100000167

๓๔ 3. กระทาต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย การกระทําต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย หมายถึง การกระทําในสิ่งที่มีกฎหมายบัญญัติห้ามไว้ โดยชัดแจ้ง และการกระทําในสิ่งที่กฎหมายมิได้บัญญัติห้ามไว้โดยชัดแจ้ง แต่เป็นการกระทําที่ก่อให้เกิด ความเสียหายแก่บุคคลอื่น ๗ (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 421 บัญญัติว่า “การใช้สิทธิซึ่งมี แต่จะให้เกิดเสียหายแก่บุคคลอื่นนั้น ท่านว่าเป็นการอันมิชอบด้วยกฎหมาย”) นอกจากนั้น การกระทําต่อ บุคคลอื่นโดยผิดกฎหมาย ยังหมายความรวมถึง การไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายหรือระเบียบกฎเกณฑ์ ของทางราชการกําหนดไว้หรือปฏิบัติหน้าที่ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควรอีกด้วย กรณีที่ศาลวินิจฉัยว่าเป็นการกระทาโดยผิดกฎหมาย คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 362/2549 เจ้าหน้าที่ได้ขออนุญาตต่อผู้ว่าราชการ จังหวัดนํารถยนต์ของหน่วยงานของรัฐไปเก็บรักษาที่บ้านพักเป็นการชั่วคราว โดยให้เหตุผลว่าการจอด รถยนต์ในบริเวณศาลากลางจังหวัดอาจเกิดการสูญหาย เพราะศาลากลางจังหวัดมีบริเวณกว้างและมืดมาก ยามวิกาล เวรยามอาจดูแลไม่ทั่วถึง และผู้ว่าราชการจังหวัดอนุญาต ห้าเดือนต่อมาปรากฎว่าเจ้าหน้าที่ ยังคงนํารถยนต์คันดังกล่าวไปเก็บรักษาที่บ้านพัก จนเป็นเหตุให้รถยนต์ถูกคนร้ายลักขโมยไป กรณีจึงไม่ใช่ เป็นการนํารถยนต์ไปเก็บรักษาที่อื่นเป็นการชั่วคราวหรือครั้งคราว ตามระเบียบสํานักนายกรัฐมนตรีว่าด้วย รถราชการ พ.ศ. 2523 เมื่อการกระทําของเจ้าหน้าที่เป็นการฝุาฝืนต่อระเบียบดังกล่าว จึงเป็นการกระทํา ละเมิดต่อหน่วยงานของรัฐ คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 70/2552 เนื่องจากผู้ถูกฟูองคดี (กรมชลประทาน) ไมไดดําเนินการเวนคืนที่ดินของผู้ฟูองคดีตามกฎหมายว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ หรือไดมีการ ตกลงซื้อขายที่ดินของผู้ฟูองคดีดังกล่าว และไมปรากฏว่าผู้ถูกฟูองคดีมีสิทธิโดยชอบด้วยกฎหมายที่จะ ขุดลอกเอาที่ดินของผู้ฟองคดีโดยวิธีอื่น ๆ ดังนั้น การที่ผู้ถูกฟูองคดีไดดําเนินการตามโครงการและเข้าใช้ ที่ดินของผู้ฟูองคดี เพื่อดําเนินการขุดลอกขยายลําน้ํา และได้ก่อสร้างเป็นถนนเลียบลําน้ํารุกล้ําที่ดินของ ผู้ฟูองคดีดังกล่าว จึงเป็นการกระทําละเมิดต่อผู้ฟูองคดี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 468/2558 การที่นาย ด. (เจ้าหน้าที่) ได้ยืมเงินเพื่อ เป็นค่าใช้จ่ายในโครงการ แต่นาย ด. ไม่ส่งใบสําคัญและเงินที่เหลือจ่ายต่อองค์การบริหารส่วนจังหวัด ผู้ให้ยืม ภายในกําหนด 30 วัน นับจากวันที่ได้รับเงิน ตามระเบียบกระทรวงมหาดไทย ว่าด้วยการรับเงิน การเบิกจ่ายเงิน การฝากเงิน การเก็บรักษาเงินและการตรวจเงินขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2547 นั้น เมื่อผู้ฟูองคดีในฐานะหัวหน้าหน่วยงานคลังมีหน้าที่เสนอให้นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด สั่งการให้นาย ด. ส่งใบสําคัญและเงินที่เหลือจ่ายคืน และมีหน้าที่เสนอให้นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด หักเงินเดือนหรือเงินอื่นใดที่นาย ด. จะพึงได้รับจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดชดใช้เงินยืมนั้นตามระเบียบ ดังกล่าว แต่ผู้ฟูองคดีมิได้ปฏิบัติหน้าที่ตามระเบียบดังกล่าว จนเป็นเหตุให้ผู้ถูกฟูองคดีได้รับความเสียหาย จึงเป็นการกระทําละเมิดต่อผู้ฟูองคดี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 ๗ สุริยา ปานแปูน, เรื่องเดิม, หน้า 156.