ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

81 3.1.2.6 กระทาโดยมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม หมายถึง การปฏิบัติต่อ สิ่งที่มีสาระสาคัญเหมือนกันให้แตกต่างกัน เช่น ผู้ที่สาเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีย่อมมีศักดิ์และสิทธิ เสมอกัน การกาหนดให้ใช้วิธีการคัดเลือกผู้สาเร็จการศึกษาปริญญาตรีเกียรตินิยมแทนการสอบแข่งขัน ถือได้ว่าเป็นการกระทาโดยมีลักษณะเป็นการเลือกปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรม (คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.158/2550) เป็นต้น 3.1.2.7 กระทาโดยมีลักษณะเป็นการสร้างขั้นตอนโดยไม่จาเป็น หรือสร้างภาระ ให้เกิดกับประชาชนเกินสมควร เช่น เจ้าพนักงานที่ดินจดทะเบียนโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย เจ้าพนักงานที่ดิน มีหน้าที่ต้องดาเนินการตามกฎหมายเพื่อให้มีการแก้ไขต่อไป แต่ เจ้าพนักงานที่ดินกลับแจ้งให้ทายาทไปใช้ สิทธิทางศาลเอง (คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ.69/2547) เป็นต้น 3.1.2.8 กระทาโดยเป็นการใช้ดุลพินิจโดยมิชอบ เช่น การที่ผู้ฟูองคดีเคย ถูกลงโทษปรับ ในคดีเล่นการพนันตอนที่อายุ 19 ปี นั้น เมื่อคานึงถึงอายุที่อยู่ในวัยคึกคะนอง ทั้งยังเป็นการกระทาความผิด ครั้งแรกและครั้งเดียว การวินิจฉัยว่าผู้ฟูองคดีมีความประพฤติ เสื่อมเสียหรือบกพร่องในศีลธรรมอันดี อันเป็น ลักษณะต้องห้ามของการเข้ารับราชการตารวจ จึงถือเป็นการใช้ดุลพินิจโดยมิชอบ (คาพิพากษาศาลปกครอง สูงสุดที่ อ.271/2560) เป็นต้น 3.2 คดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร หมายถึง หน่วยงานทาง ปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐมีหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ โดยอาจเป็นหน้าที่ทั่วไปหรือ หน้าที่เฉพาะ แต่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่นั้น เช่น องค์การบริหารราชการ ส่วนท้องถิ่นปล่อยให้เอกชนก่อสร้างกาแพงคอนกรีตรุกล้าทางสาธารณประโยชน์ เป็นต้น หรือหน่วยงาน ทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐปฏิบัติหน้าที่นั้นล่าช้าเกินสมควร เช่น ก.ตร. ไม่พิจารณาอุทธรณ์ให้แล้วเสร็จ ภายใน 90 วัน หรือรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยพิจารณาคาร้องขอมีสัญชาติไทยล่าช้า เป็นต้น ข้อสังเกต คาว่า “กฎหมาย” ที่กาหนดหน้าที่ให้ฝุายปกครองต้องปฏิบัติ ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 นี้ นอกจากจะหมายความ ถึงกฎหมายในทางปกครองแล้ว ตามแนวคาวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด ยังคงหมายความรวมถึงรัฐธรรมนูญ กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา กฎหมายแพ่ง และมติคณะรัฐมนตรีด้วย 27 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 377/2559 การที่ทหารผ่านศึกนอกประจาการและเป็นผู้มีสิทธิได้รับ บานาญพิเศษเหตุทุพพลภาพ ฟูองว่าผู้บัญชาการทหารบกไม่ได้ปูนบาเหน็จบานาญหรือเลื่อนชั้นเงินเดือนให้กับ ผู้ฟูองคดี เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ละเลยต่อหน้าที่ตามที่ กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและ วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 27 อาพน เจริญชีวินทร์, เรื่องเดิม (คาอธิบายการฟ้องและการดาเนินคดีในศาลปกครอง ภาค 1) , หน้า 243.