2566-3-ปวริศา เอียดทิม-วิทยานิพนธ์

48 The Criminal Procedure (Insanity) Act 1964 มาตรา 5A ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมขึ้นโดย Domestic Violence, Crime and Victims Act 2004 มาตรา 24 (1) 35 ซึ่งกําหนดให้ บุคคลที่มีอำนาจนํา จําเลยผู้วิกลจริตออกจากสถานพยาบาลเพื่อนำกลับเข้าสู่การดำเนินคดีต่อนั้นคือ รัฐมนตรีผู้รักษาการ ตามพระราชบัญญัติดังกล่าว โดยมีการกำหนดขั้นตอนการ ดำเนินการเอาไว้อย่างชัดเจน เริ่มจาก รัฐมนตรีต้องทำการประเมินอาการทางจิตของจําเลยร่วมกับ แพทย์ผู้ทําการรักษาว่า จําเลยมีอาการ ทางจิตเป็นอย่างไร ดีขึ้นจากเดิมหรือไม่ และสภาพจิตของ จําเลยพร้อมที่จะเข้าสู่การดำเนินคดีแล้ว หรือยัง หากพบว่าอาการป่วยของจําเลยดีขึ้นและจําเลย มีสภาพจิตที่สมบูรณ์เพียงพอที่จะเข้าสู่การ ดำเนินคดีต่อไปได้ รัฐมนตรีก็สามารถออกคำสั่งให้ยุติ การรักษาและนําตัวจําเลยกลับเข้าสู่การ ดำเนินคดีต่อไป 3) ระยะเวลาในการควบคุมตัวจำเลยเพื่อรักษาอาการผิดปกติทางจิตในสถานพยาบาล พระราชบัญญัติสุขภาพจิต (The Mental Health Act 1983) ของประเทศอั งกฤษได้กำหนด ระยะเวลาเกี่ยวกับการควบคุมตัวจําเลยผู้วิกลจริตไว้รักษาในสถานพยาบาลไว้ใน มาตรา 36 (6) โดย กําหนดให้ศาลมีอำนาจสั่งให้ควบคุมตัวจําเลยหรือ ขยายเวลาในการควบคุมตัวจําเลยเพื่อรักษาใน โรงพยาบาลได้แต่จําเลยจะต้องไม่ถูกควบคุมตัวใน โรงพยาบาลครั้งหนึ่งนานเกินกว่า 28 วัน และรวม ระยะเวลาในการควบคุมตัวทั้งสิ้นต้องไม่เกิน 12 สัปดาห์ หรือ 84 วัน และในระหว่างควบคุมตัวจําเลย ในโรงพยาบาล ศาลมีอำนาจออกคำสั่ง ยกเลิกการควบคุมตัวได้ถ้าเห็นสมควร การสั่งยกเลิกการควบคุมตัวจําเลยในโรงพยาบาลนั้น ศาลสามารถสั่งได้เอง ถ้าศาล เห็นสมควร หรือศาลอาจจะสั่งยกเลิกการควบคุมตัวจําเลยโดยอ้างอิงจากพยานหลักฐาน ที่จําเลยอ้าง ต่อศาลได้ ทั้งนี้ ปรากฎตามมาตรา 36 (7) แห่ง The Mental Health Act 1983 ซึ่งกำหนดว่า ใน ระหว่างที่จําเลยถูกควบคุมตัวอยู่ในโรงพยาบาล จําเลยมีสิทธิที่จะขอรายงานการ ตรวจรักษาสภาพจิต ของตนเองจากแพทย์ที่ได้รับการจดทะเบียนรับรองหรือแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ เพื่อใช้เป็นพยานหลักฐาน เสนอต่อศาลเพื่อให้ศาลพิจารณาออกคำสั่งยกเลิกการควบคุมตัว ในโรงพยาบาลตามมาตรา 36 (6) แห่ง The Mental Health Act 1983 ได้ ในกรณีที่อาการผิดปกติทางจิตของจําเลยมีความรุนแรงยากที่จะรักษา ให้หายขาดได้ ภายในระยะเวลา 12 สัปดาห์ และหากปล่อยตัวจําเลยไปอาจเป็นการไม่ปลอดภัย ต่อประชาชน The Mental Health Act 1983 วางหลักให้ศาลสามารถกำหนดข้อจํากัดในการ ปล่อยตัวจําเลยออกจาก โรงพยาบาล หรือเรียกว่า Restriction Order ได้ ตามมาตรา 41 แห่ง พระราชบัญญัติดังกล่าว โดย เงื่อนไขที่ศาลจะสามารถใช้อำนาจตามมาตรานี้ได้ ศาลจะต้องได้ พิจารณาถึงลักษณะการกระทำ ความผิดของจําเลย, การกระทำครั้งก่อนๆ ของจําเลย รวมถึงความเสี่ยง ที่จําเลยอาจจะกระทำ ความผิดอีกในอนาคต ทั้งนี้ศาลจะต้องชั่งน้ำหนักกับความปลอดภัยของประชาชน หากปล่อยตัว จําเลยออกจากโรงพยาบาลด้วย นอกจากนี้การออกคำสั่งกำหนดเงื่อนไขในการปล่อยตัว หรือ Restriction Order นั้น ศาลจำเป็นต้องอาศัยพยานหลักฐานจากแพทย์ โดยจะต้องเรียกแพทย์ ผู้ ได้รับการจดทะเบียนอย่างน้อย 1คนขึ้นไป มาให้ถ้อยคําแก่ศาลเพื่อประกอบการออกค ำสั่ง คำสั่ง กำหนดเงื่อนไขในการปล่อยตัวหรือ Restriction Order นี้ ถ้าหากมีพฤติการณ์เปลี่ยนแปลงไปหรือ จําเลย มีอาการดีขึ้นและไม่เป็นอันตรายต่อประชาชนอีกต่อไป ศาลก็มีอำนาจออกคำสั่งยกเลิก