การศึกษาอิสระ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

32 ได้มากขึ้น ทั้งนี้การพัฒนารูปแบบควรพิจารณาถึงการให้คุณให้โทษแก่ผู้ก่อมลพิษด้วย เช่น การให้คุณ แก่ผู้ก่อมลพิษที่สามารถลดปริมาณน้ำเสียที่ปล่อยสู่ระบบบำบัดลงได้ เป็นต้น น้ำเสียหรือมลพิษทางน้ำก็เป็นผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ซึ่งเกิดน้ำที่มีสิ่งเจือปน จนมีลักษณะ กลิ่น สี รส น่ารังเกียจ ไม่เหมาะสมสำหรับการใช้ประโยชน์ ถ้าปล่อยลงสู่ลำน้ำธรรมชาติจะทำให้ คุณภาพน้ำตามธรรมชาติเสื่อมโทรมได้ ซึ่งมีองค์ประกอบต่าง ๆ เช่น 1) สารอินทรีย์ในน้ำเสีย เช่น คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไขมัน เป็นต้น ซึ่งสามารถถูกย่อยสลายได้โดยจุลินทรีย์ที่ใช้ออกซิเจน ทำใ ห้ ระดับออกซิเจนละลายน้ำลดลงเกิดสภาพเน่าเหม็น ปริมาณของสารอินทรีย์ในน้ำนิยมวัดด้วยค่า บีโอดี (BOD) หากมีค่าบีโอดีในน้ำสูง แสดงว่ามีสารอินทรีย์ปะปนอยู่มากและสภาพเน่าเหม็น 2) โลหะ หนักและสารพิษ สามารถสะสมอยู่ในห่วงโซ่อาหารของสัตว์และพืชได้ และเกิดเป็นอันตรายต่อ สิ่งมีชีวิต เช่น ปรอท โครเมียม ทองแดง 3) น้ำมันและเศษวัตถุลอยน้ำต่าง ๆ เป็นอุปสรรคต่อการ สังเคราะห์แสงและกีดขวางและการกระจายของออกซิเจนจากอากาศสู่น้ำ และทำให้เกิดสภาพไม่น่าดู 4) กลิ่น เกิดจากก๊าซไฮโดรซัลไฟด์ ซึ่งเกิดจากการย่อยสลายของสารอินทรีย์แบบไร้ออกซิเจนหรือกลิ่น อื่น ๆ เป็นต้น (สำนักจัดการคุณภาพน้ำ. 2560, น. 3-6) การควบคุมการเกิดมลพิษทางน้ำ คือการไม่ปล่อยสารมลพิษลงแหล่งน้ำหรือปล่อยให้น้อยลง เท่าที่จะทำได้ หากเกิดมลพิษทางน้ำขึ้น จะต้องกำจัดมลพิษในน้ำให้เหลือน้อยที่สุด ซึ่งการกำจัดน้ำ เสียทำได้หลายวิธี ได้แก่ 1) การกำจัดน้ำเสียโดยวิธีธรรมชาติ แหล่งน้ำในธรรมชาติจะมีจุลินทรีย์หลาย ชนิดปะปนอยู่ทั่วไป ปริมาณของจุลินทรีย์มากน้อยขึ้นอยู่กับแหล่งน้ำได้รับการปนเปื้อนจากน้ำเสีย หรือสิ่งสกปรกมากน้อยเพียงใด ซึ่งโดยทั่วไปจะมีจุลินทรีย์ชนิดแบคทีเรียที่ใช้ออกซิเจนทำหน้าที่กำจัด สารมลพิษในน้ำเสียโดยธรรมชาติ การย่อยสลายสารมลพิษที่เป็นสารอินทรีย์โดยแบคทีเรียทำให้ลด การเน่าเสียของแหล่งน้ำ หากควบคุมแบคทีเรียให้อยู่ในช่วงที่เหมาะสมไม่มากจนเกินไปจนทำให้ ออกซิเจนในน้ำขาดแคลน หรือน้อยเกินไปจนทำให้แบคทีเรียในน้ำย่อยสลายสารอินทรีย์ไม่ทัน นอกจากนั้นต้องควบคุมปริมาณออกซิเจนในน้ำให้มีมากพอ โดยการให้อากาศหมุนเวียนตลอดเวลา ด้วยการใช้เครื่องตีน้ำ เป็นต้น 2) การทำให้เจือจาง เป็นการเติมน้ำจำนวนมากพอที่จะทำให้สาร มลพิษเจือจางลง 3) การนำน้ำกลับมาใช้ใหม่ คือการทำให้น้ำเสียกลับมาเป็นน้ำดี การปรับปรุง คุณภาพน้ำเสียและนำกลับมาใช้ใหม่ ส่วนใหญ่จะมีคุณภาพที่ด้อยกว่าน้ำครั้งแรก 4) การควบคุมการ ปล่อยน้ำเสียลงสู่แหล่งน้ำ เป็นการป้องกันและลดการนำสารมลพิษลงสู่แหล่งน้ำ เช่นการติดตั้งระบบ เตือนภัยเมื่อน้ำทิ้งที่ระบายลงสู่แหล่งน้ำมีค่าความสกปรกเกิดมาตรฐานที่กำหนด และการก่อสร้าง และติดตั้งอุปกรณ์สูบน้ำเสียในระบบรวบรวมน้ำเสียที่ออกแบบให้ท่อรวบรวมน้ำเสียและท่อน้ำฝนเป็น ท่อเดียวกัน สำหรับแหล่งน้ำที่เกิดภาวะน้ำเน่าเสียแล้วอาจจะต้องใช้มาตรการทางกฎหมายบังคับ