2566-1 นางสาวกัญญาณัฐ จิตตเสน -วิทยานิพนธ์

42 ยินยอมให้ใช้ที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมดังกล่าวโดยได้รับค่าเช่า และการทานิติกรรมอื่นใดอันเป็น การอาพรางการเช่านั้น “ค่าเช่า” หมายความว่า ผลิตผลเกษตรกรรม เงิน หรือทรัพย์สินอื่นใด ให้เป็นค่าตอบแทน การเช่า และหมายความรวมถึงประโยชน์อื่นใดอันอาจคานวณเป็นเงินได้ที่ผู้ให้เช่า หรือบุคคลอื่นได้รับ เพื่อตอบแทนการให้เช่าทั้งโดยทางตรงหรือทางอ้อม หมวด 3 การเช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมอย่างอื่น มาตรา 63 ในกรณีที่การเช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมประเภทใดนอกจากการเช่านา เป็นช่องทางให้เกิดการเอารัดเอาเปรียบเกษตรกรผู้เช่าโดยไม่เป็นธรรม จนเกิดความเดือดร้อนและ เสียหายต่อเศรษฐกิจของประเทศ เมื่อรัฐบาลเห็นสมควรกาหนดให้การเช่าที่ดินเพื่อประกอบ เกษตรกรรมประเภทนั้น มีการควบคุมตามพระราชบัญญัตินี้เพื่อขจัดปัญหาดังกล่าว ก็ให้มีอานาจ กระทาได้โดยตราเป็นพระราชกฤษฎีกา เมื่อมีพระราชกฤษฎีกาตามวรรคหนึ่งใช้บังคับแก่การเช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรม ประเภทใดแล้ว ให้นาบทบัญญัติในหมวด 2 มาใช้บังคับแก่การเช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรม ประเภทนั้นโดยอนุโลม พระราชกฤษฎีกาดังกล่าวจะกาหนดให้ระยะเวลาการเช่า การบอกเลิกการเช่า ค่าเช่าและสิทธิหน้าที่ของผู้เช่าและผู้ให้เช่า แตกต่างเป็นอย่างอื่นเพื่อให้เหมาะสมแก่การเช่าที่ดินเพื่อ ประกอบเกษตรกรรมประเภทนั้นก็ได้ ทั้งนี้ เว้นแต่ในส่วนที่เกี่ยวกับบทบัญญัติในส่วนที่ 4 และส่วนที่ 5 ตามพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 ได้ให้ความหมาย คาว่า ผู้ เช่า หมายความว่า ผู้เช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมทั้งหมด หรือเป็นส่วนใหญ่ ผู้ให้เช่า หมายความว่าผู้ที่ให้เช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมทั้งหมด หรือเป็นส่วนใหญ่ และรวมถึงการเช่า หมายความว่า การเช่าหรือการเช่าช่วงโดยได้รับความยินยอมจากผู้ให้เช่าที่ดินเพื่อประกอบ เกษตรกรรมประเภทที่การเช่าที่ดินเพื่อการนั้นมีการควบคุมตามพระราชบัญญัตินี้ ทั้งนี้ ไม่ว่าการเช่า หรือการเช่าช่วงนั้นจะมีหลักฐานเป็นหนังสือหรือไม่ก็ตาม และหมายความรวมถึงการยินยอมให้ใช้ ที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมดังกล่าวโดยได้รับค่าเช่า และการทานิติกรรมอื่นใดอันเป็นการอาพราง การเช่านั้น จึงนาพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 มาปรับใช้กับงานวิจัยเรื่อง มาตรการทางกฎหมายในการช่วยเหลือเกษตรกรชาวสวนยาง ในฐานะผู้เช่า ตามมาตรา 36 แห่ง พระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2558 เพราะเห็นว่าพระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อ เกษตรกรรม พ.ศ. 2524 ได้ให้ความสาคัญแก่เกษตรกรชาวสวนยางที่ประกอบเกษตรกรรมทาสวน ยางพาราในฐานะผู้เช่าที่ดินเพื่อประกอบเกษตรกรรมทั้งหมดหรือเป็นส่วนใหญ่และในมาตรา 63 พระราชบัญญัติการเช่าที่ดินเพื่อเกษตรกรรม พ.ศ. 2524 ในกรณีที่การเช่าที่ดินเพื่อประกอบ เกษตรกรรมประเภทใดนอกจากการเช่านาเป็นช่องทางให้เกิดการเอารัดเอาเปรียบเกษตรกรผู้เช่าโดย ไม่เป็นธรรมจนเกิดความเดือดร้อนและเสียหายต่อเศรษฐกิจของประเทศเมื่อรัฐบาลเห็นสมควร