การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

2 มีกระบวนกำรจัดทำรำยงำนกำรวิเครำะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม เพื่อกำหนดประเภท และขนำด ของโครงกำร หรือกิจกำรที่ต้องจัดทำรำยงำนกำรวิเครำะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม และเพื่อกำหนด หลักเกณฑ์ วิธีกำร ระเบียบวิธีปฏิบัติในกำรจัดทำรำยงำนกำรวิเครำะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อมตำม มำตรำ 46 นั้น สำหรับประเภท และโครงกำรหรือกิจกำร ของส่วนรำชกำร รัฐวิสำหกิจ หรือเอกชน ที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ซึ่งโครงกำร หรือกิจกำรที่ต้องจัดทำรำยงำนกำรวิเครำะห์ผลกระทบ สิ่งแวดล้อมนั้น พบว่ำมีวัตถุประสงค์สำหรับกำรควบคุมโครงกำรหรือกิจกำรที่มีขนำดใหญ่ ในขณะที่ในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศส่วนใหญ่จะเป็นผู้ประกอบกำรที่มีขนำดกลำง และเล็ก เท่ำนั้น ประกอบกับ ประกำศกระทรวงทรัพยำกรธรรมชำติและสิ่งแวดล้อม เรื่อง กำหนดโครงกำร กิจกำร หรือกำรดำเนินกำร ซึ่งต้องจัดทำรำยงำนกำรประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม และหลักเกณฑ์ วิธีกำร และเงื่อนไขในกำรจัดทำรำยงำนกำรประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม ประกำศ ณ วันที่ 19 พฤศจิกำยน 2561 ข้อ 3 เอกสำรท้ำยประกำศ 4 ลำดับที่ 30 ซึ่งต้องจัดทำรำยงำนกำรประเมินผลกระทบ สิ่งแวดล้อมและหลักเกณฑ์ วิธีกำร และเงื่อนไขในกำรจัดทำรำยงำนกำรประเมินผลกระทบ สิ่งแวดล้อม โดยโครงกำร กิจกำร หรือกำรดำเนินกำรซึ่งต้องจัดทำรำยงำนกำรประเมินผลกระทบ สิ่งแวดล้อม ลำดับที่ 30 ประเภท โรงแรมหรือสถำนที่พักตำกอำกำศตำมกฎหมำยว่ำด้วยกำรโรงแรม ที่มีจำนวนห้องพักตั้งแต่ 80 ห้องพักขึ้นไป หรือมีพื้นที่ใช้สอยตั้งแต่ 4,000 ตำรำงเมตรขึ้นไป แต่ในขณะที่ผู้ประกอบกำรในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศส่วนใหญ่เป็นขนำดกลำงและขนำดเล็ก ทำให้กำรจัดทำรำยงำนวิเครำะห์ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ไม่อำจนำมำใช้ควบคุมกับแหล่งท่องเที่ยว เชิงนิเวศได้ ดังนั้น ประเด็นกำรควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงที่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจกำรท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ควรมีรูปแบบในกำรควบคุมผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม โดยต้องปรับปรุงแก้ไขกฎหมำยไม่ให้มีช่องว่ำง เพิ่มเติมกำรกำหนดจำนวนโรงแรมหรือห้องพัก ที่มีขนำดน้อยกว่ำ 80 ให้จัดทำรำยงำนกำรประเมินผล ระทบสิ่งแวดล้อม และต้องบังคับให้กำรสร้ำงสิ่งปลูกสร้ำงในสถำนที่ท่องเที่ยวเชิงนิ เวศ ให้มีบ ริบทที่ เหมำะสมกับ เกำะหลี เป๊ะ รวมทั้ งให้มีมำตรกำรกำรมีส่ วน ร่วมขอ งชุมชน และหน่วยงำนในระดับท้องถิ่น มีกำรบูรณำกำรร่วมกัน มีกำรตรวจตรำเฝ้ำระวัง มีเบำะแส หรือแจ้งหำกว่ำมีกำรกระทำที่ฝ่ำฝืน และช่วยบำรุงดูแลรักษำในระดับชุมชน เพื่อนำไปสู่เป้ำหมำย ในกำรแก้ไขกำรควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงที่ส่งผลกระทบต่อธุรกิจกำรท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้ 2. กำรควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงในพื้นที่แหล่งท่องเที่ยวของหน่วยงำนภำครัฐ ประเด็นกำรสร้ำงสิ่งปลูกสร้ำงในสถำนที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศบนเกำะหลีเป๊ะ พบว่ำ มีกำร ก่อสร้ำงตึกอำคำรที่ไม่ได้ควบคุมและมีจำนวนมำกจนเกินไปไม่เหมำะสมกับสภำพแวดล้อม ผลอำจ เกิดจำกกำรควบคุมของหน่วยงำนภำครัฐที่ขำดควำมชัดเจนและมีกฎหมำยซับซ้อนเกี่ยวกับกำรปฏิบัติ หน้ำที่ควบคุมสิ่งปลูกสร้ำงบนเกำะหลีเป๊ะส่งผลให้เกิดกำรรุกล้ำพื้นที่เพื่อนำไปสร้ำงสิ่งปลูกสร้ำงหรือ