100000167

๒๖ บทที่ 3 องค์ประกอบของการกระทาละเมิด 1. บทนา บทบัญญัติใดที่พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มิได้บัญญัติไว้ เป็นการเฉพาะ ให้นําบทบัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่เกี่ยวข้องอันเป็นกฎหมายทั่วไปมา ใช้บังคับ (คําพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 101/2548) ดังนั้น เมื่อพระราชบัญญัติความรับผิดทาง ละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มิได้บัญญัติถึงเรื่อง “องค์ประกอบของการกระทําละเมิด” ไว้เป็นการ เฉพาะ จึงต้องนําบทบัญญัติในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลักษณะละเมิด อันเป็นกฎหมายทั่วไปมา ใช้บังคับ เพื่อพิจารณาว่าการกระทําของเจ้าหน้าที่นั้นเป็นการกระทําละเมิดหรือไม่ ดังนั้น ในบทนี้ผู้เขียนจะอธิบายถึง “องค์ประกอบของการกระทําละเมิด” ตามหลักกฎหมาย มาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งหากการกระทําของเจ้าหน้าที่มิได้เป็นการกระทํา ละเมิดตามมาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์เสียแล้ว ก็ไม่จําต้องพิจารณาถึงบทบัญญัติ ของพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 อีก