แนวคิดและหลักการสำคัญในกระบวนการยุติธรรม

102 7.2 มาตรการในการป้องกันการกระทำความผิด 188 พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำให้บุคคลสูญหาย ได้ กำหนดมาตรการในการป้องกันการกระทำในลักษณะดังกล่าวไว้ด้วย กล่าวคือ 1. เมื่อมีการควบคุมตัว เจ้าพนักงานของรัฐจะต้องแจ้งพนักงานอัยการและนายอำเภอท้องที่ ที่มีการควบคุมตัวโดยทันทีในโอกาสแรกที่ทำได้ และกำหนดให้มีการบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับผู้ถูกควบคุม ตัว 189 ในกรณีนี้ผู้เขียนเห็นว่า นิยามคำว่า ควบคุมตัว มีความหมายกว้างกว่าการแจ้งข้อหาเพื่อ จับกุมตัวเท่านั้น 2. ในขณะที่มีการควบคุมตัวเจ้าหน้าที่รัฐจะต้องมีการบันทึกภาพและเสียงอย่างต่อเนื่องขณะ จับกุมและควบคุมตัวจนกระทั่งนำส่งตัวพนักงานสอบสวนหรือปล่อยตัวบุคคลดังกล่าวไป เว้นแต่จะมี เหตุสุดวิสัย 190 3. หากผู้ใด (ประชาชนทั่วไป) พบ หรือสงสัยว่าจะมีการ การกระทำทรมาน การกระทำการ อันโหดร้ายไร้มนุษยธรรมหรือย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ การกระทำให้บุคคลสูญหาย โดยเจ้าหน้าที่ ของรัฐ สามารถแจ้งเหตุแก่ 3.1 เจ้าพนักงานฝ่ายปกครอง 3.2 พนักงานอัยการ 3.3 พนักงานสอบสวน หรือ 3.4 คณะกรรมการหรืออนุกรรมการป้องกันและปราบปรามการกระทำให้บุคคลสูญ หาย (ปัจจุบัน พ.ศ. 2566 กรมคุ้มครองสิทธิเสรีภาพกระทำการแทน) โดยที่ผู้แจ้งโดยสุจริตไม่ต้องรับผิดในทางแพ่ง ทางอาญา หรือทางวินัย แม้ปรากฏว่าไม่ได้มี การกระทำความผิดตามที่ได้แจ้งก็ตาม 4. ผู้มีส่วนได้เสียโดยชอบด้วยกฎหมายในการเข้าถึงข้อมูลของผู้ถูกควบคุมตัว เช่น ญาติ ผู้แทนหรือทนายความ หรือคณะกรรมการ คณะอนุกรรมการ หรือเจ้าหน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมายจาก คณะกรรมการ มีสิทธิร้องขอต่อเจ้าหน้าที่ของรัฐผู้รับผิดชอบให้เปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับผู้ถูกควบคุมตัว หากเจ้าหน้าที่ของรัฐปฏิเสธที่จะเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับผู้ถูกควบคุมตัว ผู้ร้องขอมีสิทธิยื่นคำร้องต่อ 188 ใช้กับทุกกรณีที่เกิดขึ้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา 189 มาตรา 22 วรรค สอง พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำ ให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565 190 มาตรา 22 วรรค หนึ่ง พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำ ให้บุคคลสูญหาย พ.ศ. 2565