2566-2 นายธนิสร เกิดสม-การค้นคว้าอิสระ

57 เชื่อว่ามนุษย์มีธรรมชาติที่รักสงบ มีจิตใจอันดีงาม ชอบช่วยเหลือกันแต่ความที่มนุษย์เราแต่ละคนมี เสรีภาพตามธรรมชาติอันเท่าเทียมกันนั่นเอง (บวรศักดิ์ อวรรณโณ, 2538) ทั้งนี้ หลักการของสิทธิและเสรีภาพโดยเจตนารมณ์ร่วมกันของปวงชนนั้น พัฒนามา สู่ปัจจุบัน โดยการกำหนดวางหลักของสิทธิและเสรีภาพ เงื่อนไขและหลักการจำกัดสิทธิของประชาชน นั้นอยู่ในรูปแบบของรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุดหรือเป็นเจตนารมณ์ร่วมกันของประชาชน ในรัฐ โดยถือว่าการที่ราษฎรต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งรัฐธรรมนูญในระบอบประชาธิปไตยนั้นก็เพราะ ประสงค์จะให้คนมีสิทธิและเสรีภาพนั่นเอง ซึ่งรัฐธรรมนูญลายลักษณ์อักษรของประเทศต่าง ๆ ในปัจจุบัน จะมีบทบัญญัติกำหนดเรื่องสิทธิและเสรีภาพไว้ทั้งสิ้น หรือกรณีของสาธารณรัฐฝรั่งเศส คือ รับรองว่า ปฏิญญาสิทธิมนุษยชนและพลเมืองของประเทศเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม ค.ศ. 1789 นั้นยังคง ใช้ได้ โดยรับรองไว้ในคำปรารถและเพิ่มเติมสิทธิเสรีภาพบางอย่างลงไว้ในคำปรารภด้วย (หยุด แสงอุทัย, 2538) 2.10.2 ความหมายของสิทธิและเสรีภาพ คำว่า “สิทธิและเสรีภาพ” ประกอบไปด้วยคำว่า “สิทธิ” และ “เสรีภาพ” มีความหมายที่เข้าใจกันในระบบกฎหมายทั่วไปนั้น หมายความถึงประโยชน์ที่กฎหมายรับรองและ คุ้มครองให้ โดยมีผู้ให้ความหมายของคำว่า “สิทธิ” ไว้ดังต่อไปนี้ “สิทธิ” หมายถึง อำนาจที่จะให้ผู้อื่นกระทำหรืองดเว้นกระทำการบางอย่างตามที่ เรามีสิทธิอันเป็นการบังคับคืนอื่นต้องกระทำตามสิทธิของเรา แต่ไม่ว่าจะเป็นสิทธิหรือเสรีภาพต่างก็ ได้รับการคุ้มครองโดยกฎหมาย โดยเฉพาะกฎหมายสูงสุด และ “เสรีภาพ” คือ อำนาจที่จะกระทำ อะไร ก็ได้ โดยมีอำนาจที่เลือกประพฤติหรือไม่ประพฤติอย่างใดอย่างหนึ่ง (บวรศักดิ์ อวรรณโณ, 2538) “สิทธิ” หมายถึงอำนาจที่กฎหมายรับรองให้แก่บุคคลในอันที่จะกระทำการเกี่ยวกับ ทรัพย์สินและบุคคลอื่นหรือเรียกร้องให้บุคคลอื่น หรือหลายคนกระทำการ หรืองดเว้นกระทำการ บางอย่างเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ตน (อุดม รัฐอมฤต, 2544) “สิทธิ” หมายความว่า สิทธิคือประโยชน์ในทางใดทางหนึ่ง ทั้งที่เป็นรูปธรรมจับ ต้องได้ และที่เป็นนามธรรมถ้ากฎหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งกฎหมายกฎหมายสูงสุดคือ รัฐธรรมนูญ คุ้มครองและรับรองสิทธิใดก็จะก็จะก่อให้เกิดหน้าที่แก่รัฐ หน่วยงานของรัฐ และเจ้าหน้าที่ของรัฐต้อง เคารพสิทธิซึ่งกันและกันด้วย (ปริญญา เทวานฤมิตรกุล, 2544)