ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

33 บทที่ 4 วิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา 1. บทนา การที่ฝุายปกครองใช้อานาจทางปกครองโดยการออกกฎหรือคาสั่งนั้น กฎหรือคาสั่งนั้นย่อมมีผล สมบูรณ์จนกว่าศาลจะมีคาพิพากษาว่ากฎหรือคาสั่งนั้นไม่ชอบด้วยกฎหมาย เมื่อมีผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนหรือ เสียหายจากกฎหรือคาสั่งนั้นนาคดีมาฟูองต่อศาลปกครอง เพื่อขอให้ศาลมีคาพิพากษาเพิกถอนกฎหรือคาสั่ง นั้น แต่การดาเนินกระบวนพิจารณาคดีของศาลปกครองอาจต้องใช้เวลานาน จึงจาเป็นที่จะต้องมีมาตรการที่ จะมาชะลอการบังคับตามกฎหรือคาสั่งนั้นไว้เป็นการชั่วคราว 11 โดยมาตรา 66 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาล ปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 กาหนดว่า ในกรณีที่ศาลปกครองเห็นสมควรกาหนด มาตรการหรือวิธีการใด ๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ให้แก่คู่กรณีที่เกี่ยวข้องเป็นการชั่วคราวก่อนการพิพากษาคดี ไม่ว่าจะมีคาร้องขอจากบุคคลดังกล่าวหรือไม่ ให้ศาลปกครองมีอานาจกาหนดมาตรการหรือวิธีการชั่วคราว และออกคาสั่งไปยังหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐที่เกี่ยวข้องให้ปฏิบัติได้ ตามหลักเกณฑ์และ วิธีการที่กาหนดโดยระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ซึ่งต่อมาที่ประชุมใหญ่ตุลาการใน ศาลปกครองสูงสุด ได้ออกระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วย วิธีพิจารณา คดีปกครอง พ.ศ. 2543 ขึ้น ซึ่งระเบียบดังกล่าวได้แบ่งวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาออกเป็น 2 กรณี ดังนี้ 1. การทุเลาการบังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครอง ตามข้อ 69 - ข้อ 74 2. การบรรเทาทุกข์ชั่วคราว ตามข้อ 75 - ข้อ 77 2. การทุเลาการบังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครอง 2.1 หลักและข้อยกเว้นของการทุเลาการบังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครอง หลัก การฟูองคดีต่อศาลปกครองเพื่อขอให้เพิกถอนกฎหรือคาสั่งทางปกครอง ไม่เป็นเหตุให้ทุเลา การบังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครองนั้น ตามมาตรา 69 วรรคหนึ่งตอนต้น แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 ข้อยกเว้น ศาลจะมีคาสั่งเป็นอย่างอื่น ตามมาตรา 69 วรรคหนึ่งตอนท้าย แห่งระเบียบของ ที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 การฟูองคดีต่อศาลปกครองเพื่อขอให้เพิกถอนกฎหรือคาสั่งทางปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (1) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ไม่เป็นเหตุให้ทุเลาการ บังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครองนั้น เพราะการดาเนินการทางปกครองต้องเป็นไปอย่างต่อเนื่อง แต่อย่างไรก็ดี ถ้าศาลเห็นว่าการให้กฎหรือคาสั่งทางปกครองดังกล่าวมีผลบังคับต่อไป จะทาให้ เกิดความเสียหายที่ยากแก่การเยียวยาแก้ไขในภายหลัง ศาลจะมีคาสั่งเป็นอย่างอื่น คือ ศาลจะมีคาสั่งให้ทุเลา การบังคับตามกฎหรือคาสั่งทางปกครองนั้นก็ได้ 11 นันทพร สมนารี, “การทุเลาการบังคับตามกฎหมาย : กรณีศึกษาการดาเนินกระบวนพิจารณาในศาลปกครอง ไทย,” (การศึกษาค้นคว้าอิสระนิติศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2541), หน้า 2.