การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

10 ก็ตำม มนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศจำเป็นต้องพิจำรณำอย่ำงเชื่อมโยง มีควำมเข้ำใจใน ควำมสัมพันธ์และผลของกำรกระทำที่มีต่อทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม (จริยำ มหำเทียร, 2559) กำรจัดกำรทรัพยำกรธรรมชำติและระบบนิเวศ เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนำกำรและของ ค่ำนิยมทำงสังคม และกำรให้ควำมสำคัญซึ่งไม่มีกำรเริ่มต้นหรือสิ้นสุด เป็นกำรดำเนินงำนที่ชัดเจน และอย่ำงเป็นทำงกำร ไม่ว่ำจะเป็นสถำนที่ที่ใช้ และขอบเขตในกำรจัดกำรกำรจัดกำรระบบนิเวศควร เป็นกำรดำรงไว้ซึ่งระบบนิเวศตำมเงื่อนไขที่เหมำะสม และก่อให้เกิดควำมสำเร็จด้ำนผลประโยชน์ทำง สังคม กำรจัดกำรระบบนิเวศน์ควรใช้ประโยชน์จำกควำมสำมำรถของระบบนิเวศเพื่อตอบสนองต่อสิ่ง ที่ทำให้เกิดควำมตึงเครียดต่ำงๆ ตอบสนองต่อธรรมชำติของมนุษย์ และตอบสนองต่อสิ่งที่มนุษย์สร้ำง ขึ้น แต่ควำมสำมำรถของระบบนิเวศที่ข้อจำกัดในกำรรองรับควำมตึงเครียดและมนุษย์ยังคงรักษำ สถำนะในสิ่งที่มนุษย์ต้องกำรไว้ ส่วนแนวทำงกำรจัดกำรเชิงนิเวศ คือ กลยุทธ์ในกำรจัดกำรแบบบูรณำ กำรสำหรับทรัพยำกรดิน น้ำ และสิ่งมีชีวิต ซึ่งก่อให้เกิดกำรอนุรักษ์ และกำรใช้อย่ำงยั่งยืนในวิถีที่เท่ำ เทียมกัน ซึ่งเป็นกำรสร้ำงควำมสมดุลของกำรอนุรักษ์ด้วยกำรใช้อย่ำงยั่งยืน ในวิถีทำงแห่งควำมเสมอ ภำค เป็นรำกฐำนของแนวคิดกำรพัฒนำอย่ำงยั่งยืน และกำรบริหำรจัดกำรเชิงระบบนิเวศ (Ecosystem Approach) และบริกำรจำกระบบนิเวศ (Ecosystem Services) เป็นหลักกำรบริหำร จัดกำรทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม โดยคำนึงถึงควำมสัมพันธ์เชิงระบบหรือองค์รวม (Holistic Approach) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อกำรดำรงอยู่ของระบบนิเวศอย่ำงสมดุล และกำรตอบสนองต่อควำม ต้องกำรของมนุษย์ในกำรใช้ประโยชน์จำกทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อมอย่ำงยั่งยืน โดยอำศัย บริกำรที่ได้รับจำกระบบนิเวศเป็นประเด็นกำรจัดกำรที่เชื่อมโยงระบบนิเวศและเศรษฐกิจเข้ำด้วยกัน (สำนักงำนนโยบำยและแผนทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม, 2558) ทรัพยำกรธรรมชำติที่มีอยู่ในปัจจุบัน เช่น ป่ำไม้ ลำธำร น้ำตก ภูเขำ ทะเล เป็นต้น หำกว่ำมีแต่ กำรใช้ประโยชน์จำกทรัพยำกรธรรมชำติแล้ว โดยมิได้มีกำรคำนึงถึงกำรเก็บรักษำ หรือกำรใช้ ประโยชน์ให้เกิดคุณค่ำอย่ำงสูงสุด ก็มีวันที่จะหมดไป หำกสร้ำงแต่ควำมต้องกำรหรือกำรใช้ประโยชน์ โดยมิได้เห็นคุณค่ำอย่ำงแท้จริง ประกอบกับไม่ได้มีกำรบำรุง ฟื้นฟู หรือสร้ำงขึ้นใหม่ มีแต่ใช้ไป ในอนำคตจะไม่มีทรัพยำกรธรรมชำติให้กับคนรุ่นหลัง ได้เรียนรู้ ศึกษำ รวมถึงใช้ประโยชน์ นั่นเอง กำรอนุรักษ์ ตำมรำชบัณฑิตสถำน (2554) หมำยถึง รักษำให้คงเดิม กรมส่งเสริมสุขภำพและ สิ่งแวดล้อม และองค์กำรบริหำรส่วนตำบลทรำยขำว อำเภอโคกโพธิ์ จังหวัดปัตตำนี (องค์กำรบริหำร ส่วนตำบลทรำยขำว , 2560) กล่ำวว่ำ กำรอนุรักษ์กำรทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม หมำยถึง กำรใช้ทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อมอย่ำงฉลำด โดยใช้ให้น้อย เพื่อให้เกิดประโยชน์