2566-3-ปวริศา เอียดทิม-วิทยานิพนธ์

33 2.5.4.5 ผู้ต้องโทษตลอดชีวิตและต้องโทษจำคุกเป็นเวลานาน ( Life and long-term prisoners) จุดมุ่งหมายที่สำคัญของการดูแลผู้ต้องขังคือช่วยให้พวกเขาปรับปรุงตัวเองและเป็นการ ฟื้นฟูคืนสู่สังคม ต้องไม่มีการลงโทษจำคุกตลอดชีวิตโดยปราศจากความเป็นไปได้ที่จะได้รับการปล่อย ตัวในความผิดที่ก่อโดยบุคคลที่อายุต่ำกว่า 18 ปี นโยบายของสถานคุมขัง คือการแสวงหาแนวทางลด ข้อแตกต่างระหว่างชีวิตในเรือนจำกับชีวิตที่มีเสรีภาพ ซึ่งมีความโน้มเอียงที่จะลดความรับผิดชอบของ ผู้ต้องขัง หรือลดความเคารพในศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ของผู้ต้องขัง การดูแลจะต้องเป็นไปเพื่อส่งเสริมให้ผู้ต้องขังเกิดความเคารพตนเองในระยะยาว และเพื่อพัฒนาสำนึกรับผิดชอบของพวกเขา ผู้ต้องขังต้องได้รับอนุญาตให้สื่อสารกับครอบครัวและ เพื่อนที่เชื่อถือได้อย่างสม่ำเสมอโดยอยู่ภายใต้การควบคุม ทั้งโดยทางจดหมายโต้ตอบและโดยการ เยี่ยม ผู้ต้องโทษตลอดชีวิตควรมีสิทธิที่จะได้รับการปล่อยตัวกลับสู่สังคมเมื่อถูกคุมขังเป็นเวลานาน เพียงพอและสาสมกับการกระทำความผิดของตนแล้ว (สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชน แห่งชาติ, 2550) 2.5.5 ผู้ ถูกควบคุมตัวโดยยังไม่มีคำพิพากษาลงโทษ ( Persons under Detention without Sentence) ผู้ที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดอาญา มีสิทธิที่จะสันนิษฐานว่าเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะ พิสูจน์ได้ว่ากระทำผิด ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับเสรีภาพและความมั่นคงปลอดภัย ห้ามไม่ให้ลิดรอน เสรีภาพ ผู้ใดยกเว้นในกรณีที่กระทำความผิด และเป็นไปตามกระบวนวิธีพิจารณาคดีตามกฎหมาย แล้ว ทุกคนเมื่อถูกจับกุมตัว จะต้องได้รับแจ้งในขณะจับกุมถึงสาเหตุของการจับกุมพร้อมทั้งแจ้งสิทธิ ของตน ทุกคนที่ถูกจับกุมจะต้องได้รับแจ้งข้อหาใดๆ ที่มีให้ทราบโดยทันที ผู้ที่ถูกจับกุมตัวจะต้องถูก นำตัวไปพบเจ้าหน้าที่ในกระบวนการยุติธรรมโดยทันที โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้มีการทบทวนว่าเป็น การจับกุมตัวโดยชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ และต้องได้รับการปล่อยตัวหากพบว่าเป็นการจับกุมตัวที่ไม่ ชอบด้วยกฎหมาย ผู้ที่ถูกจับกุมตัวมีสิทธิที่จะได้รับการพิจารณาคดีภายในเวลาที่เหมาะสม หรือปล่อยตัวไป ต้องมีการจัดเก็บบันทึกการสอบสวนทั้งหมดเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างครบถ้วน รวมทั้งเก็บข้อมูล ส่วนบุคคลของทุกคนที่ถูกสอบสวน ผู้ที่ถูกจับกุมและถูกควบคุมตัวทุกคนต้องสามารถพบกับทนาย หรือตัวแทนทางกฎหมายอื่นใด และมีโอกาสในการสื่อสารกับตัวแทนดังกล่าวอย่างเพียงพอ ผู้ต้องขังที่ศาลยังไม่พิจารณาคดีจะต้องได้รับอนุญาตทันทีให้แจ้งครอบครัวถึงการถูก ควบคุมตัว และต้องได้รับความสะดวกทุกประการตามควรในการติดต่อกับครอบครัวและเพื่อน ต้อง แยกระหว่างผู้ที่ถูกกล่าวหากับผู้ที่ถูกพิพากษาลงโทษแล้ว ซึ่งต้องได้รับการดูแลไม่เหมือนกัน ทั้งนี้ ยกเว้นในบางกรณีเท่านั้น ผู้ต้องขังที่ศาลยังไม่พิจารณาคดีต้องนอนคนเดียวในห้องแยกต่างหาก โดยมี ข้อยกเว้นตามธรรมเนียมปฏิบัติของแต่ละท้องถิ่นซึ่งต้องคำนึงถึงสภาพภูมิอากาศ ผู้ต้องขังที่ศาลยังไม่ พิจารณาคดีหากมีความประสงค์อาจใช้เงินของตนซื้ออาหารจากภายนอกรับประทานเอง ผู้ต้องขังที่