การศึกษาอิสระ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

100 สาธารณรัฐเกาหลีครอบคลุมประชากรทั้งหมดแหล่งที่สาคัญของเงินมาจากเงินสมทบของ ผู้ประกันตนและรัฐบาล (Song, Y. J. ,2009, p.206 - 209) สาธารณรัฐเกาหลีเปิดตัวการประกันสังคมภาคบังคับสาหรับคนงาน ในอุตสาหกรรมในองค์กรขนาดใหญ่ในปี 1977 และขยายเพิ่มเติมไปยังผู้ประกอบอาชีพอิสระ จนกระทั่งครอบคลุมประชากรทั้งหมดในปี 1989 การประกันสุขภาพแห่งชาติสามสิบปี ในสาธารณรัฐเกาหลีสามารถให้บทเรียนอันมีค่าในประเด็นสาคัญในนโยบายการเงิน ด้านการดูแลสุขภาพซึ่งขณะนี้ต้องเผชิญกับประเทศที่มีรายได้น้อยและปานกลางจานวนมาก โ ด ย มี เป้ า ห ม า ย เพื่ อ ใ ห้ ค ร อ บ ค ลุ ม ก า ร ดู แ ล สุ ข ภ า พ ถ้ ว น ห น้ า เ ช่ น ภ า ษี กั บ ประกันสังคม ครอบคลุมประชากรและผลประโยชน์ แบบแผนเดียวกับหลายแบบแผน การ จัดซื้อและวิธีการชาระเงินของผู้ให้บริการ และบทบาทของการเมืองและความมุ่งมั่นทางการ เมือง การประกันสุขภาพแห่งชาติในสาธารณรัฐเกาหลีประสบความสาเร็จในการระดม ทรัพยากรเพื่อการดูแลสุขภาพ ขยายความครอบคลุมของประชากรอย่างรวดเร็ว รวบรวม ทรัพยากรของรัฐและเอกชนอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อซื้อการดูแลสุขภาพสาหรับประชากร ทั้งหมดและมีรายจ่ายด้านการดูแลสุขภาพ (Health Policy and Planning , Volume 24, Issue 1, January 2009, Pages 63 – 65) อย่างไรก็ตามยังมีความท้าทายจากการครอบงา ของผู้ให้บริการเอกชนที่จ่ายค่าธรรมเนียมสาหรับบริการการชราภาพอย่างรวดเร็วของ ประชากร และการผสมผสานระหว่างภาครัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้องกับการประกันสุขภาพ ภาคเอกชน สาหรับการให้บริการด้านสุขภาพในสาธารณรัฐเกาหลีต้องอาศัยภาคเอกชนเป็น อย่างมากเพียง 10% ของโรงพยาบาลเป็นสาธารณะ ไม่มีความแตกต่างสาหรับบริษัทประกัน สุขภาพในการติดต่อ ตัวอย่างเช่น ค่าธรรมเนียมกับโรงพยาบาลเอกชนหรือของรัฐ แพทย์ ประจาสานักงาน(หรือคลินิก) ส่วนใหญ่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการรับรองจากคณะกรรมการ และผู้ที่อยู่ในพื้นที่ของการผ่าตัดก็มีห้องพยาบาลสาหรับผู้ป่วยในขนาดเล็ก ไม่มีการรักษาประตู แบบเป็นทางการ และคลินิกและโรงพยาบาลทาหน้าที่คล้ายคลึงกัน ส่งผลให้บทบาทการดูแล เบื้องต้นมีจากัด และการแข่งขันมากกว่าการประสานงานระหว่างคลินิกแพทย์และโรงพยาบาล ผู้ให้บริการด้านสุขภาพในสาธารณรัฐเกาหลีได้รับการชดใช้คืนโดยระบบค่าธรรมเนียมสาหรับ บริการที่มีการควบคุมตั้งแต่เริ่มต้นการประกันสุขภาพแห่งชาติ ระบบค่าบริการได้นาไปสู่การ เพิ่มขึ้นของปริมาณและความเข้มข้นของการบริการ การให้บริการที่มีส่วนต่างที่มากขึ้น และ การบิดเบือนในการจัดหาความเชี่ยวชาญทางการแพทย์ในระยะยาว ในขั้นแรกในการเปลี่ยน จากการชาระเงินคืนค่าบริการไปเป็นระบบการชาระเงินในอนาคตสาหรับการดูแลผู้ป่วยในตาม กลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการวินิจฉัยโดยคานวณตามกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม (Diagnosis Related Groups : DRGs) รัฐบาลได้เปิดตัวโครงการนาร่องการคานวณตามกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม (Diagnosis Related Groups : DRGs) ในเดือนกุมภาพันธ์ 1997 สาหรับสถาบันดูแลสุขภาพ ที่เข้าร่วม โดยสมัครใจโครงการนาร่องนี้ส่งผลดีต่อพฤติกรรมของผู้ให้บริการด้านสุขภาพ เช่น การลดระยะเวลาการเข้าพัก ค่ารักษาพยาบาล จานวนการทดสอบโดยเฉลี่ย และการใช้ยา ปฏิชีวนะ แต่การต่อต้านอย่างรุนแรงจากผู้ให้บริการได้ขัดขวางการขยายระบบการชาระเงิน โดยคานวณตามกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม (Diagnosis Related Groups : DRGs) ให้กับผู้ให้บริการ