การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

16 ตลอดเวลาที่ศาลกำหนดซึ่งต้องไม่เกิน 3 ปี และกำหนดจำนวนเงินตามเห็นสมควรเมื่อเด็กนั้นก่อเหตุร้ายขึ้น หรือส่งตัวเด็กนั้นไปยังสถานศึกษา หรือสถานฝึกและอบรม หรือสถานแนะนำทางจิต หรือสถานที่ซึ่งจัดตั้งขึ้น เพื่อฝึกและอบรมเด็ก ตลอดเวลาที่ศาลกำหนด แต่ต้องไม่เกินกว่าวันที่เด็กนั้นจะมีอายุครบ 18 ปี หรือศาลจะ กำหนดเงื่อนไขเพื่อควบคุมความประพฤติเช่นเดียวกับที่บัญญัติไว้ในมาตรา 56 ด้วยก็ได้ ในกรณีดังกล่าวศาล จะต้องแต่งตั้งพนักงานควบคุมความประพฤติหรือพนักงานอื่นใดเพื่อควบคุมความประพฤติเด็กนั้น ในกรณีที่ เด็กไม่มีบิดา มารดา หรือผู้ปกครอง หรือมีแต่ไม่สามารถดูแลเด็กนั้นได้หรือกรณีที่เด็กอาศัยอยู่กับบุคคลอื่น และไม่ยอมรับข้อกำหนดศาลจะมีคำสั่งให้มอบตัวเด็กนั้นให้อยู่กับบุคคลหรือองค์การที่ศาลเห็นสมควร เหตุผล ในการใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ เนื่องจากข้อมูลทางการแพทย์พบว่าเด็กอายุ 12 ปี กับเด็กอายุ 14 ปีไม่มีความ แตกต่างกันในด้านความคิด สติ ปัญญา จริยธรรม และความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่สามารถคาดการณ์ถึงผลการ กระทำได้และยังอยู่ในวัยประถมศึกษา ไม่ควรให้เข้าสู่กระบวนการดำเนินคดีอาญาที่อาจกระทบต่อสิทธิและ เสรีภาพของบุคคล ( พระราชบัญญัติ แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 29) พ.ศ. 2565 , 2565) ในการกำหนดอายุของเด็กในการกระทำความผิดทางอาญาสอดคล้องกับพระราชบัญญัติ ศาล เยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 ได้แยกผู้เยาว์ออกได้เป็น “เด็ก” หมายถึง บุคคลที่มีอายุเกินกว่าอายุที่กำหนดไว้ตามมาตรา 73 แห่งประมวลกฎหมายอาญา แต่ยังไม่เกินสิบห้าปีบริบูรณ์ “เยาวชน” หมายความว่า บุคคลอายุเกินสิบห้าปีบริบูรณ์ แต่ยังไม่ถึงสิบแปดปีบริบูรณ์ ศาลเยาวชนและครอบครัวมีอำนาจพิจารณาพิพากษาหรือมีคำสั่งในคดีอาญาที่มีข้อหาว่าเด็กหรือ เยาวชนกระทำความผิด หากเด็กที่มีอายุ 18 ปีบริบูรณ์ย่อมไม่อยู่ในอำนาจการพิจาราณาของศาลเยาวชนและ ครอบครัว แต่ในการกำหนดอายุของเด็กตามพระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 ได้ให้ความหมายคำว่า “เด็ก” หมายถึงบุคคลที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีบริบูรณ์ แต่ไม่รวมถึงผู้บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส 2.2.5 ความสามารถของผู้เยาว์ในกฎหมายต่างประเทศ ความสามารถของผู้เยาว์ ในการทำสัญญาผูกพันตามกฎหมายแพ่งของสาธารณรัฐสิงคโปร์ จากเดิม อายุขั้นต่ำของความสามารถตามสัญญาจะผูกกับอายุของคนส่วนใหญ่ ก็คือ 21 ปี ตลอดหลายปีผ่านมา Pro- Enterprise Panel (PEP) ซึ่งเป็นคณะกรรมการภาครัฐและเอกชน ได้รับข้อเสนอแนะว่าควรขจัดอุปสรรคทาง กฎหมายที่ขัดขวางไม่ให้คนหนุ่มสาวเริ่มต้นดำเนินธุรกิจ ซึ่งรัฐบาลมีความเห็นพ้องต้องกันว่ากฎหมายที่ใช้อยู่ ในปัจจุบันมีการกำหนดข้อจำกัดที่ไม่จำเป็นสำหรับคนหนุ่มสาวที่ต้องการทำธุรกิจ และควรได้รับการแก้ไข ต่อมากระทรวงการคลัง “MOF” ได้เสนอให้มีการยกเลิกการเชื่อมโยงอายุของคนส่วนใหญ่จากอายุของ ความสามารถตามสัญญา และลดอายุของความสามารถตามสัญญา จาก 21 ปี เป็น 18 ปี จึงได้มีการแก้ไข พระราชบัญญัติกฎหมายแพ่ง พ.ศ 2542 (This Act is the Civil Law Act 1909) ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม 2552 สัญญาที่ผู้เยาว์ทำขึ้นซึ่งมีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์จะมีผลเสมือนว่าเขาบรรลุนิติภาวะแล้ว สัญญาต่อไปนี้ หาก