2566-3 -รัชวุฒิ ช่อดอก- การค้นคว้าอิสระ

74 ความจาเป็นในการฟื้นฟูและคาแนะนาสาหรับผู้กระทาความผิดรุ่นเยาว์ โดยเน้นย ้าถึงศักยภาพในการ เติบโตและการเปลี่ยนแปลง 4) มีการแยกตัวเด็กและเยาวชนออกจากผู้กระทาความผิดหรืออาชญากรที่เป็น ผู้ใหญ่ ทุกขั้นตอนในกระบวนการยุติธรรมทางอาญาสาหรับเด็กและเยาวชนนั้น เด็กและเยาวชน ผู้ฝ่าฝืนกฎหมายจะถูกแยกออกจากผู้กระทาความผิดที่เป็นผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นในชั้นควบคุมตัว (Taking into custody) ชั้นกักขัง (Detention) ชั้นก่อนพิจารณา (Pretrial) ขั้นพิจารณาโดยศาล (Court Proceeding) และชั้นบังคับโทษ 5) เมื่อมีการพิจารณาถึงประวัติ ภูมิหลัง และสภาพสังคมของเด็กและเยาวชนที่เป็น ผู้กระทาความผิดนั้น การพิจารณาจะมีการคานึงถึงประวัติ สถานะทางสังคม สภาพเศรษฐกิจ รวมถึง รายละเอียดที่อาจส่งผลให้เด็กหรือเยาวชนนั้นกระทาความผิดซึ่งเป็นสาระสาคัญที่ต้องพิจารณา เมื่อ ทราบถึงข้อเท็จจริงทั้งหมดเกี่ยวกับเด็กหรือเยาวชนแล้วองค์กรที่เกี่ยวข้องและมีอานาจจะได้เลือกใช้ วิธีการเพื่ อปรับเปลี่ ยนพฤติกรรมของเด็กหรือเยาวชนได้อย่างถูกต้องและเหมาะสมภายใต้ ผลประโยชน์ที่ดีที่สุดที่จะเกิดกับตัวเด็กหรือเยาวชนเองในอนาคต ซึ่งในแต่ละคดีองค์กรที่มีอานาจ หน้าที่ตามกฎหมายอาจเลือกใช้วิธีการที่แตกต่างต่างกันไป โดยไม่ให้ความสาคัญกับความรุนแรงของ ความผิดมากนัก เช่น ในบางคดีที่เป็นความผิดเล็กน้อย ศาลอาจเลือกใช้ระยะเวลาที่ยาวนานกว่าใน การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเด็กหรือเยาวชนนั้น หากศาลเห็นว่าระยะเวลาดังกล่าวนั้นมีความ เหมาะสมกับตัวเด็กหรือเยาวชน ซึ่งระยะเวลาดังกล่าวนี้อาจยาวนานกว่าการกระทาผิดทางอาญาของ เด็กและเยาวชนในคดีอื่นที่มีความรุนแรงมากกว่า แต่ศาลเห็นว่าผู้กระทาความผิดนั้นมีความจาเป็นที่ ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่น้อยกว่ากรณีแรกในระบบยุติธรรมทางอาญา การแยกเด็กและเยาวชน ออกจากผู้กระทาผิดที่เป็นผู้ใหญ่เป็นสิ่งสาคัญ เพื่อให้แน่ใจว่าความต้องการและสถานการณ์เฉพาะ ของพวกเขาจะถูกนามาพิจารณาในทุกขั้นตอนของกระบวนการ ตั้งแต่ถูกควบคุมตัวไปจนถึงดาเนินคดี ในศาลและลงโทษ ผู้กระทาความผิดที่เป็นเยาวชนจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันออกไปเพื่อให้มั่นใจ ว่าตนมีความเป็นอยู่ที่ดีและการฟื้นฟูสมรรถภาพ ปัจจัยต่างๆ เช่น ประวัติ ภูมิหลัง และสภาพทาง สังคมได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบเพื่อทาความเข้าใจว่าเหตุใดพวกเขาจึงก่ออาชญากรรม เมื่อ คานึงถึงรายละเอียดเหล่านี้ องค์กรต่างๆ จะสามารถเลือกวิธีการที่เหมาะสมที่สุดเพื่อช่วยให้เด็กหรือ เยาวชนเปลี่ยนพฤติกรรมของตนให้ดีขึ้นได้ แต่ละคดีมีลักษณะเฉพาะ และศาลอาจเลือกแนวทางที่ แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความผิดและความต้องการส่วนบุคคลของผู้กระทาผิด ท้ายที่สุด แล้ว เป้าหมายคือการชี้นาเด็กและเยาวชนไปสู่อนาคตที่ดี โดยไม่คานึงถึงข้อผิดพลาดที่พวกเขาอาจทา ไว้ในอดีต(ปพนธีร์ ธีระพันธ์, 2565)