100000167

๓๗ โจทก์เช่นนี้ เป็นการทําให้โจทก์เสียหายแก่ร่างกายและอนามัยของโจทก์แล้ว เพราะเป็นการทําให้โจทก์ ตกใจกลัว เป็นความเสียหายเกี่ยวกับความรู้สึกทางด้านจิตใจ ซึ่งเป็นความเสียหายอย่างอื่นอันมิใช่ตัวเงิน ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 446 โจทก์จึงมีสิทธิเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจําเลยได้ (4) ความเสียหายแกเสรีภาพ หมายถึง หมายถึง การกระทําให้บุคคลอื่นเสื่อมเสียเสรีภาพ เช่น การข่มขืนใจผู้อื่นให้กระทําการใด ไม่กระทําการใด หรือจํายอมต่อสิ่งใด โดยทําให้กลัวว่าจะเกิด อันตรายต่อตนเองหรือของผู้อื่น หรือการหน่วงเหนี่ยวกักขังผู้อื่น หรือกระทําด้วยประการใดให้ผู้อื่น ปราศจากเสรีภาพในร่างกาย เป็นต้น คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 809/2487 การที่จําเลยขัดขวางจนเป็นเหตุให้งานมหรสพ ของวัดต้องล้มเลิกโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ทําให้วัดขาดรายได้นั้น ได้ชื่อว่าจําเลนกระทําละเมิด จําต้องใช้ ค่าเสียหายที่วัดขาดประโยชน์ และวัดอาจเรียกค่าเสียหายอย่างอื่นอันมิใช่เป็นตัวเงินได้ด้วย เพราะการ ขัดขวางดังกล่าวทําให้วัดเสื่อมเสียเสรีภาพในการดําเนินงานด้วย (5) ความเสียหายแกทรัพย์สิน หมายถึง การกระทําให้ทรัพย์สินของบุคคลอื่นได้รับความ เสียหาย เช่น นาย ก. เผารถยนต์ของนาย ข. เป็นต้น คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 3008 - 3009/2527 รถของโจทก์ถูกรถของจําเลยชน โดยประมาทพังขวางอยู่กลางถนน แล้วรถของโจทก์ก็ถูกรถของบุคคลอื่นชนซ้ําอีก โดยไม่ใช่ความประมาท ของบุคคลนั้น ดังนี้ เมื่อความเสียหายเกิดขึ้นเป็นผลโดยตรงจากความประมาทของฝุายจําเลยเป็นผู้ก่อขึ้น จําเลยจึงต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนทั้งหมด (6) ความเสียหายแก่สิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด เช่น สิทธิส่วนบุคคล สิทธิของบุคคลใน ครอบครัว สิทธิของบุคคลในครอบครองอสังหาริมทรัพย์ สิทธิของบุคคลในชุมชนในการใช้ประโยชน์จาก ทรัพยากรธรรมชาติ เป็นต้น คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 2967/2524 แม้พระราชบัญญัติปุาสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 จะ ห้ามมิให้บุคคลใดยึดถือหรือครอบครองที่ดินในเขตปุาสงวนแห่งชาติ ก็เป็นเพียงบทบัญญัติที่ใช้ บังคับระหว่างรัฐกับราษฎรเท่านั้น แต่ในระหว่างราษฎรด้วยกัน ผู้ที่ครอบครองใช้ประโยชน์อยู่ก่อน ย่อมมี สิทธิที่จะไม่ถูกรบกวนโดยบุคคลอื่น ดังนั้น เมื่อโจทก์เป็นฝุายครอบครองใช้ประโยชน์ในที่ดินนั้นอยู่ก่อน แล้ว จําเลยเข้าไปแย่งการครอบครองอันเป็นการรบกวนสิทธิของโจทก์ โจทก์ย่อมมีอํานาจฟูองเพื่อ ปลดเปลื้องการรบกวนสิทธิและเรียกค่าเสียหายได้ ข้อสังเกตุ คําว่า “สิทธิ” ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 นี้ เป็น คํารวม ๆ กล่าวคือ เมื่อมีการกระทําให้บุคคลอื่นได้รับความเสียหายไม่ว่าโดยประการใด ๆ ก็ย่อมถือเป็น การกระทบกระเทือนต่อสิทธิของเขาทั้งสิ้น แต่ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 ได้บัญญัติ คําว่าชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน ดังกล่าวข้างต้นไว้เป็นตัวอย่างเท่านั้น ๑๑ ๑๑ วารี นาสกุล, เรื่องเดียวกัน, หน้า 127.