2566-3-สุพิชญา มูสิกะศิริ-วิทยานิพนธ์

121 สามารถใช้อำนาจรัฐอันเป็นของประชาชนได้ในขอบเขตใดและประชาชนจะต้องถูกจำกัดสิทธิและ เสรีภาพอย่างไรบ้าง (สมคิด เลิศไพฑูรย์,กล้า สมุทวณิช, 2546) ในหัวข้อนี้ ผู้เขียนจะได้กล่าวถึง กฎหมายที่ว่าด้วยเรื่องของทรัพย์สินของพระภิกษุในฐานะพระภิกษุลูกวัด ฐานะเจ้าอาวาส และการ บริหารงานภายในวัด รวมถึง ประเด็นอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สิน 2.16.1 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ประเทศไทยเป็นรัฐที่แยกศาสนาออกจากรัฐ (Semi-Religious State) กล่าวคือ รัฐ ศาสนาประเภทที่หลีกเลี่ยงการทำให้ตนเป็นรัฐศาสนาที่ชัดเจนจึงไม่ระบุในรัฐธรรมนูญว่าประเทศตนมี ศาสนาใดเป็นศาสนาประจำชาติ แต่ก็มีเขียนอ้อมไว้ เช่น ระบุว่าประมุขต้องนับถือศาสนาใด หรือ เขียนเชิงพรรณนาว่ามีศาสนาใดเป็นรากฐานทางวัฒนธรรมอันยาวนาน กรณีแบบนี้ก็ถือว่าเป็นรัฐกึ่ง ศาสนาแม้จะไม่ระบุศาสนาประจำชาติไว้ในรัฐธรรมนูญ แต่ก็มีการยกย่องเชิดชูศาสนาใดศาสนาหนึ่ง เป็นพิเศษ ในลักษณะเป็นศาสนาแห่งจารีตประเพณีของชาติ และจะมีการสนับสนุนศาสนานั้นเป็น พิเศษอย่างเห็นได้ชัด มีการอุดหนุนศาสนาหลัก ใช้พิธีกรรมของศาสนาหลักในการทำรัฐพิธี มี สัญลักษณ์ของศาสนาอยู่ทั่วไป มีการกำหนดให้นักเรียนเรียนศาสนาหลักและการทำศาสนพิธีของ ศาสนาหลักในโรงเรียน ฯลฯ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2560 ก็ยังได้กำหนดแนวนโยบายแห่ง รัฐไว้ในมาตรา 7 อีกด้วยว่า “รัฐพึงอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาและศาสนาอื่น ในการ อุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาอันเป็นศาสนาที่ประชาชนชาวไทยส่วนใหญ่นับถือมาช้านาน รัฐ พึงส่งเสริมและสนับสนุนการศึกษาและการเผยแผ่หลักธรรมของพระพุทธศาสนาเถรวาทเพื่อให้เกิด การพัฒนาจิตใจและปัญญา และต้องมีมาตรการและกลไกในการป้องกันมิให้มีการบ่อนทำลาย พระพุทธศาสนาไม่ว่าในรูปแบบใด และพึงส่งเสริมให้พุทธศาสนิกชนมีส่วนร่วมในการดำเนินมาตรการ หรือกลไกดังกล่าวด้วย” ซึ่งแสดงให้เห็นว่ารัฐไทยส่งเสริม สนับสนุนการศึกษาและการเผยแผ่แนวคิด และหลักธรรมของพระพุทธศาสนา (นรา ถิ่นนัยธร, 2564) 2.16.2 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ กรณีการได้มาซึ่งทรัพย์สินในฐานะเจ้าอาวาส เมื่อวัดมีสถานะเป็นนิติบุคคลตาม กฎหมาย จึงต้องมีบุคคลธรรมดาเข้ามาเป็นผู้กระทำการแทน ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535มาตรา31 วรรคสาม ได้กำหนดให้เจ้าอาวาสเป็นผู้แทนของวัด มีอำนาจและหน้าที่ใน การบริหารจัดการวัดรวมไปถึงการบริหารจัดการดูแลและจัดประโยชน์ในทรัพย์สินของวัดให้เกิด ประโยชน์สูงสุดทั้งด้านพระพุทธศาสนาเอง และการจัดหารายได้เพื่อทำนุบำรุงรักษาวัด ซึ่งสอดคล้อง กับ