การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

3 สำหรับหน่วยงำนภำครัฐที่มีหน้ำที่ดูแลอุทยำนแหล่งท่องเที่ยงเชิงนิเวศ ซึ่งกรมอุทยำนแห่งชำติ สัตว์ป่ำ และพันธุ์พืช คอยดูแลกำรคุ้มครองและจัดกำรพื้นที่ในอุทยำนทรัพยำกรให้เป็นไปตำมแผน จัดกำรคุณภำพสิ่งแวดล้อมตำมมำตรำ 35 และประกำศให้เป็นเขตอนุรักษ์พระรำชบัญญัติส่งเสริมและ รักษำคุณภำพ พ.ศ. 2535 แต่ไม่มีหน้ำที่ในกำรบริหำรจัดกำรด้ำนกำรควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงที่เกิดขึ้นบน เกำะหลีเป๊ะ จังหวัดสตูล สำหรับกำรอนุญำตสร้ำงสิ่งปลูกสร้ำงเป็นอำนำจหน้ำที่ของกรมโยธำธิกำร และผังเมือง หรือกรมโยธำธิกำรฯร่วมกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีหน้ำที่วำงและจัดทำผังเมือง มี สำระสำคัญ คือ แผนผังกำหนดกำรใช้ประโยชน์ที่ดินตำมที่ได้จำแนกประเภท และแผนผังแสดงแหล่ง ทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม ที่สำมำรถใช้ควบคุมหรือเป็นตัวกำหนดในเบื้องต้นเพื่อไม่ให้เกิด ผลกระทบกับทรัพยำกรธรรมชำติได้ ซึ่งหำกว่ำต้องกำรวำงและจัดทำผังเมืองเป็นกำรเฉพำะจะต้อง ตรำเป็นพระรำชบัญญัติหรือพระรำชกฤษฎีกำ โดยที่ผ่ำนมำไม่เคยปรำกฎว่ำได้มีกำรตรำในส่วนนี้ เช่นเดียวกันกับพระรำชบัญญัติควบคุมอำคำร พ.ศ. 2522 ที่ไม่สำมำรถนำมำใช้ควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงใน แหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้จะต้องตรำเป็นพระรำชกฤษฎีกำก่อน ทำให้เห็นว่ำพื้นที่ดังกล่ำวจึงมิได้อยู่ ภำยใต้กำรควบคุมของกฎหมำยผังเมืองและกฎหมำยควบคุมอำคำร จะเห็นได้ว่ำหำกต้องกำรที่จะ ควบคุมกำรสร้ำงสิ่งปลูกสร้ำงสำหรับกำรท่องเที่ยวเชิงนิเวศนั้น มีเพียงหน่วยงำนที่มีหน้ำที่ดูแล สิ่งแวดล้อมแต่ไม่ได้เข้ำมำควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงสำหรับกำรท่องเที่ยว ที่อำจมีกำรบุกรุกรุกล้ำเข้ำมำใน พื้นที่แหล่งท่องเที่ยวที่มีควำมอุดมสมบูรณ์ของทรัพยำกรธรรมชำติได้ ส่วนปัญหำด้ำนขยะและสิ่งปฏิกูลส่งผลกระทบที่ตำมมำอย่ำงหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อระบบกำร ควบคุมดูแลของแหล่งท่องเที่ยวไม่ได้ประสิทธิภำพย่อมมีผลต่อแหล่งท่องเที่ยว เชิงนิเวศและคนใน ชุมชน ปัจจัยอำจเกิดจำกกำรขำดจิตสำนึกของนักท่องเที่ยวและผู้ประกอบกำรที่มิได้คำนึงถึง ผลกระทบที่ตำมมำต่อควำมเสื่อมโทรมของทรัพยำกรธรรมชำติ ส่งผลให้มีมลภำวะทำงอำกำศ ไม่บริสุทธิ์ ทำให้มีโรคภัยไข้เจ็บตำมมำต่อคนในชุมชน แม้พระรำชบัญญัติกำรจัดตั้งองค์กรปกครอง ส่วนท้องถิ่น กำหนดให้เป็นอำนำจหน้ำที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตำมพระรำชบัญญัติรักษำควำม สะอำดและควำมเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้ำนเมือง พ.ศ. 2560 มำตรำ 34/1 ให้อำนำจรำชกำร ส่วนท้องถิ่นในเขตพื้นที่นั้น ๆ เก็บ ขน กำจัดสิ่งปฏิกูลและมูลฝอย หรือหน่วยงำนของรัฐหรือรำชกำร ส่วนท้องถิ่นรวมทั้งองค์กำรบริหำรส่วนจังหวัด หรือเอกชนร่วมกับรำชกำรส่วนท้องถิ่น จัดให้มีกำรดำเนินกำรกำจัดสิ่งปฏิกูลและมูลฝอยให้เป็นไปตำมข้อกำหนดท้องถิ่นให้เพียงพอ และถูกสุขลักษณะ และพระรำชบัญญัติสภำตำบลและองค์กำรบริหำรส่วนตำบล พ.ศ. 2537 มำตรำ 66 (7) ให้มีอำนำจหน้ำที่ รับผิดชอบคุ้มครอง ดูแล และบำรุงรักษำทรัพยำกรธรรมชำติ และสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ของตนเอง รวมทั้งกำรรักษำควำมสะอำดถนน ทำงน้ำ ทำงเดิน ที่สำธำรณะ