ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

103 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คร.285/2563 ออกคาสั่งให้ยึดหรืออายัดทรัพย์สินของผู้ฟูองคดี เป็นการใช้อานาจในการดาเนินกระบวนยุติธรรมทางอาญา คดีนี้จึงไม่อยู่ในอานาจพิจารณาพิพากษาของ ศาลปกครอง คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 133/2566 การที่ผู้ฟูองคดีแจ้งความต่อพนักงานสอบสวนเพื่อให้ ดาเนินคดีกับผู้กระทาความผิดทางอาญา เป็นการดาเนินคดีอาญาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ อาญา ซึ่งเป็นการดาเนินการตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา เพื่อนาตัวผู้กระทาความผิดมาลงโทษ อันอยู่ ในอานาจของศาลยุติธรรม มิใช่การใช้อานาจทางปกครองหรือการดาเนินกิจการทางปกครอง คดีนี้มิใช่คดี พิพาทเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 450/2566 กรณีผู้ฟูองคดีซึ่งเป็นผู้แจ้งเบาะแสกรณีนาย ร. ฆ่าสัตว์ (สุกร) โดยไม่มีใบอนุญาต เคลื่อนย้ายสัตว์ และไม่มีหนังสือรับรองแหล่งที่มาของสัตว์ อันเป็นการ กระทาความผิด ตามมาตรา 31 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าสัตว์เพื่อการจาหน่ายเนื้อสัตว์ พ.ศ. 2559 นาคดีมาฟูองต่อศาล โดยอ้างว่าปศุสัตว์จังหวัดกาแพงเพชรซึ่งเป็นผู้ถูกฟูองคดีไม่ดาเนินการตามที่ ผู้ฟูองคดีมีหนังสือขอให้ดาเนินคดีอาญากับนาย ร. นั้น เมื่อการกระทาความผิดตามมาตรา 31 วรรคหนึ่ง แห่ง พระราชบัญญัติดังกล่าวเป็นความผิดที่มีโทษปรับทางอาญา และมีบทบัญญัติที่ให้อานาจแก่ผู้ถูกฟูองคดีในการ เปรียบเทียบความผิดได้ จึงเห็นได้ว่าการที่ผู้ถูกฟูองคดีจะดา เนินคดีกับนาย ร. หรือไม่ ผู้ถูกฟูองคดีจะต้อง ตรวจสอบว่าการกระทาของนาย ร. เป็นความผิดตามมาตรา 31 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวหรือไม่ คดีนี้จึงเป็นการดาเนินการตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา มิใช่การใช้อานาจทางปกครองหรือการดาเนิน กิจการทางปกครอง คดีนี้มิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 579/2566 การฟูองขอให้ศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่งให้ ผู้ถูกฟูองคดีมีความผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ ตามมาตรา 157 แห่ง ประมวลกฎหมายอาญา และสั่งการให้ผู้ถูกฟูองคดีปฏิบัติราชการตามอานาจหน้าที่และตามกฎหมายโดยเร็ว เป็นการฟูองขอให้ลงโทษผู้ถูกฟูองคดีตามประมวลกฎหมายอาญา และขอให้ผู้ถูกฟูองคดีปฏิบัติหน้าที่ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา อันเป็นการดา เนินการตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา คดีนี้จึงมิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือ ปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง พ.ศ. 2542