ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง

82 คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ คร.267/2563 การที่ผู้ต้องขังในเรือนจารายหนึ่งฟูองว่า กรมราชทัณฑ์อยู่ในระหว่างการออกกฎกระทรวง เพื่อใช้ประกอบกับพระราชบัญญัติราชทัณฑ์ พ.ศ. 2560 โดยไม่จัดให้มีการรับฟังความคิดเห็นจากผู้ฟูองคดีและผู้ต้องขังรายอื่น ผู้ฟูองคดีจึงฟูองขอใหศาลมีคาพิพากษา หรือคาสั่งให้กรมราชทัณฑ์ยุติการออกกฎกระทรวงดังกล่าวไว้ก่อน และจัดให้มีการรับฟังความคิดเห็นจาก ผู้ฟูองคดีและผู้ต้องขังรายอื่นก่อนนั้น เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเข้าหน้าที่ของรัฐ ละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) พระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 65/2563 การที่ผู้ฟูองคดีได้ยื่นคาขอรังวัดออกโฉนดที่ดินต่อ เจ้าพนักงานที่ดินจังหวัด และได้มีการรังวัดที่ดินของผู้ฟูองคดีแล้ว แต่ยังไม่มีการดาเนินการออกโฉนดที่ดิน ให้แก่ผู้ฟูองคดี ผู้ฟูองคดีจึงนาคดีมาฟูอง ขอให้ศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่งให้มีการออกโฉนดที่ดินให้แก่ ผู้ฟูองคดีนั้น เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คส.10/2563 ผู้ฟูองคดีฟูองว่าผู้ถูกฟูองคดีไม่พิจารณาคาขอ ต่อใบอนุญาตฯ ของผู้ฟูองคดี ผู้ฟูองคดีจึงขอให้ศาลมีคาพิพากษาหรือคาสั่งให้ผู้ถูกฟูองคดีพิจารณา คาขอต่ออายุใบอนุญาตฯ ดังกล่าว ให้แล้วเสร็จภายใน 90วัน นับแต่วันที่คดีถึงที่สุด เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับ การที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือ ปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและ วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คร.51/2563 กรณีฟูองว่าเทศบาลนครปล่อยให้มีการวางขายสินค้า บนสะพานลอย รวมทั้งไม่บารุงรักษาสะพานลอยจนทาให้มีลักษณะลื่นและน่าจะเกิดอันตราย และปล่อยให้มี ขยะในบริเวณสะพานลอยจานวนมาก เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ ตามมาตรา 9 วรรคหนึ่ง (2) พระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ คร.109/2563 การที่เทศบาลตาบลมีหนังสือเรียกให้ผู้ถูกฟูองคดีซึ่ง เป็นเจ้าหน้าที่ของคืนเงินเดือนที่ได้รับไปเกินสิทธินั้น เป็นกรณีที่ไม่มีกฎหมายกาหนดให้ผู้ถูกฟูองคดีมีหน้าที่ ต้องคืนเงินดังกล่าว เงินที่ผู้ถูกฟูองคดีได้รับไปมีลักษณะเป็นเพียงลาภมิควรได้ ซึ่งเทศบาลตาบลในฐานะเจ้าหนี้ มีสิทธิเรียกคืนได้เท่านั้น ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟูองคดีไม่คืนเงินดังกล่าว จึงมิใช่เป็นการละเลยต่อหน้าที่ตามที่ กฎหมายกาหนดให้ต้องปฏิบัติ หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร และมิใช่การกระทาละเมิดหรือ ความรับผิดอย่างอื่นอันเกิดจากการใช้อานาจตามกฎหมาย คาสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 63/2565 การฟูองว่าเทศบาลนครไม่ดาเนินการตามอานาจหน้าที่ ปล่อยให้เจ้าของอาคารข้างเคียงกับบ้านของผู้ฟูองคดี ทาการดัดแปลงและต่อเติมอาคารโดยไม่ชอบด้วย กฎหมายว่าด้วยการควบคุมอาคาร เป็นเหตุให้ผู้ฟูองคดีได้รับความเสียหาย เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการที่