100000167

๓๙ เจ้าหน้าที่ของรัฐปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายกําหนดให้ต้องปฏิบัติล่าช้าเกินสมควร จึงเป็นกรณีที่ผู้ถูกฟูอง คดีกระทําละเมิดต่อผู้ฟูองคดี คาพิพากษาศาลฎีกาที่ 5129/2546 จําเลยที่ 1 ได้รับมอบหมายให้สอนวิชาพลศึกษาถือ ได้ว่าจําเลยที่ 1 ได้รับมอบหมายให้ดูแลนักเรียนในชั่วโมงดังกล่าวด้วย การสั่งให้นักเรียนวิ่งรอบสนามซึ่งมี ระยะทางประมาณ 200 เมตร ต่อ 1 รอบ จํานวน 12 รอบ ในช่วงเวลาหลังเที่ยงวัน อากาศร้อน และมี แสงแดดแรง นับเป็นการใช้วิธีการลงโทษที่ไม่เหมาะสม เพราะอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของนักเรียนซึ่ง อายุระหว่าง 11 ปี ถึง 12 ปีได้ จึงเป็นการกระทําโดยไม่ชอบและเป็นความประมาทเลินเล่อ ทั้งการออก กําลังกายโดยการวิ่งย่อมทําให้หัวใจเต้นแรงกว่าปกติ ดังนั้น การที่เด็กชาย พ. ซึ่งเป็นโรคหัวใจอยู่ก่อนแล้ว ล้มลงในการวิ่งรอบที่ 11 และถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา จึงเป็นผลโดยตรงจากคําสั่งของจําเลยที่ 1 แม้จําเลยที่ 1 จะไม่ทราบว่าเด็กชาย พ. เป็นโรคหัวใจ ก็ถือได้ว่าจําเลยที่ 1 กระทําละเมิดเป็นเหตุให้ เด็กชาย พ. ถึงแก่ความตาย กรณีที่ศาลวินิจฉัยว่าการกระทานั้น ไม่เป็นเหตุให้บุคคลอื่นไดรับความเสียหาย ตามหลัก ความสัมพันธ์ระหว่างการกระทาและผล คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 372/2550 การที่ผู้ถูกฟูองคดี (กรมส่งเสริม การเกษตร) ไม่ให้ผู้ฟูองคดีใช้สิทธิเบิกค่ารักษาพยาบาลของมารดา จนผู้ฟูองคดีเกิดความทุกข์ใจนั้น เมื่อความทุกข์ใจของผู้ฟูองคดีดังกล่าวเป็นเพียงอารมณ์ที่เกิดขึ้น มิใช่ความเสียหายที่เป็นผลโดยตรงมาจาก การกระทําของผู้ถูกฟูองคดี ผู้ฟูองคดีจึงเรียกค่าสินไหมทดแทนส่วนนี้ไม่ได้ คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 7/2551 แม้คําสั่งของผู้ถูกฟูองคดีที่ 1 (นายกองค์การ บริหารส่วนตําบล) ที่ลงโทษปลดผู้ฟูองคดีออกจากราชการจะเป็นคําสั่งที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และเป็นการ ละเมิดแก่ผู้ฟูองคดีก็ตาม แต่คําสั่งลงโทษปลดผู้ฟูองคดีออกจากราชการ ไม่เป็นเหตุให้ผู้ฟูองคดีไดรับความ เสียหายจากการขาดรายได้ในการคัดแยกขยะไปขาย เพราะตามสัญญาจ้าง ผู้ถูกฟูองคดีที่ 1 ได้จ้างให้ผู้ ฟูองคดีปฏิบัติหน้าที่ในตําแหน่งคนงานประจํารถขยะ โดยมิได้มีข้อตกลงให้ผู้ฟูองคดีมีสิทธิประโยชน์ นอกเหนือไปจากค่าจ้าง การคัดแยกขยะไปขายจึงเป็นการดําเนินการนอกขอบวัตถุประสงค์ของสัญญาจ้าง ดังกล่าว ทั้งไม่อาจถือได้ว่าเป็นสวัสดิการหรือสิทธิประโยชน์ที่ผู้ถูกฟูองคดีที่ 1 จัดให้แก่ผู้ฟูองคดี นอกเหนือไปจากค่าจ้าง ดังนั้น ผู้ฟูองคดีจึงเรียกค่าเสียหายจากการขาดรายได้ในการคัดแยกขยะไปขาย ไม่ได้ คาพิพากษาศาลปกครองสูงสุดที่ อ. 580/2556 แม้ผู้ถูกฟูองคดีจะไม่ถูกตัดสิทธิในการ เสนอราคาโดยเงื่อนไขเกี่ยวกับคุณสมบัติของผู้เสนอราคาอันไม่ชอบด้วยกฎหมาย ก็ยังไม่แน่ชัดว่าผู้ฟูองคดี จะเป็นผู้ชนะการประกวดราคาหรือไม่ เพราะต้องผ่านการพิจารณาคุณสมบัติและเงื่อนไขอื่น ๆ ด้วย อีกทั้ง ตามข้อกําหนดในเอกสารประกวดราคาซื้อขายของผู้ถูกฟูองคดี (กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ปุา และพันธุ์พืช) ข้อ 6.5 ผู้ถูกฟูองคดีก็ทรงไว้ซึ่งสิทธิที่จะไม่รับราคาต่ําสุด หรือราคาหนึ่งราคาใด หรือราคาที่เสนอทั้งหมด ก็ได้ และอาจพิจารณายกเลิกการประกวดราคา โดยไม่พิจารณาจัดซื้อเลยก็ได้ สุดแต่จะพิจารณา เพื่อประโยชน์ของทางราชการเป็นสําคัญ อันเห็นได้ว่า แม้ผู้ฟูองคดีจะเป็นผู้เสนอราคาต่ําสุด ก็ไม่มี ผลผูกพันให้ผู้ถูกฟูองคดีต้องจัดซื้อครุภัณฑ์จากผู้ฟูองคดีแต่อย่างใด ความเสียหายจากการขาดกําไรจึง ไม่ใช่ผลโดยตรงจากการที่ผู้ถูกฟูองคดีออกประกาศประกวดราคาที่มีลักษณะเป็นการกีดกันการแข่งขัน ราคาอย่างเป็นธรรม ผู้ถูกฟูองคดีจึงต้องชดใช้เงินค่าเสียหายให้แก่ผู้ฟูองคดี เฉพาะค่าซื้อเอกสารประกวด