2566-1 นางสาวปุณฑริก เกิดทิพย์-วิทยานิพนธ์

108 ส่วนมาตรา 14 (2) โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายต่อการรักษาความมั่นคง ปลอดภัยของประเทศ และมาตรา 14 (3) น่าจะเกิดความเสียหายต่อความมั่นคงต่อราชอาณาจักร หรือการก่อการร้าย อาจเกิดขึ้นได้ถ้าเป็นการกลั่นแกล้งกระทาเพื่อสร้างความปั่นป่วนในสังคม หรือ กลั่นแกล้ง หน่วยงานภาครัฐ หรือรัฐบาล แต่โดยส่วนใหญ่การกลั่นแกล้งรังแกจะเกิดในการกระทาต่อ บุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นการส่วนตัว หรือกระทาต่อกลุ่มบุคคลใดบุคคลหนึ่งเท่านั้น ส่วนในกรณีมาตรา 14 (5) ที่ได้เผยแพร่หรือส่งต่อข้อมูลที่ต้องห้ามนั้น เช่น การกดแชร์ข้อมูลโดย รู้อยู่แล้วว่าเป็นความผิด อาจยังไม่ครอบคลุมโดยตรงกับการกลั่นแกล้งทางสื่อสังคมออนไลน์ อีกทั้งหากจะปรับให้เข้า บทลงโทษตามมาตรา 16 ในกรณีการกลั่นแกล้งทางสื่อสังคมออนไลน์ที่เป็นการส่งภาพตัดต่อ ภาพล้อเลียน หรือการเผยแพร่ข้อมูลทาให้อับอาย เมื่อพิจารณาองค์ประกอบความผิดตาม มาตรา 16 พบว่าต้องเป็นการปรากฏเป็นภาพของผู้อื่น และเป็นภาพที่เกิดจากการสร้างขึ้น ตัดต่อ เติม ดัดแปลง และการกระทาดังกล่าวต้องมีลักษณะที่ทาให้เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น ถูกเกลียดชัง หรือ ได้รับความ อับอาย 3) การนาประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาบังคับใช้กับการกลั่นแกล้งทางสื่อสังคม ออนไลน์ การกลั่นแกล้งหรือข่มเหงรังแกบุคคลอื่นนั้น ผู้กระทาโดยส่วนใหญ่จะมีพฤติกรรมการ แสดงออกในลักษณะก้าวร้าว ซึ่งอาจจะสร้างความเสียหายต่อผู้ถูกกลั่นแกล้งในทางจิตใจ ซึ่งการ กลั่นแกล้งหรือข่มเหงรังแกสามารถกระทาได้ในหลากหลายรูปแบบตามที่ผู้กลั่นแกล้งได้มุ่งหมาย กระทาต่อเหยื่อ ซึ่งผลจากการกระทาดังกล่าวหากก่อให้เกิดความเสียหายถึงแก่ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด ผู้กระทาการเช่นว่านั้นย่อมมีความรับผิดเพื่อการละเมิด ตามมาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ โดยกาหนดความรับผิดเพื่อการละเมิดเมื่อ “ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทาต่อบุคคล อื่นโดยผิดกฎหมาย โดยทาให้ผู้อื่นเสียหายถึงแก่ชีวิต ร่างกาย อนามัย เสรีภาพ ทรัพย์สิน หรือสิทธิ อย่างหนึ่งอย่างใด ผู้นั้นย่อมต้องรับผิดเพื่อการละเมิดจาต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น” จะเห็นได้ว่า การกระทาที่จะเป็นความรับผิดเพื่อการละเมิดได้นั้นต้องมีลักษณะ “จงใจ” หรือ “ประมาทเลินเล่อ” กระทาต่อบุคคลอื่น โดยมิชอบด้วยกฎหมาย และมีความเสียหายเกิดขึ้น โดยความเสียหายที่เกิดขึ้นอาจเป็นความเสียหาย ที่เป็นตัวเงินโดยอาจคานวณราคาได้ เช่น ค่ารักษาพยาบาล ทรัพย์สินที่เสียหาย เป็นต้น หรืออาจเป็นความเสียหายอย่างอื่นอันมิใช่ตัวเงิน เช่น ทาให้พิการ ต้องทนทุกข์ทรมาน สูญเสียเสรีภาพ ถูกหมิ่นประมาท ถูกเกลียดชัง ความเสียหายจาก การละเมิดที่เยียวยาได้นั้นต้องเป็นความเสียหายที่แน่นอน มิใช่การกล่าวอ้างลอย ๆ โดยจะเป็นความ เสียหายที่เกิดขึ้นแล้วในขณะนั้นหรือความเสียหาย ในอนาคต และเป็นความเสียหายต่อสิทธิของ บุคคลอื่นที่กฎหมายคุ้มครอง