2566-3-ปวริศา เอียดทิม-วิทยานิพนธ์

43 และไม่เกินกว่า 30 วัน หากเป็นคำสั่งตามมาตรา 4242 ,4243 หรือ 4246 โดยระยะเวลาที่จะขยายนี้ ขึ้นอยู่กับเหตุผลในการขอขยายระยะเวลาซึ่งจำเป็นต่อการสังเกตและประเมินอาการของจำเลย ในรายงานผลการตรวจจะต้องประกอบด้วยส่วนที่สำคัญ 4 ประการ คือ ประวัติ ของผู้ป่วยและอาการป่วยในปัจจุบัน (The person’s history and present symptoms) คำอธิบาย เกี่ยวกับการทดสอบทางจิตเวชการทดสอบทางจิตวิทยา การทดสอบทางการแพทย์ที่ได้ใช้ และผลที่ ไ ด้ รั บ ( A description of the psychiatric, psychological, and medical tests that were employed and their results) สิ่งที่ผู้ตรวจได้ตรวจพบ (The examiner’s findings) และความเห็น ของผู้ ตรวจในเรื่ องการพิเคราะห์โรคและการพยากรณ์โรค (The examiner’s opinions as to diagnosis, prognosis) นอกจากนี้จะต้องมีรายละเอียดอื่น ประกอบตามที่กฎหมายกำหนด ขึ้นอยู่ กับว่าได้สั่งให้ทำการทดสอบตามมาตราใด หากการตรวจถูกสั่งให้ทำตามมาตรา 4241 ต้องระบุว่า บุคคลดังกล่าวกำลังป่วยด้วยโรคทางจิต หรือจิตบกพร่อง ทำให้มีสภาพจิตที่ไม่สมบูรณ์ ถึงขนาดที่ทำ ให้ไม่สามารถเข้าใจสภาพและผลของการกระดำเนินคดี และความร่วมมือในการต่อสู้คดีได้ตามสมควร หรือไม่ ตามาตรา 4242 ในขณะที่กระทำความผิดบุคคลดังกล่าววิกลจริตหรือไม่ ตามาตรา4243 หรือ 4246 บุคคลดังกล่าวกำลังป่วยด้วยโรคทางจิตหรือจิตบกพร่อง ซึ่งการปล่อยตัวจะเป็นการเสี่ยงมาก การก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกาย หรือความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อทรัพย์สินของผู้อื่นหรือไม่ ตาม มาตรา 4244 หรือ 4245 บุคคลดังกล่าวกำลังป่วยด้วยโรคทางจิตหรือจิตบกพร่อง ซึ่งมีความจำเป็นที่ จะต้องถูกควบคุมตัวไว้ดูแลรักษาในสถานที่ที่เหมาะสมหรือไม่ และหากการตรวจนั้นถูกสั่งให้มีขึ้นเป็น สนหนึ่งของการสืบหาข้อมูลก่อนทำคำพิพากษา คำแนะนำใดๆ ที่ผู้ตรวจอาจมีในเรื่องสภาพจิตใจของ จำเลยควรมีผลเพียงใดต่อคำพิพากษา เมื่อมีการส่งตัวจำเลยเข้ารับการบำบัดรักษาแล้ว กฎหมายกำหนดให้เป็นหน้าที่ ของผู้อำนวยการสถานที่ซึ่งจำเลยเข้ารับการรักษา โดยหากเป็นคำสั่งตามมาตรา 4241 ให้จัดทำ รายงานทุกๆ ครึ่งปี (Semiannual reports) หากเป็นคำสั่งตามาตรา 4243 , 4244 ,4245 หรือ 4246 ให้จัดทำรายงานทุกๆ 1 ปี (Annual reports) ในรายงานดังกล่าวให้รายงานถึงเรื่องสภาพจิต ของจำเลยโดยรายงานไปยังศาลมีคำสั่ง ให้จำเลยเข้ารับการรักษา และส่งสำเนาให้แก่บุคคลที่ศาล กำหนดด้วย 2.7.1.4 มาตรการการบังคับรักษาคนวิกลจริตหรือผู้ป่วยทางจิต ตามกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาได้กำหนดกฎเกณฑ์ในการพิจารณาว่า บุคคลใดถือว่ามีพฤติกรรมที่ เป็นอันตรายสมควรถูกบังคับรักษาไว้ดังนี้ ผู้ ป่วยทางจิต ขาย ความสามารถในการตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษา มีพฤติกรรมที่จะก่ออันตรายต่อตนเองหรือผู้อื่น และมี ความจำเป็นต้องได้รับการบำบัดรักษาอย่างเร่งด่วนเพื่อป้องกันอันตราย กฎหมายสุขภาพจิตของประเทศสหรัฐอเมริกากำหนดให้มีองค์กรที่มีอำนาจใน การสั่งให้ควบคุมผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาลในลักษณะต่างกันให้เป็นอำนาจของศาลคณะกรรมการฝ่าย ปกครอง หรือคณะแพทย์ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นจิตแพทย์ส่วนระยะเวลาการควบคุมมีทั้งควบคุมโดยมี