การศึกษาอิสระ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

21 ประการสุดท้าย กฎหมายต้องไม่ยกเว้นความผิดให้แก่การกระทำในอนาคต กล่าวคือ การออกกฎหมายเพื่อเป็นการรองรับในอนาคตเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมาย กฎหมายไม่ใช่เครื่องมือ ของการป้องกันการกระทำความผิดของบุคคลใด จากแนวคิดข้างต้นสรุปได้ว่า หลักนิติรัฐและหลักนิติธรรม เป็นหลักการสำคัญของพื้นฐาน แห่งกฎหมาย เพื่อใช้ในการออกกฎหมายให้มีความเชื่อมโยงกันทั้งในหลายมิติ เพื่อให้สอดคล้องกับ หลักนิติรัฐและหลักนิติธรรม อันเป็นการคุ้มครองสิทธิและเสรีของประชาชน 2.2.3 ทฤษฎีเกี่ยวกับการกระทำทางปกครอง ทฤษฎีเกี่ยวกับการกระทำทางปกครอง มีนักวิชาการได้ให้ความเห็นไว้ โดย Aristotle อธิบายเกี่ยวกับทัศนะเกี่ยวกับคนว่า คนแต่ละคนมีความแตกต่างกัน ทั้งคุณสมบัติ ลักษณะนิสัย ความรู้ความสามารถและอาชีพ สังคมที่ดีในอุดมคติ คือ ต้องหาวิธีประสานให้แต่ละคนซึ่งมีความ แตกต่างกันสามารถอยู่ร่วมกันได้ด้วยความสงบสุข (สมยศ เชื้อไทย, 2561, น. 88) ซึ่งมีแนวความคิด สอดคล้องกับ Plato อธิบายว่า จิตวิญญาณของมนุษย์ แบ่งออกเป็นสามภาค คือ ภาคที่เป็น ความสามารถทางเหตุผล ภาคที่เป็นอารมณ์ และภาคที่เป็นความอยากได้ใคร่มี คุณลักษณะ ทั้งสามภาคนี้มีการผสมผสานกันในจิตวิญญาณของมนุษย์ทุกคน เพียงแต่อาจมีการผสมในสัดส่วน ที่แตกต่างกัน (ปรีดี เกษมทรัพย์, 2560, น. 126 – 127) องค์กรฝ่ายปกครองจะต้องกระทำภายใต้กฎหมายมหาชน กล่าวคือ กระทำโดยมีอำนาจ เหนือเอกชน ไม่ต้องได้รับความยินยอมจากเอกชน (มานพ พรหมชนะ, ม.ป.ป., น. 105 – 110) แต่ต้องอยู่ภายใต้ “หลักความชอบด้วยกฎหมาย” เป็นการป้องกันไม่ให้ฝ่ายปกครองใช้อำนาจรัฐ ตามอำเภอใจ เนื่องจากมีผลกระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของเอกชน ซึ่งกำหนดรับรองไว้ตาม รัฐธรรมนูญอันเป็นกฎหมายสูงสุด (อังกรู วัฒนรุ่ง, ม.ป.ป., น. 2) เป็นไปตามหลักนิติรัฐ กฎหมายต้อง ไม่เปิดโอกาสให้ผู้ปกครองใช้อำนาจตามอำเภอใจ ภายใต้กฎหมายซึ่งบุคคลทุกคนต้องเสมอภาคกัน (วรเจตน์ ภาคีรัตน์, 2553) การกระทำทางปกครอง มี 2 ทฤษฎีที่สำคัญ (มานพ พรหมชนะ, ม.ป.ป., น. 105 – 110) ดังนี้ ทฤษฎีแรก พิจารณาจากลักษณะการกระทำว่ามีลักษณะทางการเมืองหรือเป็นงานประจำ การกระทำทางการเมืองเป็นการกระทำของรัฐบาลอันเกี่ยวกับนโยบายการบริหารราชการแผ่นดิน ส่วนการกระทำลักษณะเป็นงานประจำ เป็นการกระทำทางปกครอง เกี่ยวกับการแต่งตั้งข้าราชการ การเลื่อนตำแหน่ง การเลื่อนเงินเดือนของข้าราชการประจำ เป็นต้น