100000167

๑๐ 5. บทสรุป พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของ เจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มีเจตนารมณ์จะ ให้ เกิดความเป็นธรรมและเพิ่มพูนประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของรัฐ จึงกําหนดให้เจ้าหน้าที่ต้องรับผิดทาง ละเมิด เมื่อเจ้าหน้าที่กระทําละเมิดในทางส่วนตัว หรือเมื่อเจ้าหน้าที่กระทําละเมิดในการปฏิบัติหน้าที่ โดย จงใจหรือประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงเท่านั้น และให้แบ่งแยกความรับผิดของเจ้าหน้าที่แต่ละคน มิให้นํา หลักกฎหมายเรื่องลูกหนี้ร่วมมาใช้บังคับ พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาตรา 2 บัญญัติว่า “พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป” ดังนั้น การกระทําละเมิดของเจ้าหน้าที่ที่เกิดขึ้นตั้งแต่วันที่พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มีผลใช้บังคับ ต้องบังคับตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ส่วนการกระทําละเมิดของเจ้าหน้าที่ที่เกิดขึ้นก่อนพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของ เจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มีผลใช้บังคับนั้น ถ้าเป็นกฎหมายสารบัญญัติ เช่น ความรับผิดอย่างลูกหนี้ร่วม สิทธิไล่เบี้ย อายุความ เป็นต้น ให้นําประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ว่าด้วยละเมิดมาใช้บังคับ แต่ถ้า เป็นกฎหมายวิธีสารบัญญัติ เช่น การแต่งตั้งคณะกรรมการสอบข้อเท็จจริง การพิจารณาของผู้มีอํานาจสั่ง การ การรายงานกระทรวงการ คลัง การแจ้งผลการพิจารณา สิทธิในการฟูองคดี เป็นต้น ให้นํา พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาใช้บังคับ พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาตรา 3 บัญญัติว่า “บรรดา กฎหมาย กฎ และข้อบังคับใด ๆ ในส่วนที่มีบัญญัติไว้แล้วในพระราชบัญญัตินี้หรือซึ่งขัดหรือแย้งกับบทแห่ง พระราชบัญญัตินี้ ให้ใช้พระราชบัญญัตินี้แทน” ซึ่งหมายความว่า เรื่องใดที่พระราชบัญญัติความรับผิดทาง ละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 บัญญัติไว้โดยเฉพาะแล้ว หรือเรื่องใดที่พระราชบัญญัติความรับผิดทาง ละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 บัญญัติไว้แตกต่างจากบทบัญญัติของกฎหมายอื่น ให้บังคับตาม พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ส่วนเรื่องใดที่พระราชบัญญัติความรับผิด ทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะ ให้บังคับตามกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้อง เช่น ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติทางปกครอง พ.ศ. 2539 ฯลฯ