2566-3 -สรวิชญ์ ตะเอ -วิทยานิพนธ์

43 ต้องมีการปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับการยอมรับเป็นเวลาอย่างน้อย 3 ปีขึ้นไป ซึ่งการมีบัตรประจำตัวผู้มี วิชาชีพนั้นจะเป็นผลดีแก่ผู้ประกอบอาชีพดังนี้ 1) หน่วยงานของประเทศแหล่งกำเนิดจะช่วยในเรื่อง การสมัคร และการตรวจสอบว่าถูกต้องและสมบูรณ์หรือไม่ โดยหน่วยงานนั้นจะช่วยรับรองเรื่อง อำนาจและวันหมดอายุในเอกสารให้ด้วย 2) ในอนาคตหากผู้มีวิชาชีพประสงค์จะปฏิบัติหน้าที่ในระยะ ยาวหรือแบบชั่วคราวในประเทศอื่นๆในกลุ่มสหภาพยุโรป ข้อมูลของผู้มีวิชาชีพจะมีพร้อมอยู่ในระบบ แล้วโดยไม่จำเป็นต้องอัพโหลดเอกสารทั้งหมดอีกครั้ง ซึ่งจะช่วยให้ประหยัดเวลาในการยื่นสมัคร 3) หากประเทศอื่นๆในกลุ่มสหภาพยุโรปที่ผู้มีวิชาชีพประสงค์จะยื่นสมัคร ไม่ได้มีการพิจารณาภายใน เวลาที่กำหนด จะถือว่าได้มีการยอมรับคุณสมบัติวิชาชีพโดยอัตโนมัติแล้วและผู้มีวิชาชีพสามารถพิมพ์ ใบรับรองบัตรประจำตัวผู้มีวิชาชีพได้ทันที ดังนั้น สำหรับผู้ที่เดินทางไปทำงานในประเทศต่างๆที่เป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปต่างใช้ บัตรประจำตัวผู้มีวิชาชีพ เพื่อให้เกิดความร่วมมือและเสริมสร้างความสามารถของผู้ที่เป็นสมาชิก ดังกล่าวและยังช่วยยกระดับมาตรฐานของการประกอบอาชีพต่างๆได้ เช่น วิศวกร พยาบาล สถาปนิก ช่างสำรวจ แพทย์ ทันตแพทย์ และนักบัญชี ซึ่งผู้ประกอบอาชีพเหล่านี้จะต้องมีคุณสมบัติตามที่ กฎหมายภายในประเทศนั้นๆกำหนด และในต่างประเทศที่มีระบบกฎหมายลักษณะจารีตประเพณี (Common Law) ได้แก่ ออสเตรเลีย ซึ่งเป็นสมาชิกของสหภาพยุโรป ได้มีบุคคลผู้ประกอบอาชีพนายหน้าอสังหาริมทรัพย์โดย มุ่งหวังผลตอบแทนจากการที่ตนได้ขาย เสนอขาย หรือซื้อ เสนอซื้อ รวมถึงเจรจาให้ทั้งทางตรงหรือ ทางอ้อม เพื่อให้เกิดการทำสัญญาเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์หรือสิทธิอันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์นั้น ต้องได้รับอนุญาตเป็นนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ก่อน ดังในกรณีของรัฐวิคตอเรีย 2.9.2 เครือรัฐออสเตรเลียในรัฐวิคตอเรีย มาตรการทางกฎหมายนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ มาตรการทางกฎหมายนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ของเครือรัฐออสเตรเลียนั้นได้แบ่งการ ควบคุมกำกับดูแลนายหน้าอสังหาริมทรัพย์แยกออกจากกันตามแต่ละรัฐ ดังเช่น รัฐวิคตอเรียนั้นได้มี การออกกฎหมายควบคุมนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ คือ The Estate Agent Act 1980 รัฐเวสเทอร์ นออสเตรเลียมีกฎหมาย Land Agents Act 1921-1964 รัฐนิวเซาท์เวลส์มีกฎหมาย The Property, Stock And Business Agents Act 1941 รัฐเซาท์ออสเตรเลียมีกฎหมาย Land Agents Brokers and Valuers Act 1973 รัฐแทสเมเนียมีกฎหมาย Agents Licensing Act 1979 ซึ่งในรัฐวิคตอเรีย ได้มีการกำหนดหลักเกณฑ์และรายละเอียดเกี่ยวกับการควบคุมนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ดังต่อไปนี้ คุณสมบัติของผู้ขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ คุณสมบัติที่สำคัญเกี่ยวกับบุคคลที่จะขอใบอนุญาต โดยคุณสมบัติของผู้ขอใบอนุญาต สามารถแยกพิจารณาได้เป็นนายหน้าอสังหาริมทรัพย์และพนักงานขายของนายหน้าอสังหาริมทรัพย์