2566-3 -รัชวุฒิ ช่อดอก- การค้นคว้าอิสระ

85 ไว้แต่อย่างใด จึงมีส่วนทาให้การพิจารณายกร่างกฎหมายจาเป็นต้องใช้ระยะเวลาพอสมควร ดังนั้น การพิจารณายกร่างกฎหมายทั้งสองฉบับให้แยกออกจากกันจึงอาจส่งผลให้การพิจารณายกร่าง กฎหมายเกี่ยวกับธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งมีหลักการที่สาคัญอยู่ไม่กี่มาตรา สามารถกระทาได้ ค่อนข้างเร็วและการพิจารณาอาจกระทาได้ทันภายในสมัยประชุมของรัฐสภาประจาปี 2543 ต่างกับ กฎหมายลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่มีการกาหนดหลักการสาคัญทางเทคโนโลยีไว้ จึงอาจต้องใช้ระยะ เวลานานกว่าและไม่ อาจกระท าได้ทันภายในปี 2543แม้ว่ าสถานะทางกฎหมายของข้ อมูล อิเล็กทรอนิกส์และลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์จะรับประกันอยู่ในเอกสารเดียวกันก็ตาม นี่เป็นกฎหมาย ฉบับแรกที่ได้มีการร่างและแล้วเสร็จ คือ กฎหมายเกี่ยวกับธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ แต่หลักการ สาคัญเกี่ยวกับลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์จะแยกออกจากกฎหมายฉบับที่สองที่ร่างไว้ ซึ่งก็คือกฎหมาย ลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อให้กฎหมายทั้งสองเป็นอิสระจากกัน เพราะถึงแม้ว่ากฎหมายฉบับแรกจะ สนับสนุนสถานะทางกฎหมายของลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์แล้วก็ตาม อย่างไรก็ตาม เป็นเพียง ข้อกาหนดเพื่ออานวยความสะดวกในการทาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ในกรณีที่กฎหมายกาหนดให้ ต้องลงนามเท่านั้น คณะอนุกรรมการเฉพาะกิจจึงทางานอย่างหนักในการร่างกฎหมายฉบับที่ 2 ซึ่งจะ วางหลักการสาคัญในการตรวจสอบตัวตนและบุคคลด้วยวิธีการที่เรียบง่ายและไม่ซับซ้อน หลักการ เหล่านี้มีความสาคัญต่อการรับรองประสิทธิภาพของลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งคาดว่าจะยังคงเป็นที่ นิยมในอนาคตอันใกล้ รัฐบาลกระตือรือร้นที่จะผลักดันกฎหมายเหล่านี้อย่างรวดเร็ว โดยตระหนักว่า กฎหมายเหล่านี้เป็นโครงสร้างพื้นฐานที่สาคัญสาหรับธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ อย่างไรก็ตาม ความ ซับซ้อนของคาศัพท์ทางเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องทาให้การร่างกฎหมายไม่ใช่เรื่องง่าย แม้ว่าจะมีการแปล คาศัพท์บางคาแล้ว แต่หลายคายังคงไม่สามารถอธิบายได้ ซึ่งต้องใช้การพิจารณาอย่างรอบคอบและ ใช้เวลาเพื่อให้เกิดความชัดเจน กฎหมายว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งมีมาตราน้อยกว่า อาจ เสร็จสิ้นได้ค่อนข้างเร็ว แต่กฎหมายลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์ซึ่งมีหลักการทางเทคโนโลยีโดยละเอียด อาจใช้เวลานานกว่าในการสรุป แม้จะมีความท้าทาย แต่รัฐบาลก็มุ่งมั่นที่จะประดิษฐานหลักการ สาคัญเหล่านี้ ในกฎหมายเพื่ อส่งเสริมความเชื่ อมั่ นและความปลอดภัยในการทาธุรกรรมทาง อิเล็กทรอนิกส์ ต่อมาในปี 2551 ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติม โดยพระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทาง อิเล็กทรอนิกส์ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2551 โดยมีหลักการสาคัญในการรับรองให้ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์มีผล เสมอกับการทาเป็นหนังสือหรือหลักฐานเป็นหนังสือ รวมทั้งรับรองการใช้ลายมือชื่อหรือตราประทับ อิเล็กทรอนิกส์ในการระบุตัวตนผู้ทาธุรกรรมโดยให้มีผลเช่นเดียวกับการลงลายมือชื่อในเอกสารต่าง ๆ นอกจากนี้หากมีข้อโต้แย้งเกี่ยวเนื่องกับการทาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ขึ้นสู่ศาล กฎหมายก็ยอมรับ ให้ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์รับฟังเป็นพยานหลักฐานได้ต่อมาในปี พ.ศ. 2551 ได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมโดย พระราชบัญญัติธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2551 ปี 2551 เน้นย ้าถึงความสาคัญของ