การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

21 (2) สถำนที่พักจัดตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ให้บริกำรที่พักอำศัยมีกำรคิดค่ำบริกำรเป็นรำยเดือนขึ้น ไปเท่ำนั้น (3) สถำนที่พักอื่นใดตำมที่กำหนดในกฎกระทรวง นอกจำกนี้ยังมีธุรกิจบริกำรที่พักรูปแบบอื่น สุพัตรำ สร้อยเพ็ชร์ (2553) แบ่งธุรกิจบริกำร ที่พักออกได้หลำยประเภท ดังนี้ 1. โฮสเทล (Hostel) ให้บริกำรกลุ่มนักท่องเที่ยว โดยเฉพำะนักท่องเที่ยวเยำวชนจะนิยม เพรำะ อัตรำค่ำเช่ำถูก และที่ตั้งส่วนใหญ่อยู่ภำยในตัวเมือง 2. อินน์ (Inn) ที่พักส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณชนบท ไม่ได้จำกัดว่ำต้องเป็นเฉพำะนักท่องเที่ยวเข้ำ พัก ซึ่งไม่มีบริกำรอำหำรและเครื่องดื่ม 3. เกสท์เฮ้ำส์ (Guesthouse) ส่วนใหญ่มำจำกกำรดัดแปลงที่พักของเจ้ำของ เพื่อให้บริกำรที่พัก แก่นักท่องเที่ยว โดยมีจำนวนห้องพักที่ไม่มำก โดยส่วนใหญ่จะอยู่ในแหล่งที่เป็นชุมชน 4. โมเทล (Motel) ให้บริกำรที่พักพร้อมที่จอดรถเฉพำะห้องพัก โดยจะไม่มีบริกำรสิ่งอำนวย ควำมสะดวกอื่น 5. บังกะโล (Bungalow) ลักษณะก่อสร้ำงเป็นหลัง ๆ เป็นบ้ำนยกพื้นชั้นเดียวและระเบียงกว้ำง มักตั้งอยู่ใกล้แหล่งท่องเที่ยว ค่ำบริกำรที่พักจะไม่รวมอำหำรมื้อเช้ำ 6. รีสอร์ท (Resort) ใช้เป็นสถำนที่พักผ่อน ตั้งอยู่ตำมแหล่งท่องเที่ยวตำมธรรมชำติ มีบริกำร อำหำรและกิจกรรมสร้ำงควำมบันเทิง 7. หอพัก (Boarding house) ลักษณะที่พักแบ่งเป็นห้องๆ มีกำรคิดอัตรำค่ำเช่ำเป็นรำยเดือน 8. โฮมสเตย์ หมำยถึง บ้ำนพักประเภทหนึ่งที่นักท่องเที่ยวพักร่วมกับเจ้ำของบ้ำน และมี วัตถุประสงค์ที่จะเรียนรู้วัฒนธรรม และวิถีของเจ้ำบ้ำนซึ่งเต็มใจที่จะถ่ำยทอดวัฒนธรรมแลกเปลี่ยน ควำมรู้ซึ่งกันและกัน พร้อมทั้งจัดที่พักและอำหำรให้กับนักท่องเที่ยวโดยได้รับค่ำตอบแทนตำมควำม เหมำะสม เห็นได้ว่ำ ธุรกิจ คือ กิจกำรที่ผลิตสินค้ำ หรือบริกำร โดยมีจุดประสงค์หวังผลกำไรจำกกำร ประกอบธุรกิจดังกล่ำว และกำรประกอบธุรกิจ ต้องสอดคล้องไปถึงควำมรับผิดชอบต่อสังคม หรือสิ่งแวดล้อม โดยกำรประกอบธุรกิจต้องไม่ก่อให้เกิดมลพิษต่ำงๆ ไม่ว่ำจะเป็นเรื่องของอำกำศ น้ำเสีย ควัน หรือกำรปล่อยของเสียไปยังออกจำกโรงงำนหรือกำรประกอบธุรกิจนั้นๆ