ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

132 3.2.1 กรณีที่ผู้ฟ้องคดีมีคาขอตามหลักเกณฑ์ที่กาหนดไว้ในมาตรา 72 แห่งพระราชบัญญัติ จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.1 คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐกระทา การโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายไม่ว่าจะเป็นการออกกฎ คาสั่งหรือการกระทาอื่นใด ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ คือ สั่งให้เพิกถอนกฎ หรือคาสั่ง หรือสั่งห้ามการกระทาทั้งหมดหรือบางส่วน ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (1) แห่ง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.2 คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อ หน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ คือ สั่งให้หัวหน้าหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้อง ปฏิบัติตามหน้าที่ภายในเวลาที่ ศาลปกครองกาหนด ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดี ปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.3 คดีพิพาทเกี่ยวกับการกระทาละเมิดหรือความรับผิดอย่างอื่นของหน่วยงาน ทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอันเกิดจากการใช้อานาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ คาสั่งทางปกครอง หรือคาสั่งอื่น หรือจากการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติหรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าว ล่าช้าเกินสมควร ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ คือ สั่งให้ใช้เงิน หรือให้ส่งมอบทรัพย์สิน หรือให้กระทาการ หรืองดเว้น กระทาการ ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (3) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.4 คดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางปกครอง ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ คือ สั่งให้ใช้เงิน หรือให้ส่งมอบทรัพย์สิน หรือให้กระทาการ หรืองดเว้นกระทาการ ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (3) แห่ง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.5 คดีที่มีกฎหมายกาหนดให้หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐฟ้องคดี ต่อศาล เพื่อบังคับให้บุคคลต้องกระทาหรือละเว้นกระทาอย่างหนึ่งอย่างใด ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ คือ สั่งให้ บุคคลกระทาหรือละเว้นกระทาอย่างหนึ่งอย่างใดเพื่อให้เป็นไปตามกฎหมาย ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (5) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 3.2.1.6 คดีพิพาทเกี่ยวกับเรื่องที่มีกฎหมายกาหนดให้อยู่ในเขตอานาจศาลปกครอง ผู้ฟูองคดีต้องมีคาขอ ตามมาตรา 72 วรรคหนึ่ง (1) หรือ (2) หรือ (3) หรือ (4) หรือ (5) แห่ง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ตามรูปคดี 3.2 . 2 กรณีที่ผู้ฟ้องคดีมิได้คาขอตามหลักเ กณฑ์ที่กาหนดไว้ใน มาตรา 72 แห่ง พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ศาลก็จะไม่สามารถมีคาบังคับ ตามที่กาหนดในมาตรา 72 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ได้ ดังนั้น ผู้ฟูองก็จะไม่มีสิทธิฟูองคดีต่อศาลปกครอง ตามมาตรา 42 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาล ปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 เช่น ผู้ฟูองคดีมีคาขอให้ศาลปกครองกาหนดคาบังในเรื่องที่ เป็นดุลพินิจของฝุายปกครอง หรือผู้ฟูองคดีมีคาขอให้ศาลปกครองกาหนดคาบังต่อบุคคลภายนอก เป็นต้น