หนังสือ คำอธิบายกฎหมาย สำหรับพยาบาล

หนังสือกฎหมายสำหรับพยาบาล 17 ว่าอาจเป็นลมชักขึ้นอีกในเวลาใดก็ได้ยังฝืนขับรถยนต์ด้วยตนเองต่อมาเกิดลมชักขณะขับรถยนต์จึงชน คนตายการฝืนขับรถดังกล่าวเป็นการกระทำ นักมวยรู้ว่ามักจะนอนละเมอต่อยคนที่นอนข้างเมื่อรู้แล้ว ยังฝืนนอนกับผู้อื่นจนเป็นเหตุให้ละเมอมาต่อยผู้อื่นจนบาดเจ็บ หรือการถูกลมพัด ถูกน้ำซัด ถูกคนอื่น ผลัก หรือชน จึงใช้มือฉวยจับคนหรือสิ่งของต่างๆ แม้จะเกิดขึ้นโดยเร็วแต่ก็ผ่านกระบวนการคิดและ ตกลงใจที่จะฉวยจับสิ่งใดๆ ไว้ และได้เคลื่อนไหวร่างกายฉวยจับคนหรือสิ่งของตามที่ตกลงใจนั้น จึงถือ ว่ามีการกระทำ แต่หากการเคลื่อนไหวหรือไม่เคลื่อนไหวร่างกายนั้น มิใช่เกิดจากการตกลงใจ ไม่ถือ เป็นการกระทำตามมาตรา 59 บุคคลนั้นไม่ต้องรับผิดในทางอาญา แต่หากเป็นการกระทำแล้ว ยังต้อง พิจารณาต่อไปอีกว่า การกระทำนั้นเป็นการกระทำที่กฎหมายกำหนดไว้ว่าเป็นความผิดอาญาด้วย หรือไม่ เหตุที่กฎหมายไม่ลงในขั้นความคิดหรือการตกลงใจที่จะกระทำ พิจารณาข้อเท็จจริง ดังนี้ พยาบาลแดงเคยมีเรื่องโกรธเคืองกับดำ เมื่อดำต้องเข้ารับการรักษาในหอผู้ป่วยของที่พยาบาลแดง ทำงานอยู่ พยาบาลแดงได้เตรียมยา Potassium เช่นนี้ ดำซึ่งเป็นคู่อริของพยาบาลแดง คิดว่าคงจะ เอายามาฉีดฆ่าตน แต่ (1) ไม่อาจพิสูจน์ได้ เพราะมีแต่พยาบาลแดงคนเดียวที่รู้ความคิดของตน (2) ไม่แน่นอนว่าเป็นความคิดที่จะกระทำเช่นนั้นอย่างแน่นอน เช่น หากพยาบาล แดงมาให้ยาดำแล้วจะแน่นอนได้อย่างไรว่าพยาบาลแดงจะฉีดยา Potassium ให้กับดำ (3) ความผิดอาญาไม่ควรจะลงโทษกว้างไปจนถึงขั้นผู้ที่มีเพียงแต่ความคิด เพราะ เพียงเท่านี้ ยังไม่ทำให้สังคมเกิดความวุ่นวายได้ 1.2) ประเภทของการกระทำ การกระทำ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ การกระทำโดยเคลื่อนไหวร่างกาย และ การกระทำโดยไม่เคลื่อนไหวร่างกาย (1) การกระทำโดยเคลื่อนไหวร่างกาย เช่น การฉีดแคลเซี่ยมเข้าเส้นเลือด แล้วฉีด ยาเข้าเส้นไม่สม่ำเสมอและไม่รู้จักปล่อยยาเข้าเส้นเลือดและฉีดยามากเกินไป ทำให้ผู้ป่วยแพ้ยาที่ฉีด เข้าไป จึงเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย (ฎีกาที่ 1414/2516) เป็นต้น โดยหลักแล้วการกระทำเป็นการ เคลื่อนไหวร่างกาย ส่วนการไม่เคลื่อนไหวร่างกายนั้นเป็นข้อยกเว้น (2) การกระทำโดยไม่เคลื่อนไหวร่างกาย แบ่งได้เป็นการกระทำโดยงดเว้น และการ กระทำโดยละเว้น (2.1) การกระทำโดยงดเว้น มาตรา 59 วรรคห้า “การกระทำ ให้หมายความรวมถึงการให้เกิดผลอันหนึ่งอันใด ขึ้นโดยงดเว้นการที่จักต้องกระทำเพื่อป้องกันผลนั้นด้วย” ดังนั้น การกระทำโดยงดเว้น คือ การไม่