2566-2 นายธนิสร เกิดสม-การค้นคว้าอิสระ

19 ปกครองเข้าไปช่วยเหลือในการจัดทำบริการสาธารณะเพื่อให้การให้บริการดังกล่าวเกิดความต่อเนื่อง ในการให้บริการ 3) หลักว่าด้วยการปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลง เพราะการบริการสาธารณะนั้นต้องมีความ เหมาะสมกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัยและความจำเป็นในการปกครองประชาชนในภาพรวม การจัดทำบริการสาธารณะนั้นจึงต้องสามารถปรับปรุงแก้ไขได้ตลอดเวลา เพื่องให้เข้ากับความ ต้องการของประชาชนภาพรวมของสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปให้เกิดความสอดคล้องกับความต้องการ และเป็นการรักษาประโยชน์สาธารณะให้ได้มากที่สุด เช่น ฝ่ายปกครองมอบหมายให้เอกชนดูแลเรือ สัญจรข้ามฟากเพื่อบริการประชาชนเป็นประจำจำนวนสองลำก็เพียงพอ แต่เนื่องด้วยระยะเวลาผ่าน ไปผู้ใช้บริการมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากประชาชนนิยมมากยิ่งขึ้นเนื่องด้วยการลดภาระการ เดินทางโดยรถส่วนตัวและประหยัดระยะเวลาการเดินทาง ความต้องการจึงมีมากยิ่งขึ้น เอกชนผู้ ให้บริการก็ต้องมีการปรับปรุงการให้บริการให้เพียงพอต่อความต้องการที่มีมากขึ้น ถ้าไม่สามารถ ปรับปรุงทางฝ่ายปกครองก็อาจทำการยกเลิกสัญญากับเอกชนที่ได้มอบหมายให้เอกชนจัดทำการ บริการสาธารณะดังกล่าวได้ 2.2.2 การบริการสาธารณะ การบริการสาธารณะ รัฐหรือฝ่ายปกครองเป็นผู้มีหน้าที่ดำเนินการบริการแก่ประชาชนหรือ ดำเนินกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชนเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและเกิด ประโยชน์ต่อประชาชนสูงสุดมีความสอดคล้องกับหลักนิติธรรม เพื่อให้ประชนชนได้รับความ สะดวกสบายในการใช้ชีวิต ตอบสนองความต้องการของประชาชนโดยภาพรวม มีประสิทธิภาพและ เกิดผลสัมฤทธิ์สูงสุด ผ่านเงื่อนไขสอง ประการ คือ กิจกรรมการบริการสาธารณะดังกล่าวต้องมี วัตถุประสงค์เพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชนในสังคม และเป็นกิจกรรมที่นิติบุคคลมหาชน หรือฝ่ายปกครองเป็นผู้ดำเนินการ หรือมอบหมายให้เอกชนเป็นผู้ดำเนินการภารกิจการบริหารจัดการ ที่มีความสอดคล้องกับหลักการบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดี (Good Governance) หรือหลัก ธรรมาภิบาลนั่นเอง (นันทวัฒน์ บรมานันท์, 2547) หลักธรรมาภิบาล (Good Governance) คือการจัดการกิจการของประเทศชาติบ้านเมือง โดยอาศัยอำนาจทางการเมืองเศรษฐกิจและการบริหารราชการแผ่นดิน ซึ่งนำแนวคิดเกี่ยวกับการ พัฒนามนุษย์เข้ามาเพื่อกำหนดคุณลักษณะของการบริหารจัดการบ้านเมืองที่ดีหรือธรรมาภิบาล ตามคำนิยามของ United Nations Development Programme : UNDP ในปี ค.ศ. 1997 โดย สำหรับประเทศไทยคณะรัฐมนตรีได้มีมติใช้คำดังกล่าวเมื่อเดือนพฤษภาคมเมื่อปี พ.ศ. 2542 โดยคำ ว่าระบบการบริหารและการจัดการบ้านเมืองที่ดีหรือธรรมาภิบาล ( Good Governance )