2566-3 -รัชวุฒิ ช่อดอก- การค้นคว้าอิสระ

86 การรับรองประสิทธิผลของข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งรวมถึงการรับรองการใช้ลายเซ็นหรือตราประทับ อิเล็กทรอนิกส์เพื่อระบุบุคคลที่ทาธุรกรรม โดยมีน ้าหนักทางกฎหมายเท่ากับการลงนามในเอกสารทาง กายภาพ นอกจากนี้ ในกรณีที่เกิดข้อพิพาทเกี่ยวกับธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ ขณะนี้กฎหมาย ยอมรับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์เป็นหลักฐานที่ยอมรับได้ในการดาเนินคดีของศาล การเปลี่ยนแปลง เหล่านี้แสดงถึงก้าวสาคัญในการตอบรับยุคดิจิทัลและสร้างความมั่นใจว่าธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ นั้นถูกต้องและปลอดภัยเช่นเดียวกับวิธีการเขียนแบบดั้งเดิม หลักการของพระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 กฎหมายฉบับนี้ ได้ยกร่างขึ้นตามแนวทางกฎหมายแม่แบบว่าด้วยการพาณิชย์ อิเล็กทรอนิกส์ หรือ Model Law on Electronic Commerce 1996 และกฎหมายแม่แบบว่าด้วย ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ หรือ Model Law on Electronic Signatures 2001 ของคณะกรรมาธิการ กฎหมายการค้าระหว่างประเทศแห่งสหประชาชาติ หรือ UNCITRAL อันเป็นกฎหมายที่หลาย ประเทศยอมรับและใช้เป็นแนวทางในการยกร่างกฎหมาย โดยกฎหมายฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ รองรับสถานะทางกฎหมายของข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ให้เสมอกับการทาเป็นหนังสือหรือหลักฐาน เป็นหนังสือ การรับรองวิธีการส่งและรับข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ การใช้ลายมือชื่ออิเล็กทรอนิกส์ ตลอดจนการรับฟังพยานหลักฐานที่อยู่ในรูปอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อเป็นการส่งเสริมการทาธุรกรรมทาง อิเล็กทรอนิกส์ให้น่าเชื่อถือและมีผลในทางกฎหมายเช่นเดียวกับการทาธุรกรรมทั่วไป ทั้งนี้กฎหมาย ฉบับดังกล่าวมิได้กาหนดถึงขอบเขตการใช้บังคับไว้โดยเฉพาะ แต่จะใช้บังคับกับธุรกรรมใด ๆ ก็ตามที่ มีการดาเนินกระบวนการทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยที่พระราชบัญญัติว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 เป็นกฎหมายที่ใช้ควบคู่ไปกับกฎหมายอื่น ๆ ดังนั้น หากหลักเกณฑ์ในกฎหมายฉบับอื่น เป็นเช่นไรก็ให้เป็นไปตามนั้น โดยกฎหมายว่าด้วยธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 เพียงแต่ รับรองในกรณีที่มีการทาธุรกรรมนั้นผ่านทางอิเล็กทรอนิกส์พระราชบัญญัติธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. ปี 2001 ได้รับการจัดทาขึ้นอย่างพิถีพิถันโดยสอดคล้องกับ Model Law on Electronic Commerce 1996 ที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล และ Model Law on Electronic Signatures 2001 ของ UNCITRAL กฎหมายนี้เป็นเครื่องมือสาคัญสาหรับประเทศที่ต้องการสร้างกรอบทาง กฎหมายที่ยกระดับข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ให้มีความน่าเชื่อถือในระดับเดียวกับหลักฐานที่เป็นลาย ลักษณ์อักษรแบบดั้งเดิม ด้วยการรับรองวิธีการส่งและรับข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ การใช้ลายเซ็น อิเล็กทรอนิกส์ และการยอมรับหลักฐานทางอิเล็กทรอนิกส์ กฎหมายนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความ ไว้วางใจในการทาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ และให้แน่ใจว่าธุรกรรมเหล่านั้นมีน ้าหนักทางกฎหมาย เช่นเดียวกับธุรกรรมแบบดั้งเดิม แม้ว่าขอบเขตของกฎหมายนี้จะกว้าง โดยครอบคลุมธุรกรรมใดๆ ที่ ดาเนินการทางอิเล็กทรอนิกส์ แต่จะต้องใช้ร่วมกับกฎหมายอื่นๆ เพื่อให้เกิดความสอดคล้องกัน ท้ายที่สุดแล้ว พระราชบัญญัติธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ปี 2001 ได้กาหนดขั้นตอนสาหรับการ