แนวคิดและหลักการสำคัญในกระบวนการยุติธรรม

176 มากได้บวชเป็นภิกษุโดยพระพุทธเจ้า ซึ่งภายหลังปฏิบัติธรรมจนกระทั่งมีดวงตาเห็นธรรม และได้ บรรลุเป็นพระอรหันต์ในเวลาต่อมา 297 ย่อมแสดงให้เห็นว่าการลงโทษประหารชีวิตเป็นการกระทำที่ ขัดกับหลักทางจริยธรรมและหลักการทางพุทธศาสนา ในกรณีนี้ผู้เขียนเห็นว่า แม้การกำหนดโทษประหารชีวิตนั้นจะส่งผลกระทบในเชิงลบต่อ คุณธรรมทางกฎหมายทั้งชีวิตมนุษย์และศาสนาก็ตาม แต่การปกป้องคุ้มครองสังคมนั้นเป็นเหตุผล และหน้าที่หลักของการมีกฎหมาย การประสานประโยชน์ของคุณธรรมทางกฎหมายทั้งสามผ่านการ บังคับโทษจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีการลดโทษนั้นไม่อาจทำได้ภายใต้สถานการณ์นักโทษแออัดใน เรือนจำในบริบทของสังคมไทยในปัจจุบัน 298 จึงควรประสานประโยชน์ในลักษณะของการจำกัดการใช้ โทษดังกล่าวให้น้อยที่สุดตามแนวทางข้อยกเว้นของ ICCPR ข้อที่ 6 ดังได้กล่าวมาแล้วในข้างต้นอย่าง เคร่งครัด เพื่อลดผลในเชิงลบต่อชีวิตมนุษย์และศาสนาให้น้อยที่สุด ในขณะที่ยังคงรักษาประสิทธิภาพ การปกป้องคุ้มครองสังคมไว้ได้ โทษประหารชีวิตจึงเป็นความจำเป็นที่ต้องคงอยู่ ตราบเท่าที่ กระบวนการยุติธรรมยังไม่อาจพัฒนาประสิทธิภาพของการเพิ่มโอกาสในการถูกลงโทษ ให้เพียง พอที่จะยับยั้งความคิดที่จะกระทำความผิดได้ 15.2 การจำคุก (Imprisonment) การจำคุก เป็นการควบคุมตัวในเรือนจำไม่ว่าการจำคุกผู้กระทำความผิดไว้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง หรือตลอดชีวิต อันเป็นการจำกัดขอบเขตเสรีภาพของบุคคลด้วยเรือนจำโดยอำนาจรัฐ ในระหว่างที่ ถูกจำคุกบุคคลนั้นจะถูกตัดไม่ให้มีโอกาสออกมากระทำผิดในสังคมภายนอกได้ อนึ่ง เพื่อที่จะให้ได้ผล ตามทฤษฎีนี้อย่างแท้จริงก็ควรจะมีการใช้อำนาจที่จะควบคุมตัวผู้กระทำความผิดไว้ได้จนกว่าจะ พิจารณาเห็นว่าไม่เป็นภัยต่อสังคมอีกต่อไปแล้ว จึงจะปล่อยตัวออกมา ในสมัยโบราณประเทศไทยได้ ใช้โทษจำคุกเพื่อเป็นโดยไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน แต่ต่อมาในปัจจุบันได้รับการพัฒนาไปในทางที่จะ แก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดให้กลับตนเป็นพลเมืองดีมากยิ่งขึ้น เพื่อการนี้ได้มีกฎหมายของประเทศ ต่าง ๆ ที่บัญญัติให้ศาลเพิ่มโทษที่จะลงแก่ผู้กระทำความผิดหลายครั้งไม่เข็ดหลาบ ทั้งนี้ คือผู้กระทำ 297 พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส, พุธศาสนา&โทษประหารชีวิต. เอกสารประกอบการสอน, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย จาก http://www.rlpd.go.th/rlpdnew/images/rlpd_1/HRC/2557/Presentation/PresentationBu ddhism_57.pdf สืบค้นเมื่อ 18 มีนาคม 66 298 ธานี วรภัทร์. (2544). วิกฤตราชทัณฑ์ วิกฤตกระบวนการยุติธรรมทางอาญา. กรุงเทพ: วิญญูชน. น. 13-21