การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

96 2. ประมวลผลข้อเท็จจริงเพื่อวางแผนในการให้ความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน และรายงานผลต่อผู้บริหารกระทรวงยุติธรรม รับข้อแนะนาจากผู้บริหารเพื่อไปรายงานต่อผู้ว่า ราชการจังหวัดทราบ 3. ให้ผู้ประสานงานหลักมอบหมายหน้าที่งานต่างๆกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ในพื้นที่โดยมีรูปแบบให้ความช่วยเหลือตามกฎหมายแบบบูรณาการ 4. ให้ผู้ประสานงานหลักแจ้งสิทธิที่เกี่ยวข้องกับการให้คาปรึกษาแนะนา เกี่ยวกับการใช้สิทธิของกระบวนการยุติธรรมเกี่ยวกับการมีทนายความในการดาเนินคดี ค่าทดแทน จากกองทุนยุติธรรมต่างๆ ให้คาปรึกษาด้านจิตใจแก่ผู้เสียหายครอบครัวเป็นผู้ที่ได้รับผลกระทบ โดย อาจประสานนักจิตวิทยาหรือประสานหน่วยงานของกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หรือนักสังคมสงเคราะห์ของกระทรวงยุติธรรมในพื้นที่ตลอดจนหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ความ ช่วยเหลือแก่ผู้เสียหายภายในเวลา 24 ชั่วโมง 5. ผู้ประสานงานหลักจะต้องดาเนินการกับหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องให้ เกิดผลสัมฤทธิ์ต่อการช่วยเหลือผู้เสียหายแบบบูรณาการและประมวลผลรายงานต่อผู้ว่าราชการ จังหวัดทราบ 6. การแจ้งผลการดาเนินงานของส่วนนโยบาย ยุทธศาสตร์ยุติธรรมชุมชนและ ยุติธรรมจังหวัด สานักงานกิจการยุติธรรมรวมถึงการรายงานผู้ว่าราชการจังหวัดให้มีการแจ้งผลการให้ ความช่วยเหลือแก่สื่อมวลชนเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นในกระบวนการยุติธรรมให้เป็นหน้าที่ของยุติธรรม จังหวัดที่จะต้องแจ้งให้ทราบ 7. ให้ยุติธรรมจังหวัดติดตามผลการให้ความช่วยเหลือในด้านต่างๆและหากมี ข้อขัดข้องในการให้ความช่วยเหลือให้ดาเนินการตามกรอบอานาจหน้าที่ข้างต้นเพื่อนามารายงาน ข้อมูลต่อผู้บริหารกระทรวงยุติธรรมและผู้ว่าราชการจังหวัด 8. การเก็บสถิติผลการให้ความช่วยเหลือรายงานไปยังยุติธรรมชุมชนและ ยุติธรรมจังหวัด สานักงานกิจการยุติธรรม ทุกวันที่ 5 ของเดือนถัดไปให้เป็นหน้าที่ของยุติธรรมจังหวัด เป็นผู้แจ้งให้ทราบ 9. กรณีที่ผู้เสียหายได้รับผลกระทบจากความเสียหายที่เกิดขึ้นในเขตพื้นที่ กรุงเทพมหานครให้เป็นบทบาทหน้าที่ของกรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพกระทรวงยุติธรรมดาเนินการ สั่งการต่างๆ 10. กรณีที่ผู้เสียหายได้รับผลกระทบจากความเสียหายที่เกิดขึ้นข้ามจังหวัดให้ เป็นบทบาทหน้าที่ของยุติธรรมจังหวัดที่เกี่ยวข้องร่วมกันแก้ไขปัญหาเพื่อกาหนดผู้ประสานงานหลักให้ มีอานาจดาเนินการตามการสั่งการนั้นๆ (ไพโรจน์ ติณชาติอารักษ์ และบุษรินทร์ หลวงประสาร, 2562)