2566-1 นางสาวธรารินทร์ ณัฐวริทธิโภคิน -การค้นคว้าอิสระ

82 ทะเลได้อีก ต้องเป็นหนี้เป็นสิน ยากจนลง คุณภาพชีวิตตกต่ำ โดยพื้นที่อยู่อาศัยและที่ทำกินของ ชาวเลที่ได้รับผลกระทบดังกล่าวได้แก่ พื้นที่เกาะลันตาโดยพระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดิน เกาะไม้งามใต้ เกาะตะละเบ็ง เกาะลันตาใหญ่ เกาะไหง เกาะตุกนลิมา เกาะรอกนอก เกาะรอกใน เกาะหินแดง และเกาะใกล้เคียงในท้องที่ตำบลเกาะกลาง ตำบลเกาะลันตาน้อย และตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ .ศ. 2533 พื้นที่เกาะหลีเป๊ะโดย พระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินเกาะตะรุเตา เกาะอาดัง และเกาะราวี และเกาะอื่น ๆ ในท้องที่ ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2517 และพื้นที่ เกาะสุรินทร์โดยพระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินหมู่เกาะสุรินทร์ในท้องที่ตำบลเกาะพระทอง อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ .ศ. 2524 จะเห็นได้ว่าปัญหาของ กลุ่มชาติพันธุ์ชาวเล ที่ได้รับผลกระทบจากการประกาศเขตอนุรักษ์ของรัฐ หรือแผนพัฒนาต่าง ๆ ที่ จะตามมาในอนาคต เป็นปัญหาที่เกิดจากนโยบายการพัฒนาที่ไม่สมดุล มุ่งพัฒนาการหารายได้เข้า ประเทศ จนละเลย เบียดเบียน และขับไล่คนดั้งเดิมที่เป็นเจ้าของอันดามันอย่างแท้จริง ดังนั้นจึงมี แนวทางแก้ไขปัญหาดังต่อไปนี้ แนวทางการแก้ไขปัญหาความไม่มั่นคงในที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน ปัญหาการไร้สัญชาติและปัญหาความไม่มั่นคงด้านที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน ยังไม่ได้รับการ แก้ไขอย่างจริงจังจากภาครัฐ ส่งผลต่อการดำรงชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลอย่างเป็นอย่างมา ก เนื่องจากรัฐประกาศพื้นที่เป็นเขตอุทยานแห่งชาติทับที่อยู่อาศัยและที่ทำกิน ซึ่งการประกาศเขต อุทยานฯ แน่นอนว่าการเป็นเขตสงวนนั้นมีการห้ามมีการจับสัตว์ทะเล ซึ่งชาวเลมีวิถีชีวิตผูกพันกับ ทะเล มีที่อยู่อาศัยติดชายฝั่งทะเล บางกลุ่มอาศัยอยู่ในทะเล เลี้ยงปากท้องด้วยการจับสัตว์ในทะเล ดังนั้นการที่รัฐประกาศเขตอุทยานฯ ทับที่อยู่อาศัยและที่ทำกินของชาวเลนั้น ส่งผลให้ชาวเลต้องออก หากินไกลขึ้น ต้องดำน้ำลึกขึ้น บางคนทำให้เกิดโรคน้ำหนีบหรืออัมพาตจากการดำน้ำไม่สามารถออก ทะเลได้อีก ทำให้กลุ่มชาติพันธุ์ชาวเล ยากจนลงและมีคุณภาพชีวิตที่ตกต่ำ กลายเป็นบุคคลด้อย โอกาสทางสังคม เป็นจุดอ่อนด้านความมั่นคงเพื่อการดำรงชีวิตและอยู่ในสภาวะความยากจน และมี คุณภาพชีวิตต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน จากการศึกษาพบว่า พระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินเกาะไม้งามใต้ เกาะตะละเบ็ง เกาะลันตาใหญ่ เกาะไหง เกาะตุกนลิมา เกาะรอกนอก เกาะรอกใน เกาะหินแดง และเกาะใกล้เคียง ในท้องที่ตำบลเกาะกลาง ตำบลเกาะลันตาน้อย และตำบลเกาะลันตาใหญ่ อำเภอเกาะลันตา จังหวัดกระบี่ ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2533 พระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินเกาะตะรุเตา เกาะอาดัง และเกาะราวี และเกาะอื่น ๆ ในท้องที่ตำบลเกาะสาหร่าย อำเภอเมืองสตูล จังหวัดสตูล ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2517 และ พระราชกฤษฎีกากำหนดบริเวณที่ดินหมู่เกาะสุรินทร์ใน ท้องที่ตำบลเกาะพระทอง อำเภอคุระบุรี จังหวัดพังงา ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2524 ประกาศใช้