2566-1 นางสาวมูณีเราะฮ์ เบ็ญโกบ-วิทยานิพนธ์

บทที่ 4 ผลการวิจัย มาตรการทางกฎหมายที่เกี่ยวกับการจัดการขยะอาหารของประเทศไทยในปัจจุบัน ไม่ได้มี กฎหมายเฉพาะเกี่ยวกับการจัดการขยะอาหารโดยตรง มีเพียงกฎหมายที่เกี่ยวข้องอยู่หลายฉบับ ซึ่ง ส่งผลให้การบังคับใช้กฎหมายในปัจจุบันไม่ครอบคลุมการจัดการปัญหาขยะทั้งระบบและยังขาดความ ชัดเจนในการจัดการขยะมูลฝอยแต่ละประเภท รวมถึงขยะอาหารอีกด้วย เนื่องจากประเทศไทยยังมี การดำเนินการบริหารจัดการปัญหาขยะอาหารอยู่ในระดับที่น้อย อีกทั้งการกำจัดขยะอาหารด้วย วิธีการต่าง ๆ นั้นเป็นการแก้ไขปัญหาที่ปลายเหตุเท่านั้น และเป็นกฎหมายที่มุ่งเน้นการควบคุม พฤติกรรมของบุคคลในการรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง โดยไม่ ครอบคลุมกระบวนการจัดการบริหารขยะมูลฝอยทั้งระบบ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์ เพื่อหาคำตอบในประเด็นปัญหาการจัดการขยะ อาหารในประเทศไทย กฎหมายที่เกี่ยวกับการจัดการขยะอาหาร ในประเทศไทย และแนวทางการ พัฒนากฎหมายการจัดการขยะอาหารในประเทศ นำไปสู่การพัฒนากฎหมายที่เกี่ยวกับการจัดการ ขยะอาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ดังนี้ 4.1 วิเคราะห์ประเด็นปัญหาการจัดการขยะอาหารในประเทศไทย 4.1.1 กระบวนการจัดการในการจัดเก็บขยะอาหาร ปัญหาด้านสภาพแวดล้อมในเรื่องการจัดการขยะอาหารเป็นปัญหาที่มีความสำคัญและ สะท้อนให้เห็นถึงความไม่น่าอยู่ของบ้านเมืองซึ่งขยะอาหารส่งผลกระทบให้ประชาชนทั้งทางตรงและ ทางอ้อม ที่สืบเนื่องมาจากปริมาณของขยะอาหารที่มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นเรื่ อย ๆ ประกอบกับ ประชาชนขาดการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาขยะอาหาร จากการศึกษาพบว่า ขยะอินทรีย์หรือขยะ ที่ย่อยสลายได้ส่วนใหญ่มาจากอาหารเหลือทิ้งและกระบวนการจัดเก็บขยะในปัจจุบัน กฎหมาย กำหนดอำนาจหน้าที่ในเรื่องการจัดการขยะมูลฝอยให้กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งหมายความ รวมถึงขยะอาหารอีกด้วย กระบวนการจัดการขยะอาหารในปัจจุบันได้มุ่งเน้นที่การกำจัดขยะมูลฝอย และการขอความร่วมมือจากประชาชน โดยไม่ได้มีการกำหนดแนวทางในการป้องกันการเกิดขยะ อาหาร ประเทศไทยมีปัญหาที่ไม่สามารถจัดการขยะอาหารได้ เพราะว่าประชาชนขาดความรู้เกี่ยวกับ พฤติกรรมการลดขยะ ตกเป็นเหยื่อการตลาดในการซื้อสินค้าโดยเกินความจำเป็นและยังไม่คำนึงถึง ผลกระทบต่อการแก้ปัญหาทางสังคมและสิ่งแวดล้อม โดยสร้างค่านิยมแบบผิดๆ ที่คิดว่าการบริจาค อาหารนั้นไม่สะอาดและไม่ปลอดภัย