100000167

๑๑๐ 3. จงองค์ประกอบของการกระทําละเมิดของเจ้าหน้าที่ ธงคาตอบ พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มิได้บัญญัติถึงเรื่อง “องค์ประกอบของการกระทําละเมิดของเจ้าหน้าที่” ไว้เป็นการเฉพาะ จึงต้องนําบทบัญญัติในประมวล กฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลักษณะละเมิด อันเป็นกฎหมายทั่วไปมาใช้บังคับ เพื่อพิจารณาว่าการกระทํา ของเจ้าหน้าที่นั้นเป็นการกระทําละเมิดหรือไม่ “องค์ประกอบของการกระทาละเมิด” ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์พาณิชย์ มาตรา 420 ได้แก่ 1. ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ “จงใจ” เช่น เจ้าหน้าที่จงใจไม่ปฏิบัติตามระเบียบหรือข้อบังคับของหน่วยงาน เป็นต้น “ประมาทเลินเล่อ” หมายถึง กระทําความผิดมิใช่โดยเจตนา แต่กระทําโดยปราศจากความ ระมัดระวัง ซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทําอาจใช้ความระมัดระวัง เช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่ 2. กระทาต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย หมายถึง การกระทําในสิ่งที่กฎหมายห้ามกระทํา และ การกระทําในสิ่งที่กฎหมายมิได้ห้ามกระทํา แต่เป็นการกระทําที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น รวมถึง การไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายกําหนดหรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร 3. เป็นเหตุให้บุคคลอื่นไดรับความเสียหายแกชีวิต หรือร่างกาย หรืออนามัย หรือเสรีภาพ หรือทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด การจงใจหรือประมาทเลินเล่อ กระทําต่อบุคคลอื่นโดยผิด กฎหมาย จะเป็นการกระทําละเมิดก็ต่อเมื่อก่อให้เกิดผล คือ เป็นเหตุให้บุคคลอื่นไดรับความเสียหายแก ชีวิต หรือร่างกาย หรืออนามัย หรือเสรีภาพ หรือทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดเท่านั้น และความ เสียหายดังกล่าวต้องเป็น “ผลโดยตรง” ตามหลัก “ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทําและผล”