การศึกษาอิสระ - วิทยานิพนธ์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

126 หมวดที่ 1 บททั่วไป ข้อ 3 ในคดีความผิดฐานกระทาให้บุคคลสูญหายให้สามี ภริยา ผู้บุพการี ผู้สืบสันดาน ผู้ซึ่ง อยู่กินกันฉันสามีภริยา ที่ยังไม่ได้มีการจดทะเบียนสมรส ผู้อุปการะและผู้อยู่ในการอุปการะ บุคคลอื่น ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ถูกกระทาให้สูญหายเช่น คู่ชีวิตของผู้ถูกกระทาให้สูญหาย เป็นผู้เสียหาย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา อีกทั้งมีสิทธิที่จะได้รับการคุ้มครอง การเยียวยาสิทธิ ตามกระบวนการยุติธรรมตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ข้อ 4 ผู้ใดกระทาความผิดฐานกระทาให้บุคคลสูญหายจะมีผลทาให้ผู้กระทาความผิดนั้น และเจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งเป็นผู้รู้เห็นด้วยกันหรือยินยอมให้เกิดการกระทาเช่นนั้นขึ้น ต้องรับผิดชดใช้ค่า สินไหมทดแทน ภายใต้กฎหมายแพ่งด้วย ข้อ 5 บุคคลผู้ถูกกล่าวหาหรือพิพากษาว่ามีความผิดฐานบังคับบุคคลให้สูญหายจะไม่ได้รับ ประโยชน์จากกฎหมายนิรโทษกรรมไม่ว่าในโอกาสพิเศษใด ๆ หมวดที่ 2 มาตรการการเยียวยา ข้อ 6 รัฐจะต้องเข้ามาเยียวยาความเสียหายแก่ผู้เสียหาย โดยให้คานึงถึงอุปสรรคทางด้าน การเงินของผู้เสียหายที่เกิดขึ้นเพราะผลแห่งการกระทาให้บุคคลสูญหาย ข้อ 7 จัดให้มีการเยียวยาทางด้านจิตใจ เช่น การทาให้กลับคืนสู่สภาพเดิม การฟื้นฟู การ ทาให้พอใจ การคืนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และชื่อเสียงเกียรติยศและการรับประกันว่าจะไม่เกิดเหตุ ดังกล่าวขึ้นอีก ทั้งนี้การเยียวยาจะต้องคานึงถึงผลกระทบในด้านผู้สูญหาย ครอบครัวของผู้สูญหาย สังคมที่ได้รับผลกระทบและองค์กรผู้สูญหายที่เกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นด้านวัฒนธรรม ด้านสังคม ด้าน การเมืองหรือด้านแนวคิดร่วมด้วย ข้อ 8 ให้ผู้เสียหายในกรณีถูกบังคับให้สูญหายและบุคคลใด ๆที่ต้องพึ่งพาอาศัยบุคคลผู้สูญ หายดังกล่าวมีสิทธิได้รับการเยียวยาเป็นพิเศษ ตามพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการทรมาน และการกระทาให้บุคคลสูญหาย พุทธศักราช ดังนี้ (ก) งดการชาระหนี้ของรัฐเอาไว้ในระหว่างผู้สูญหายยังคงหายตัวไป ทั้งนี้ ครอบครัวของ ผู้สูญหายจะต้องยื่นคาร้องไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อออกใบรับรองเพื่อยืนยันสถานะของลูกหนี้ที่ มีต่อเจ้าหนี้ซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐเพื่อขอพักการชาระหนี้จนกว่าจะทราบชะตากรรม