2566-2 นายภัทราวุธ ฉวีนิล-การค้นคว้าอิสระ

117 เป็นผู้รักษาการตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มีอำนาจหน้าที่ในการดำเนินการพิจารณาขอทบทวนมติตามความนัยมาตรา 99 แห่งพระราชบัญญัติประกอบรั ฐธรรมนูญดั งกล่ าวอยู่ แล้ ว จึ งควรกำหนดให้บุคคลดั งกล่ าว เป็นผู้มีอำนาจในการอนุญาตขยายระยะเวลาดังกล่าว (2) กรณีการขอขยายระยะเวลาจากชั้นการดำเนินการของคณะอนุกรรมการตามข้อ 11 ผู้ที่จะสามารถอนุญาตการขอขยายระยะเวลาได้ คือ ประธานคณะกรรมการป้องกันและปราบปราม การทุจริตแห่งชาติ โดยเหตุผลที่กำหนดให้บุคคลดังกล่าวเป็นผู้อนุญาต เนื่องจากบุคคลดังกล่าว เป็นผู้รักษาการตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มี อำนาจหน้ าที่ดำเนิ นการพิ จารณาการขอทบทวนมติ ตามความนั ยมาตรา 99 แห่ งพระราชบัญญัติ ประกอบรั ฐธรรมนูญดั งกล่ าวอยู่ แล้ ว ทั้ งเป็นผู้ ที่ ดำเนิ นการแต่ งตั้ง คณะอนุกรรมการ จึงควรกำหนดให้บุคคลดังกล่าวเป็นผู้มีอำนาจหน้าที่ในการอนุญาตการขอขยาย ระยะเวลาดังกล่าว (3) กรณีการขอขยายระยะเวลาจากชั้ นการดำเนินการของคณะกรรมการป้องกัน และปราบปรามการทุจริตแห่งชาติตามข้อ 12 นั้น ผู้ที่มีอำนาจอนุญาตการขอขยายระยะเวลาได้นั้น คือ ที่ประชุมคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ โดยเหตุผลที่กำหนดให้ ที่ประชุมดังกล่าวเป็นผู้ อนุญาต เนื่องจากกระบวนการพิจารณาในเรื่ องนี้ เป็นการดำเนินการ ที่อยู่ในรูปแบบของคณะกรรมการ จึงจำเป็นจะต้องพิจารณาในที่ประชุม เพราะด้วยอำนาจหน้าที่ และความรับผิดชอบของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาตินั้น ก็จะต้องมีส่วนร่วม ในการรับผิดรับชอบทั้งคณะอยู่แล้ว หากการพิจารณาดำเนินการในเรื่องนี้ดำเนินการไปในสิ่ งที่ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย หรือเป็นการเอื้อประโยชน์ในการพิจารณาให้แก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง หรือกลุ่มบุคคล ฉะนั้น การอนุญาตโดยที่ประชุมของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ซึ่ งประกอบไปด้วยบุคคลจำนวนถึ ง 9 คน นั้ นย่อมมีความสมเหตุสมผล และการพิจารณา ของคณะกรรมการ โดยปกติบุคคลทั้ง 9 คน ย่อมความเป็นอิสระในการมีความเห็นอยู่แล้ว สาระสำคัญข้อที่ 15 เป็นการกำหนดในเรื่องของระยะเวลา การนับระยะเวลาในการ ดำเนินการ และการนับระยะเวลาในกรณีที่มีการขอขยายระยะเวลาเพื่อให้เกิดความชัดเจน ไม่ให้เป็น ปัญหาในทางปฏิบัติต่อไป