ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง
37 3. การบรรเทาทุกข์ชั่วคราว 3.1 ความหมาย การบรรเทาทุกข์ชั่วคราว หมายถึง กรณที่มิใช่การฟูองคดีต่อศาลปกครองเพื่อขอให้เพิกถอนกฎ หรือคาสั่งทางปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (1) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดี ปกครอง พ.ศ. 2542) หรือกล่าวอีกนัยยะหนึ่งคือ กรณีที่ได้มีการฟูองคดีต่อศาลปกครอง ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) – (5) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 แล้ว ศาลได้มีคาสั่งกาหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองอย่างใด ๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวให้แก่ผู้ฟูองคดีก่อนที่ ศาลจะทาการพิพากษาคดี เช่น ศาลสั่งให้หน่วยงานทางปครองระงับการก่อสร้างอาคารไว้ก่อน เป็นต้น ตามข้อ 75 แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 3.2 ผู้มีสิทธิขอบรรเทาทุกข์ชั่วคราว ผู้มีสิทธิขอบรรเทาทุกข์ชั่วคราวตามที่กาหนดไว้ในข้อ 74 แห่งระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการ ในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 ได้แก่ 3.2.1 ผู้ฟ้องคดี ผู้ฟูองคดีอาจยื่นคาขอต่อศาล ก่อนศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่งชี้ขาดคดี เพื่อให้ ศาลมีคาสั่งกาหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองอย่างใด ๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวก่อนการพิพากษา 3.2.2 คู่กรณี คู่กรณีอาจยื่นคาขอต่อศาล ก่อนศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่งชี้ขาดคดี เพื่อให้ศาล มีคาสั่งกาหนดวิธีการเพื่อคุ้มครองประโยชน์ของผู้ขอ ในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับตามคาพิพากษา 3.3 การพิจารณาก่อนมีคาสั่งเกี่ยวกับการบรรเทาทุกข์ชั่วคราว 3.3.1 คาสั่งของศาลในการกาหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองอย่างใด ๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ ชั่วคราวก่อนการพิพากษา หรือวิธีการเพื่อคุ้มครองประโยชน์ของผู้ขอในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับ ตามคาพิพากษา ให้กระทาโดยองค์คณะ โดยไม่ต้องมีคาแถลงการณ์ของตุลาการผู้แถลงคดี เว้นแต่องค์คณะจะ เห็นสมควรให้มีคาแถลงการณ์ ในกรณีดังกล่าวคาแถลงการณ์นั้นจะกระทาด้วยวาจาก็ได้ โดยคาสั่งไม่รับหรือ ยกคาขอของผู้ฟูองคดีหรือคู่กรณีให้เป็นที่สุด ตามข้อ 76 วรรคหนึ่งและวรรคสอง แห่งระเบียบของที่ประชุม ใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543 3.3.2 ให้นาความในลักษณะ 1 ของภาค 4 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้ บังคับกับหลักเกณฑ์ในการพิจารณาคาขอ เงื่อนไขในการออกคาสั่งของศาลและผลของคาสั่ง กาหนดมาตรการ หรือวิธีการคุ้มครองอย่างใด ๆ เพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวก่อนการพิพากษา หรือวิธีการเพื่อคุ้มครองประโยชน์ ของผู้ขอในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับตามคาพิพากษาโดยอนุโลม เท่าที่สภาพของเรื่องจะเปิดช่องให้ กระทาได้ และโดยไม่ขัดต่อระเบียบนี้และหลักกฎหมายทั่วไปว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง ตามข้อ 77 แห่ง ระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุด ว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2543
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy Mzk3MzI3