2566-1 นางสาวธรารินทร์ ณัฐวริทธิโภคิน -การค้นคว้าอิสระ

4 พระราชบัญญัติบัตรประจำตัวประชาชน พ.ศ. 2554 มาตรา 5 จึงเป็นหน้าที่ของรัฐในการคุ้มครอง และรับรองสิทธิหากกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลเป็นบุคคลที่เกิดในเขตดินแดนไทย เมื่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 4 ศักดิ์ศรีความเป็น มนุษย์ สิทธิ เสรีภาพ และความเสมอภาคของบุคคลย่อมได้รับความคุ้มครอง เป็นการวางหลักการ และแนวทางในการคุ้มครองกลุ่มชาติพันธุ์ที่ด้อยสิทธิ ซึ่งปัจจุบันต่างเผชิญกับการเข้าไม่ถึงสิทธิขั้น พื้นฐานในฐานะพลเมืองของชาติ การเสียสิทธิทางวัฒนธรรมในการดำรงอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของ ตน ตลอดจนการขาดความมั่นคงในพื้นที่ทำกิน ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการสูญเสียอัตลักษณ์และภูมิ ปัญญาทางวัฒนธรรมอันเป็นต้นทุนสำคัญในการพึ่งพาตนเอง จำเป็นต้องศึกษาหาแนวทางเพื่อให้กลุ่ม ชาติพันธุ์ชาวเลได้รับการคุ้มครองสิทธิในสถานะเป็นพลเมืองของประเทศไทย ด้วยเหตุนี้ ผู้วิจัยสนใจศึกษาเรื่องการคุ้มครองสิทธิวิถีชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ เกี่ยวกับปัญหาการไร้สัญชาติและความไม่มั่นคงในพื้นที่ทำมาหากินสร้างรายได้ เพื่อคุ้มครองและ รับรองสิทธิของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ และนำไปสู่การเข้าถึงสิทธิขั้นพื้นฐาน เพื่อสร้างความเสมอ ภาคในสังคม 1.2 วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1.2.1 เพื่อศึกษาปัญหาการคุ้มครองสิทธิวิถีชีวิตเกี่ยวกับการได้สัญชาติ และความไม่มั่นคง ในพื้นที่ทำมาหากินของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ 1.2.2 เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎี และหลักการที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิวิถีชีวิต เกี่ยวกับการได้สัญชาติและความมั่นคงในพื้นที่ทำมาหากินของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ 1.2.3 เพื่อศึกษากฎหมายประเทศไทย ต่างประเทศ และกฎหมายระหว่างประเทศที่ เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิวิถีชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ 1.2.4 เพื่อเสนอแก้ไขเพิ่มเติมและปรับปรุงกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิวิถีชีวิตของกลุ่ม ชาติพันธุ์ชาวเลเกี่ยวกับการได้สัญชาติและความมั่นคงในพื้นที่ทำมาหากินของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเล ภาคใต้ 1.3 คำถามวิจัย การได้รับสัญชาติและความมั่นคงในพื้นที่ทำมาหากินของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลภาคใต้ ควรมี มาตรการคุ้มครองสิทธิอย่างไร