ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

136 เช่น พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. 2551 หรือระเบียบข้อบังคับของมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ว่าด้วยการบริหารงานบุคคล เป็นต้น คู่กรณีก็ต้องอุทธรณ์หรือร้องทุกข์โดยปฏิบัติให้ถูกต้องตามขั้นตอนหรือ วิธีการที่กาหนดไว้ในกฎหมายเฉพาะนั้น คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 31/2551 คาสั่งยกเลิกการอนุมัติจ้างปรับปรุงโรงพยาบาล เป็นคาสั่งทางปกครอง ตามข้อ 1 ( 3 ) ของกฎกระทรวง ฉบับที่ 12 (พ. ศ. 2543 ) เมื่อระ เบียบ สานักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการพัสดุ พ.ศ. 2535 มิได้กาหนดขั้นตอนหรือวิธีการสาหรับการแก้ไข ความเดือดร้อนหรือเสียหายก่อนการฟูองคดีไว้โดยเฉพาะ คู่กรณีจึงต้องอุทธรณ์คาสั่งทางปกครองดังกล่าว ต่อเจ้าหน้าที่ผู้ทาคาสั่งทางปกครองภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ตนได้รับแจ้งคาสั่งดังกล่าว ตามมาตรา 44 วรรคหนึ่ง พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 เมื่อผู้ฟูองคดียังมิได้อุทธรณ์คาสั่งดังกล่าว จึงเป็นกรณีที่ผู้ฟูองคดียังมิได้ดาเนินการตามขั้นตอนและวิธีการสาหรับการแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหาย ก่อนการฟูองคดี ผู้ฟูองคดีจึงไม่มีสิทธิฟูองคดี ตามมาตรา 42 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครอง และวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 275/2563 กรณีฟูองว่าอธิบดีกรมศิลปากรมีคาสั่งให้ผู้ฟูองคดีรื้อถอน สิ่งปลูกสร้างโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ศาลเพิกถอนคาสั่งดังกล่าวนั้น โดยที่พระราชบัญญัติโบราณสถาน โบราณวัตถุฯ ไม่ได้กาหนดเกี่ยวกับการอุทธรณ์คาสั่งในกรณีนี้ไว้โดยเฉพาะ การอุทธรณ์จึงต้องดาเนินการตาม พระราชบัญญัติวิธิปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ซึ่งเป็นกฎหมายกลางโดยอนุโลมตามมาตรา 3 แห่ง พระราชบัญญัติดังกล่าว ผู้ฟูองคดีจึงชอบที่จะอุทธรณ์คาสั่งดังกล่าวต่อผู้ถูกฟูองคดีซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ผู้ทาคาสั่ง ทางปกครองภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้รับแจ้งคาสั่งดังกล่าวตามมาตรา 44 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน และการพิจารณาคาอุทธรณ์คาสั่งทางปกครองต้องไม่เกิน 60 วัน นับแต่วันที่เจ้าหน้าที่ผู้ทาคาสั่งทางปกครอง ได้รับคาอุทธรณ์ ตามมาตรา 45 แห่งพระราชบัญญัติเดียวกัน เมื่อผู้ฟูองคดีได้ดาเนินการอุทธรณ์แล้ว และครบกาหนดระยะเวลาพิจารณาอุทธรณ์ในวันที่ 23 เมษายน 2560 กรณีจึงถือว่าวันที่ 23 เมษายน 2560 เป็นวันที่ผู้ฟูองคดีได้ดาเนินการแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหายครบตามขั้นตอนหรือวิธีการที่กฎหมายได้ กาหนดไว้แล้ว ผู้ฟูองคดีจึงฟูองคดีต่อศาลปกครองได้ ตามมาตรา 42 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คร.131/2565 การไม่อนุญาตให้ผู้ฟูองคดีเข้ามาในราชอาณาจักร เป็นการชั่วคราว เป็นคาสั่งทางปกครองตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 เมื่อพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองฯ ซึ่งเป็นกฎหมายเฉพาะมิได้กาหนดขั้นตอนและระยะเวลาอุทธรณ์ ในกรณีนี้ไว้โดยเฉพาะ จึงต้องนาพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539 ซึ่งเป็นกฎหมาย กลางมาใช้บังคับ ผู้ฟูองคดีจึงต้องอุทธรณ์คาสั่งของผู้ถูกฟูองคดีตามมาตรา 44 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว เมื่อผู้ฟูองคดีมิได้ยื่นอุทธรณ์คาสั่งของผู้ถูกฟูองคดีก่อนนาคดีมาฟูองต่อศาล จึงเป็นกรณีที่ผู้ฟูองคดีมิได้ ดาเนินการตามขั้นตอนหรือวิธีการสาหรับการแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหายตามที่กฎหมายกาหนดตาม มาตรา 42 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ผู้ฟูองคดี จึงไม่มีสิทธิฟูองคดีต่อศาลปกครอง