หนังสือ คำอธิบายกฎหมาย สำหรับพยาบาล

หนังสือกฎหมายสำหรับพยาบาล 43 (1) ความรับผิดในทางวิชาชีพการพยาบาล ความรับผิดในทางวิชาชีพการพยาบาลของการเปิดเผยความลับของผู้ป่วยในที่นี้ หมายถึง ความรับผิดตาม ข้ อบังคับสภาการพยาบาลว่าด้วยการรักษาจริยธรรมแห่งวิชาชีพการพยาบาลและการ ผดุงครรภ พ.ศ. 2550 ขอ 15 “ผู้ประกอบวิชาชีพ ตองไม่เปิดเผยความลับของผู้ป่วย หรือผู้ใชบริการ ซึ่งตนทราบมาเนื่องจากการประกอบวิชาชีพเว้นแต่ด้วยความยินยอมของผู้ป่วยหรือผู้ใชบริการ หรือ เมื่อตองปฏิบัติตามกฎหมายหรือตามหนาที่ ” 31 ผู้ประกอบวิชาชีพทางการพยาบาลจะต้องรับผิดหาก กระทำการเปิดเผยความลับของผู้ป่วย ลักษณะความรับผิดทางวิชาชีพนั้นจะมีลักษณะเป็นความผิดต่อ การประกอบวิชาชีพโดยจะเป็นความผิดต่อมรรยาทแห่งวิชาชีพหรือความผิดต่อจริยธรรมแห่งวิชาชีพ หรือจรรยาวิชาชีพ (Ethics) เช่น การพักใช้ใบอนุญาต ถูกเพิกถอนใบอนุญาต การว่ากล่าวตักเตือน ภาคทัณฑ์ เป็นต้น ตามพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ.๒๕๒๘ และที่ แก้ไขเพิ่มเติมโดย ( ฉบับที่ ๒ ) พ.ศ. ๒๕๔๐ (2) ความรับผิดในทางกฎหมาย ความรับผิดในทางกฎหมายของการเปิดเผยความลับของผู้ป่วยในที่นี้จะเป็นการพิจารณาใน ส่วนของความรับผิดในทางกฎหมายอาญา ซึ่งมีบทบัญญัติของกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับความ รับผิดใน การเปิดเผยความลับของผู้ป่วยทั้งโดยตรงและโดยอ้อม เช่น บทบัญญัติมาตรา 323 แห่งประมวล กฎหมายอาญา ซึ่งเป็นความผิดที่ยอมความได้ หมายความว่า ต้องมีผู้เสียหายแจ้งความร้องทุกข์ พนักงานสอบสวนจึงคำเนินคดีได้ และผู้เสียหายอาจตกลงยอมความกันโดยให้คดียุติกันได้โดยการถอน คำร้องทุกข์ การกระทำผิดตามมาตรานี้กฎหมายบัญญัติไว้สำหรับผู้ประกอบวิชาชีพต่างๆ ตามที่ระบุไว้ ในกฎหมาย ซึ่งรวมผู้ประกอบวิชาชีพด้านการแพทย์และสาธารณสุขทุกประเภทเข้าไว้ด้วย เพราะอาจ ตีความได้ว่าวิชาชีพข้างเคียงกับแพทย์เข้าข่ายเป็นผู้ช่วยในการประกอบวิชาชีพเป็นแพทย์ นอกจากนั้น ทุกวิชาชีพที่เกี่ยวกับการแพทย์ต้องมีหน้าที่ทางจริยธรรมที่ต้องรักษาความลับของผู้ป่วยอยู่แล้ว จึงถือ ได้ว่าวิชาชีพที่เกี่ยวกับการแพทย์ทุกวิชาชีพอยู่ภายใต้บังคับของประมวลกฎหมายอาญามาตรานี้ด้วย นอกจากนั้ นอาจจะรวมถึงผู้ ที่ มิได้เป็นผู้ ประกอบวิชาชีพ แต่เป็นคนทั่ วไปที่ ช่วยงานอื่ นๆ ใน สถานพยาบาลด้วย สิ่งที่เป็นความลับตามที่บัญญัติไว้ ได้แก่ สิ่งที่ล่วงรู้หรือได้มาจากการประกอบ วิชาชีพ ซึ่งเกี่ยวกับผู้ป่วย ได้แก่ ประวัติอาการต่าง ๆ ที่ผู้ป่วยบอกหรือที่ได้จากญาติ และรวมถึงผล จากการตรวจวินิจฉัยโรคของแพทย์ทั้งหมดด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่ได้มาจากการประกอบวิชาชีพของแพทย์ องค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เกิดความผิดในมาตรานี้ ก็คือ ในการเปิดเผยนั้นน่าจะทำให้เกิดความ เสียหายเกิดขึ้นแก่ผู้ใดผู้หนึ่ง ความเสียหายดังกล่าวมีความหมายกว้างซึ่งรวมถึงความเสียหายทาง 31 ข้อบังคับสภาการพยาบาลว่าด้วยการรักษาจริยธรรมแห่งวิชาชีพ การพยาบาลและการผดุงครรภ์พ.ศ. 2550. (11 กรกฎาคม 2550). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 124 ตอนพิเศษ 83 ง. หน้า 56-60. <https://www.tnmc.or.th/images/userfiles/files/K012.PDF > สืบค้นเมื่อ 14 มกราคม 2567.