แนวคิดและหลักการสำคัญในกระบวนการยุติธรรม

78 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 110 ที่ได้วางหลักไว้ และยิ่งเป็นคดีที่มีอัตราโทษสูง การกำหนดวงเงินประกันก็ย่อมสูงตามไปด้วย 5.3 แนวคิดเกี่ยวกับการควบคุมหรือขัง การดำเนินคดีอาญานั้นมีเครื่องมือในการดำเนินคดีอยู่ 2 อย่าง คือ “พยานหลักฐาน” และ “มาตรการบังคับ” โดยในส่วนของมาตรการบังคับในการดำเนินคดีนี้ ได้แก่ การเรียก การจับ การค้น การควบคุม การขัง และการนำตัว ซึ่งในการใช้มาตรการดังกล่าวนี้ล้วนแต่จะต้องมีหมาย โดยเฉพาะการเรียก การจับ การควบคุม การขัง และการนำตัว เป็นมาตรการบังคับเกี่ยวกับการที่จะ “เอาตัวบุคคลไว้ในอำนาจรัฐ” ซึ่งมาตรการดังกล่าวย่อมเป็นเรื่องเดียวกันคือ การเอาตัวบุคคลไว้ใน อำนาจรัฐ และเมื่อเป็นกระบวนการที่กระทบถึงสิทธิและเสรีภาพอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นจึงมีความ จำเป็นที่จะต้องมีการตรวจสอบการใช้มาตรการดังกล่าวในทุก ๆ ขั้นตอน 146 นอกจากนี้ การควบคุมตัว หรือการเอาตัวไว้ในอำนาจของรัฐนั้นยังมีกรณีที่อื่น ๆ จาก กรณีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งถือเป็นกรณีทั่วไปในกฎหมายแม่บทในการ ดำเนินคดีอาญาแล้ว ยังมีกรณีที่กฎหมายในหลายลักษณะที่ให้อำนาจเจ้าพนักงานของรัฐควบคุมตัว บุคคลที่สงสัยเพื่อทำการสอบสวน หรือเพื่อป้องกันการเกิดเหตุร้าย เช่น ประมวลกฎหมายยาเสพติด พ.ศ. 2564 หรือพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและ ครอบครัว พ.ศ. 2534 เป็นต้น การควบคุมตัวระหว่างคดีนั้น ศาสตราจารย์ ดร.คณิต ณ นคร ได้ให้ความหมายไว้ว่า คือ การจำกัดเสรีภาพในร่างกายและเสรีภาพในการเคลื่อนไหวเปลี่ยนที่ทางของผู้ถูกกล่าวหา เพื่อเป็น หลักประกันสำหรับรัฐ โดยการควบคุมนั้นมีจุดมุ่งหมาย 3 ประการคือ 5.3.1 เพื่อให้การสอบสวนดำเนินไปอย่างเรียบร้อย กล่าวคือ ในการสอบปากคำผู้ต้องหารัฐมีความจำเป็นที่จะต้องใช้มาตรการบังคับ เพราะ หากไม่มีการสอบสวนแล้วการฟ้องคดีอาญาจะไม่สามารถทำได้ ตามหลักแห่งประมวลกฎหมายวิธี พิจารณาความอาญา มาตรา 120 ซึ่งวางหลักว่า ห้ามมิให้พนักงานอัยการยื่นคดีใดต่อศาลโดยมิได้มี การสอบสวนในความผิดนั้นก่อน ทั้งนี้ เพื่อให้เป็นไปตามหลักการฟังความจากทุกฝ่าย และนอกจากนี้ เมื่อได้มีการสอบสวนผู้ต้องหาแล้ว เพื่อไม่ให้ผู้ต้องหาไปยุ่งเกี่ยวกับพยานหลักฐาน หรือก่ออันตราย ประการอื่น หรือทำให้เสียหายแก่การสอบสวน ก็เป็นกรณีที่มีความจำเป็นเช่นกัน 146 เรื่องเดียวกัน. น. 200