การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

8 ทางสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสมและอยู่ภายใต้ขีดจำกัดของทางนิเวศ โดยอาศัยหลักการในการใช้สอย ทรัพยากรที่ประหยัดยืนยาวและจะต้องก่อให้เกิดความเสียหายต่อสภาพสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด การจัดการสิ่งแวดล้อมว่าเป็นกระบวนการดำเนินการให้โครงสร้างหรือองค์ประกอบของระบบนิเวศ ระบบสิ่งแวดล้อมมีความปกติทั้งชนิด ปริมาณ สัดส่วนและการกระจาย เพื่อให้กระบวนการ สิ่งแวดล้อมธรรมชาติและมนุษย์สร้างดำเนิน ไปอย่างยั่งยืนจากการให้ความหมายสิ่งแวดล้อมดังกล่าว ข้างต้น เป็นการให้ความหมายของสิ่งแวดล้อมอย่างกว้างขวางและแตกต่างกันออกไปที่ครอบคลุมถึง สิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นจากมนุษย์ และเกิดจากโครงสร้างและองค์ประกอบของระบบนิเวศที่เกิด โดยธรรมชาติ เช่น อากาศ แม่น้ำ ดิน เเร่ธาตุ ภูเขาป่าไม้ พืช สัตว์ และทรัพยากรทางทะเล ซึ่ งท ะ เล เป็นพื้ นที่ที่มีอ าณ า เขต เชื่อมติดต่อกัน ไปทั่ ว โล ก เมื่อ เกิดมลพิษท า งท ะ เลขึ้น ความเสียหายจะเกิดขึ้นกับประเทศที่มีอาณาเขตทางทะเลเนื่องจากจะมีการเคลื่อนย้ายของมลพิษ ตามกระแสของคลื่นไปสู่อาณาเขตของรัฐอื่นได้ แนวความคิดในเรื่องการอยู่รอดของสรรพชีวิต แนวคิดนี้ถือว่ามนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของ สิ่งแวดล้อม (Ecocentic Approach) ซึ่งได้รับการรับรองไว้ในกฎบัตรโลกเพื่อธรรมชาติ ค.ศ.1982 ข้อ 2 ว่าบรรดาสรรพชีวิตในสิ่งแวดล้อมของโลกใบนี้ควรได้รับการประกันความอยู่รอดไม่ว่าจะเป็น สรรพชีวิตในป่า หรือที่มนุษย์นำมาดูแลโดยให้มีจำนวนเพียงพอที่จะคงอยู่ต่อไป ดังนั้นถิ่นที่อยู่ของ สรรพชีวิตเหล่านี้จึงควรได้รับการปกป้องโดยมนุษย์ (Word Charter for Nature, Principle 2 : The genetic viability on the earth shall not be compromised ; the population levels of all lifeforms, wild and domesticated, must be at least sufficient for their survival , and necessary habitat shall be safeguarded. จากการให้ความหมายของนักวิชาการและหน่วยงานของรัฐข้างต้นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ซึ่งมีความสอดคล้องกันในเรื่องของการแบ่งประเภทของสิ่งแวดล้อมซึ่งมีความสัมพันธ์กันกับมนุษย์ ในด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมและการปกป้องสิ่งแวดล้อม ซึ่งเมื่อศึกษาถึงการจัดการขยะในอาณาเขต ทะเลไทยแล้วนั้น พบว่าการจัดการไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร ส่งผลให้ขยะในทะเลยังคงตกค้างใน ระบบนิเวศ 2.1.2 ความหมายของขยะในทะเล ขยะในทะเล (marine debris) เป็นวัสดุแข็งที่ถูกทิ้งจากอุตสาหกรรม หรือกระบวนการผลิต โดยการ จงใจทิ้ง หรือการ ปล่อยปละทิ้งขว้างสู่สภาพแวดล้อมทางทะเลและชายฝั่ง ขยะในทะเล ประกอบด้วยสิ่งของที่ถูกทำขึ้นหรือถูกใช้โดยมนุษย์ และเจตนาทิ้งลงสู่ทะเล แม่น้ำ หรือบนชายหาด ซึ่งนำลงไปโดยตรงสู่ทะเลโดยแม่น้ำ แหล่งน้ำโสโครก กระแสน้ำที่เชี่ยวกราด หรือกระแสลม รวมทั้ง วัตถุที่สูญหายในทะเลในขณะที่สภาพอากาศเลวร้าย (เครื่องมือประมง สินค้าในเรือขนส่ง)