การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

65 2.9.2 กฎหมายสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ The Philippine fisheries code of 1998 (พ.ศ. 2541) (Republic act no. 8550) สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ Republic of the Philippines มีพื้นที่ 298,170 ตารางกิโลเมตร (ราชอาณาจักรไทย 513,120 ตารางกิโลเมตร) ที่ตั้งทางทิศตะวันตกและทิศเหนือติดกับทะเลจีนใต้ ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก โดยมีเมืองหลวง คือ กรุงมะนิลา ปกครองในระบอบ ประชาธิปไตยในรูปแบบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุข มาจากการเลือกตั้งโดยตรง จากประชาชน แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 เขต (Region) 80 จังหวัด (Province) และ 120 เมือง (City) โดยแบ่งการปกครองย่อยออกเป็น 1,499 เทศบาล (Municipality) และ 41,969 บารังไก (Barangay) ซึ่งเทียบเท่าตำบลหรือหมู่บ้าน (กองเอเชียตะวันออก 1 กรมเอเชียตะวันออก กระทรวงการต่างประเทศ (ออนไลน์), 2555) การทำประมงพื้นบ้านในเขตเทศบาลของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ สามารถแบ่งได้เป็น การทำประมงโดยใช้เรือขนาดไม่เกิน 3 ตันกรอส (GT) ทำประมงโดยใช้เรือที่ไม่มีเครื่องยนต์ หรือ ทำประมงโดยไม่ใช้เรือ ทำการประมงในเขตห่างจากแนวชายฝั่งออกไป 15 กิโลเมตร อย่างไรก็ตาม ในเขตเทศบาลบางแห่ง มีการอนุญาตให้ทำการประมงเชิงพาณิชย์ได้ตั้งแต่ 10.1 กิโลเมตรนอกชายฝั่ง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับข้อบังคับของเทศบาล เช่น นายกเทศมนตรีอาจอนุญาตให้ชาวประมงพาณิชย์ ดำเนินการในน่านน้ำเทศบาลที่ลึกกว่า 7 ฟาทอม การทำประมงในเขตเทศบาลจะมีความสัมพันธ์ อย่างใกล้ชิดกับชุมชนประมงชายฝั่งตามสภาพภูมิศาสตร์ (Ungkakay-Bagsit, 2020) ประมวลกฎหมายการประมงของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ค.ศ. 1998 (พ.ศ. 2541) (รัฐบัญญัติสาธารณรัฐหมายเลข 8550) The Philippine fisheries code of 1998 (พ.ศ. 2541) (Republic act no. 8550) จัดทำขึ้นเพื่อประโยชน์ในการจัดการ การอนุรักษ์ และการเพาะเลี้ยง สัตว์น้ำในสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ โดยมีการจัดตั้งสถาบันการประมงทั้งในระดับชาติและระดับท้องถิ่น สำหรับเนื้อหาสาระแบ่งเป็น 8 บท จำนวน 133 ข้อ โดยกล่าวถึงประกาศนโยบายของรัฐเกี่ยวกับ การประมง คำจำกัดความ สำหรับนโยบายที่ประกาศเพื่อจำกัดการเข้าถึงทรัพยากรการประมงและ สัตว์น้ำของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ในการใช้ประโยชน์ของประชาชน รวมถึงภาคสตรีและเยาวชน ซึ่งมีนโยบายที่สำคัญคือการคุ้มครองชาวประมงในเขตเทศบาล ทรัพยากรประมงและสัตว์น้ำต้องได้รับ การจัดการในลักษณะที่สอดคล้องกับแนวคิดการจัดการพื้นที่ชายฝั่งทะเลแบบบูรณาการ คำจำกัด ความ เช่น พื้นที่/เขตชายฝั่ง ประมงพาณิชย์ น่านน้ำเทศบาล ที่ดินหน้าหาด ผลผลิตที่ยั่งยืนสูงสุด สิ่งอำนวยความสะดวก และมีเนื้อหาของกฎที่เกี่ยวข้องกับการจัดการและการอนุรักษ์การประมงและ การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การประมงจำแนกตามการประมงในเขตเทศบาล ได้แก่ การประมงในน่านน้ำ เทศบาล และการประมงพาณิชย์ บทบัญญัติของบทนี้ยังควบคุมสิ่งอำนวยความสะดวก กิจกรรม ต่าง ๆ โดยมีการจัดตั้งหน่วยงานได้แก่ สำนักประมงและทรัพยากรสัตว์น้ำ และสภาการจัดการประมง และน้ำได้รับการจัดตั้งขึ้นภายใต้บทบัญญัติของบทที่ 3 สำนักเป็นที่ปรึกษานโยบายระดับชาติและ หน่วยงานให้ดำเนินการตามนโยบาย สภาการจัดการประมงและน้ำแห่งชาติจัดตั้งขึ้นตามมาตรา 70 และสภาเทศบาล/เทศบาลตามมาตรา 73 ให้สถาบันเหล่านี้ช่วยกำหนดนโยบายระดับชาติและ นโยบายท้องถิ่น กรมประมงอาจกำหนดให้พื้นที่ในน่านน้ำของสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ห่างจากชายฝั่ง ทะเลเกิน 15 กิโลเมตรเป็นเขตสงวนประมง หรือเขตสงวนพันธุ์ปลาและเขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำในอ่าว