2566-3 -รัชวุฒิ ช่อดอก- การค้นคว้าอิสระ

35 ออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อปกป้องผู้เยาว์ในคดีอาญาและครอบครัว มาตรา 10 ของพระราชบัญญัติ ระบุอย่างชัดเจนถึงประเภทของคดีที่อยู่ในเขตอานาจศาลของหน่วยงานตุลาการ โดยเน้นย ้าถึงการ มุ่งเน้นเฉพาะในการปกป้องบุคคลที่มีความเสี่ยง ด้วยมาตรการพิเศษต่างๆ ที่มีอยู่ เห็นได้ชัดว่า พระราชบัญญัตินี้ให้ความสาคัญกับความเป็นอยู่และสิทธิของเด็กและครอบครัว ทาให้เป็นเครื่องมือ สาคัญในการประกันความยุติธรรมและการสนับสนุนบุคคลเหล่านี้ในระบบกฎหมาย(ปพนธีร์ ธีระพันธ์, 2561) ตัวอย่างมาตรการทางกฎหมายที่มีลักษณะพิเศษตามพระราชบัญญัติศาลเยาวชน และครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 ในคดีอาญา เช่น 1) สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนพิจารณาทางอาญาที่แยกออกจากสถานที่ ใน คดีอาญาทั่วไป อาทิ ห้องสอบสวน ห้องพิจารณาคดี 2) วิธีพิจารณาคดีที่มุ่งเน้นการรักษาสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนเพื่อประโยชน์ สูงสุดของเด็กและเยาวชน 3) การปฏิบัติต่อเด็กและเยาวชน เช่น การห้ามใช้เครื่องพันธนาการต่อเด็ก หรือการ แยกการควบคุมตัวเด็กและเยาวชนกับผู้ใหญ่ 4) ตัวบุคคลหรือองค์กร เช่น ผู้พิพากษา อัยการ และบุคคลที่เกี่ยวข้องตามกฎหมาย ซึ่งจะต้องมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเด็ก เยาวชน และครอบครัวที่ดีระดับหนึ่ง 5) การมีมาตรการพิเศษแทนการดาเนินคดีอาญาและการมีมาตรการเปลี่ยนโทษและ การใช้วิธีการสาหรับเด็กและเยาวชนแทนการลงโทษทางอาญา 2.1.8 หลักประโยชน์สูงสุดของเด็ก หลักประโยชน์สูงสุดของเด็ก (The best interests of the child) กล่าวคือ อนุสัญญา ว่าด้วย สิทธิเด็กได้ให้ความสาคัญกับการคุ้มครอง การพัฒนาทั้งด้านจิตใจและร่างกายให้ได้มาตรฐาน อย่างน้อย สุดจะต้องเป็นไปตามสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็กนี้ โดยไม่กระทาการใด ๆ ที่จะเป็นการทาลา ย ชีวิตและ อนาคตของเด็ก แต่จะต้องสนับสนุนและส่งเสริมให้เด็กได้มีความสามารถในการพัฒนา ตนเองตามระดับ จะเป็นการพัฒนาให้เด็กได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต ดังนั้น ในการดาเนินการ ใด ๆ ความสามารถ เกี่ยวกับเด็ก รัฐจะต้องคานึงถึงประโยชน์สูงสุดของเด็กเป็นสาคัญ ผลประโยชน์สูงสุดของหลักการเด็กที่ระบุไว้ในอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิ เด็ก เน้นถึง ความสาคัญของการปกป้องและดูแลพัฒนาการของเด็กทั้งทางร่างกายและจิตใจ เป็นสิ่งสาคัญสาหรับ สังคมที่จะต้องแน่ใจว่าเด็ก ๆ จะได้รับโอกาสในการปฏิบัติตามมาตรฐานขั้นต ่าที่กาหนดไว้ใน สนธิสัญญานี้ ด้วยการละเว้นจากการกระทาที่อาจเป็นอันตรายต่อชีวิตและอนาคตของเด็ก และแทนที่ จะให้การสนับสนุนและให้กาลังใจสาหรับการเติบโตและการพัฒนาของพวกเขา เรากาลังช่วยกาหนด พวกเขาให้เป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบและมีความสามารถ จาเป็นที่เมื่อทาการตัดสินใจหรือ ดาเนินการที่ส่งผลกระทบต่อเด็ก ผลประโยชน์สูงสุดของเด็กถือเป็นความสาคัญสูงสุด ท้ายที่สุดแล้ว