การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

36 ให้ควำมสำคัญกับกำรพัฒนำภำคกำรผลิต และบริกำรพัฒนำสังคมผู้ประกอบกำร เพื่อสร้ำง ผู้ประกอบกำรทำงธุรกิจ กำรพัฒนำปัจจัยสนับสนุน และกำรพัฒนำโครงสร้ำงพื้นฐำนเพื่อเพิ่มขีด ควำมสำมำรถทำงกำรแข่งขัน จึงได้มุ่งพัฒนำบนพื้นฐำนแนวคิดที่เกี่ยวข้อง คือ ต่อยอดอดีต โดยมองกลับไปที่รำกเหง้ำทำง เศรษฐกิ จ วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และจุดเด่นทำง ทรัพยำกรธรรมชำติที่หลำกหลำย รวมทั้งควำมได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบของประเทศในด้ำนอื่น ๆ นำมำประยุกต์ผสมผสำนกับเทคโนโลยีและนวัตกรรม เพื่อให้สอดรับกับบริบทของเศรษฐกิจ และสังคมโลกสมัยใหม่ สร้ำงควำมหลำกหลำยด้ำนกำรท่องเที่ยว โดยรักษำกำรเป็นจุดหมำย ปลำยทำงที่สำคัญของกำรท่องเที่ยวระดับโลก ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวทุกระดับ และเพิ่มสัดส่วนของ นักท่องเที่ยวที่มีคุณภำพสูง มุ่งพัฒนำธุรกิจด้ำนกำรท่องเที่ยวให้มีมูลค่ำสูงเพิ่มมำกยิ่งขึ้น ด้วยอัต ลักษณ์ วัฒนธรรมไทย และใช้ประโยชน์จำกข้อมูล ทั้งภูมิปัญญำท้องถิ่นเพื่อเพิ่มคุณค่ำทำงเศรษฐกิจ และควำมหลำกหลำยของกำรท่องเที่ยว ให้สอดคล้องกับแนวโน้มของตลำดยุคใหม่ กำรส่งเสริมกำร ท่องเที่ยวพำนักระยะยำว ตลอดจนส่งเสริมกำรพัฒนำโครงสร้ำงพื้นฐำน ระบบนิเวศ และทรัพยำกรที่ เอื้อต่อกำรเติบโตของกำรท่องเที่ยวที่มีคุณภำพ เพื่อกระจำยกำรสร้ำงรำยได้ไปสู่ชุมชนอย่ำงทั่วถึงและ ยั่งยืน ส่งเสริมธุรกิจกำรท่องเที่ยวเชิงสร้ำงสรรค์และวัฒนธรรม โดยกำรส่งเสริมกำรท่องเที่ยวผ่ำนกำร สร้ำง พัฒนำสินค้ำและบริกำรด้วยภูมิปัญญำท้องถิ่น พร้อมทั้งกำรส่งเสริมกำรท่องเที่ยวตำมฤดูกำล ตำมศักยภำพของพื้นที่ทั้งกำรท่องเที่ยววิถีชุมชนกำรท่องเที่ยวเชิงเกษตร กำรท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ 2.11 กฎหมำยไทยและกฎหมำยต่ำงประเทศ ธุรกิจกำรท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่อำจส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมรัฐได้ตรำกฎหมำยเพื่อควบคุมให้ ผู้ประกอบธุรกิจนี้ ต้องยึดถือปฏิบัติตำมกฎหมำย ได้แก่ 2.11.1 รัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย พุทธศักรำช 2560 รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมำยสูงสุดของประเทศ ได้มีกำรกำหนด หมวด 3 ว่ำด้วยสิทธิ เสรีภำพของประชำชน มำตรำ 43 กล่ำวคือ บุคคลและชุมชนย่อมมีสิทธิจัดกำร บำรุงรักษำ และใช้ ประโยชน์จำกทรัพยำกรธรรมชำติ สิ่งแวดล้อมและควำมหลำกหลำยทำงชีวภำพอย่ำงสมดุลและยั่งยืน ตำมวิธีกำรที่กฎหมำยบัญญัตินอกจำกนี้ยังมีบัญญัติไว้ใน หมวดที่ 5 มำตรำ 57 (2) กล่ำวคือ รัฐต้อง อนุรักษ์คุ้มครอง บำรุงรักษำฟื้นฟูบริหำรจัดกำร และใช้ หรือจัดให้มีกำรใช้ประโยชน์จำก ทรัพยำกรธรรมชำติ สิ่งแวดล้อมและควำมหลำกหลำยทำงชีวภำพ ให้เกิดประโยชน์ อย่ำงสมดุลและ ยั่งยืน โดยต้องให้ประชำชนและชุมชนในท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมดำเนินกำร และได้รับประโยชน์ จำกกำรดำเนินกำรดังกล่ำวด้วยตำมที่กฎหมำยบัญญัติ และมำตรำ 58 กำหนดไว้ว่ำ กำรดำเนินกำรใด