2566-3 -สรวิชญ์ ตะเอ -วิทยานิพนธ์

22 2) หลักเกณฑ์ที่กำหนดในกฎหมายเพื่อให้พนักงานเจ้าหน้าที่ใช้ในการพิจารณาอนุญาตให้ ประกอบกิจการจะต้องมีความสอดคล้องกับลักษณะของอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากกิจการนั้น 3) ระยะเวลาที่พนักงานเจ้าหน้าที่จะใช้ในการพิจารณาอนุญาตต้องเหมาะสมและไม่ ก่อให้เกิดอุปสรรคแก่การประกอบกิจการ ประเทศไทยได้กำหนดรูปแบบควบคุมและออกใบอนุญาตในการประกอบอาชีพ ดังนี้ 1) รูปแบบใบอนุญาต การอนุญาตและการอนุมัติ เป็นระบบที่เข้มงวดมาก อาจต้องมีการ สอบและฝึกอบรมให้ครบจำนวนครั้งหรือจานวนชั่วโมงที่กำหนดไว้ 2) รูปแบบการจดทะเบียน มีความคล้ายกับรูปแบบใบอนุญาตแต่จะไม่เข้มงวด เพียงแค่ ยื่นจดทะเบียนเมื่อนายทะเบียนอนุญาตก็สามารถประกอบกิจการได้จนกว่าจะถูกเพิกถอน 3) รูปการขึ้นทะเบียน เป็นรูปแบบที่มีลักษณะเดียวกับรูปแบบการจดทะเบียนแต่เป็นการ ใช้ในการควบคุมการประกอบอาชีพ ในการผลิตสินค้า 4) รูปแบบการจดแจ้ง เป็นรูปแบบควบคุมการประกอบอาชีพที่ผ่อนปรนเพียงแจ้งให้ หน่วยงานภาครัฐทราบถึงการประกอบธุรกิจว่าเป็นธุรกิจประเภทใด จัดตั้งที่ไหน มีวัตถุประสงค์ใน การประกอบอาชีพ เพื่อที่ภาครัฐจะได้น ำ ข้อมูลไปตรวจสอบและขึ้นทะเบียน 5) รูปแบบผสม เป็นรูปแบบที่มีความเข้มงวด มีการใช้บังคับที่เกี่ยวกับการประกอบอาชีพ หรือสินค้าที่เกี่ยวข้องในความปลอดภัยของประชาชน (สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, 2560) 2.4 แนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภค การคุ้มครองผู้บริโภคเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ซื้อสินค้าและผู้ใช้บริการ เมื่อผู้บริโภคได้รับความไม่เป็น ธรรมหรือตกอยู่ในฐานะที่เสียเปรียบจากการเสนอขายสินค้าหรือบริการของผู้ประกอบอาชีพ ดังนั้น รัฐจึงมีเหตุอันชอบธรรมที่จะเข้ามาควบคุมหรือแทรกแซงเพื่อให้ผู้บริโภคได้รับความคุ้มครองและเป็น ธรรม 2.4.1 วิวัฒนาการของการคุ้มครองผู้บริโภค แนวคิดของการคุ้มครองผู้บริโภคนั้น เริ่มต้นจากความเปลี่ยนแปลงจากการดำรงชีวิตของ มนุษย์ในสังคมอดีตที่ไม่มีความซับซ้อน ต่อมาสังคมได้มีการพัฒนาเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรม จึงได้มีการ แบ่งแยกงานกันทำ ผู้มีฝีมือดีได้กลายเป็นผู้ผลิตเพื่อขายแก่ผู้อื่น แต่ในขณะนั้นความรู้ของผู้ประกอบ ธุรกิจและผู้บริโภคมีความเท่าเทียมกัน จะแตกต่างแต่ฝีมือเท่านั้น เมื่อสภาพสังคมและวิทยาการ เปลี่ยนแปลงไปเป็นผลให้หลักทางสังคมศาสตร์และกฎหมายเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย (ชัยวัฒน์ วงศ์ วัฒนศานต์, 2525) ต่อมาในช่วงศตวรรษที่ 17 ประเทศทางยุโรปมีความร่ำรวยและคิดหาวิทยาการใหม่ๆ แต่ เนื่องจากกษัตริย์ใช้อิทธิพลในการสนับสนุนบุคคลเพียงบางกลุ่มในการทำการค้า ทำให้บุคคลหลาย