หนังสือ คำอธิบายกฎหมาย สำหรับพยาบาล

หนังสือกฎหมายสำหรับพยาบาล 121 บทที่ ๕ กฎหมายวิชาชีพพยาบาลและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง วิชาชีพพยาบาลเป็นงานที่ต้องกระทำต่อชีวิต เนื้อตัว ร่างกาย และเสรีภาพของบุคคล ผู้ที่จะ เป็นพยาบาลได้นั้นจึงจำเป็นที่จะต้องมีความรู้อยู่ในระดับมาตรฐาน มีทักษะ และมีจริยธรรมที่ เหมาะสม สำหรับกฎหมายวิชาชีพพยาบาลและกฎหมายที่เกี่ยวข้องนั้นเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งที่เป็น หลักประกันสิทธิเสรีภาพและความปลอดภัยของผู้ป่วยที่เข้ามารับบริการกับพยาบาล ซึ่งรัฐได้บัญญัติ ให้มีองค์กรที่เรียกว่า “สภาการพยาบาล” ทำหน้าที่หลักในการควบคุม กำกับ ติดตาม และประเมินผล ซึ่งในบทนี้ผู้เขียนจะได้อธิบายเนื้อหาของพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์และ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง พร้อมยกตัวอย่างประกอบเพื่อความเข้าใจง่ายขึ้น ดังต่อไปนี้ ๕.๑ การบังคับใช้ พระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ. 2528 มีผลบังคับใช้ครั้งแรกเมื่อ วันที่ 5 กันยายน 2528 โดยได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับพิเศษ เล่ม 102 ตอนที่ 120 ซึ่ง ให้เหตุผลในการประกาศใช้ว่า ในปัจจุบันการประกอบโรคศิลปะแผนปัจจุบันในสาขาการพยาบาลและ การผดุงครรภ์อยู่ ในความควบคุมตามกฎหมายว่าด้วยการควบคุมการประกอบโรคศิลปะ ซึ่ งมี คณะกรรมการควบคุมการประกอบโรคศิลปะทำหน้าที่ควบคุมทั้งการประกอบโรคศิลปะแผนปัจจุบัน ในสาขาทันตกรรม เภสัชกรรม การพยาบาล การผดุงครรภ์กายภาพบำบัด เทคนิคการแพทย์และการ ประกอบโรคศิลปะแผนโบราณในสาขาเวชกรรม เภสัชกรรม การผดุงครรภ์และในปัจจุบันมีผู้ประกอบ โรคศิลปะแผนปัจจุบันในสาขาการพยาบาลและการผดุงครรภ์เป็นจำนวนมาก สมควรแยกการควบคุม การประกอบโรคศิลปะ โดยจัดตั้งสภาการพยาบาลขึ้นประกอบด้วยผู้แทนส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง ซึ่ง เป็นผู้ประกอบวิชาชีพดังกล่าวและผู้ประกอบวิชาชีพดังกล่าวซึ่งได้รับเลือกตั้งโดยผู้ประกอบวิชาชีพ ด้วยกันเองเป็นกรรมการ เพื่อความคล่องตัวในการทำหน้าที่ควบคุมและส่งเสริมมาตรฐานการ ประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ โดยอิสระเหมาะสมและมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ต่อมาได้ มีการปรับปรุงแก้ไขอีกครั้งหนึ่งเรียกชื่อว่าพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์(ฉบับ ที่ 2) พ.ศ. 2540 ซึ่งได้ประกาศใช้เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2540 ในราชกิจจานุเบกษา ฉบับกฤษฎีกา เล่ม 114 ตอนที่ 75 ก ซึ่งให้เหตุผลในการประกาศใช้ว่า โดยที่ขอบเขตของการประกอบวิชาชีพการ พยาบาลและการผดุงครรภ์ตามกฎหมายขณะนี้ยังไม่สอดคลองกับความหมายที่แท้จริงทางวิชาการ และบทบัญญัติอื่นบางประการยังไม่เหมาะสม กล่าวคือ ไม่มีการกำหนดอายุของใบอนุญาต ไม่มี พนักงานเจาหน้าที่เฉพาะเพื่อปฏิบัติงานโดยตรงในการใช้บังคับกฎหมาย และไม่มีบทบังคับให้มีการ สอบความรู้ในการขอขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตเป็นผู้ประกอบวิชาชีพการพยาบาลและการผดุง